ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 560

บทที่ 560 ฝีมือผู้ใหญ่ตระกูลเย่ทั้งสอง คุณชายสามเย่โต้ตอบอย่างไม่เกรงกลัว (7)

เห็นได้ชัดว่าคุณย่าเย่ไม่ทนแสดงอีกต่อไป ไม่ใช้คำพูดอ่อนโยนอ้อนวอนร้องขอเหมือนเมื่อสักครู่นี้อีกแล้ว

“คุณเพิ่งรู้ตอนนี้เหรอ? จิตใจเธอก็โหดเหี้ยมเช่นนี้อยู่แล้ว ใจดำที่สุด อีกทั้งยังโลภมาก เธอคิดอยากจะบีบคนแก่อย่างเราสองคนให้ตาย” คุณย่าเย่ยิ่งตะโกนร้องดังขึ้นเรื่อยๆ วินาทีนี้คุณปู่เย่อยากจะให้คนทั้งโลกมาเห็นภาพเหล่านี้

แต่ว่า ชั้นนี้เป็นห้องผู้ป่วยพิเศษ ผู้ป่วยที่เข้าพักไม่เยอะ ทุกๆห้องมีการเก็บเสียงที่ดี ดังนั้น ถึงแม้คุณปู่เย่จะเสียงดังมาก แต่ก็ไม่สามารถดึงดูดคนอื่นมาได้หรอก

เวินลั่วฉิงไม่อยากสนใจพวกเขาอีก หันหลังจะออกไป

แต่ว่า ในขณะนั้น คุณปู่เย่ไม่รู้เปิดหน้าต่างออกได้ยังไง? คุณปู่เย่ตะลึงอยู่สักพัก จากนั้นขาข้างหนึ่งก้าวขึ้นไปบนขอบหน้าต่าง แล้วตะโกนเสียงดัง: “เวินลั่วฉิง ถ้าคุณไม่ยอมรับปาก ฉันจะกระโดดลงไป กระโดดลงไปเดี๋ยวนี้ ฉันจะดูซิว่า คุณบีบให้ฉันตายไป ซือเฉินจะเอาคุณมาเป็นเมียอีกหรือเปล่า? จะปล่อยคุณไปหรือไม่?”

ที่นี่คือชั้นแปด ถ้าคุณปู่เย่กระโดดลงไปจริงจะต้องตายแน่ๆ

เวินลั่วฉิงหยุดก้าวเดินต่อ หันหลังกลับมามองที่คุณปู่เย่ เธอไม่กังวลว่าเย่ซือเฉินจะไม่เอาเธอ แล้วก็ไม่กลัวว่าเย่ซือเฉินจะมาคิดบัญชีกับเธอ

แต่ เธอรู้ว่าวันนี้คุณปู่เย่จะไม่ยอมหยุดง่ายๆแน่นอน ถึงแม้เธอรู้ว่าคุณปู่เย่ทำเช่นนี้เพื่อบีบบังคับเธอ ไม่กล้ากระโดดจริงๆ

คุณปู่เย่สามารถเอาชีวิตของตนเองมาพนัน แต่เธอทำไม่ได้

ที่สำคัญคือ ตอนนี้เวินลั่วฉิงไม่อยากให้พวกเขาต้องวุ่นวายเช่นนี้อีกต่อไป

“ได้ ฉันรับปากพวกท่าน ฉันเวินลั่วฉิงจะไม่แต่งเข้าบ้านตระกูลเย่ของพวกท่านอย่างเด็ดขาด” สายตาของเวินลั่วฉิงหรี่ลงเล็กน้อย จากนั้นค่อยๆเอ่ยปากพูด แต่ตอนที่เธอพูดคำนี้ จงใจเน้นเรื่องที่สำคัญสองอย่าง

เธอเวินลั่วฉิง! ไม่มีวันแต่งเข้าบ้านตระกูลเย่

แต่ว่าเธอไม่ได้พูดว่าจะไม่แต่งกับเย่ซือเฉิน เธอคิดว่าที่เธอพูดเช่นนี้ไม่ผิดปกติอะไร

“ฉิงฉิง คุณรับปากแล้วจริงๆเหรอ?” บนใบหน้าของคุณย่าเย่เห็นได้ชัดว่าดีใจมาก: “ฉิงฉิง คุณอย่าโกรธที่พวกเราต้องใจร้ายเลยนะ ถ้าไม่ใช่เพราะคุณไม่สามารถมีลูกได้ พวกเราก็ไม่เป็นแบบนี้หรอก”

“ใช่ ฉันรับปาก ตั้งแต่วันนี้ไป ฉันจะไม่ก้าวเข้าไปในคฤหาสน์ตระกูลเย่แม้แต่ก้าวเดียว” เวินลั่วฉิงได้ยินคำพูดของคุณย่าเย่แล้ว ยิ่งรู้สึกสะเทือนใจ ใจของคน มันน่าตลกสิ้นดี

“คุณสาบาน” แต่ว่าคุณปู่เย่ยังไม่ยอมหยุดแค่นี้ ขาก็ยังค้างไว้บนขอบหน้าต่าง ยังคงข่มขู่เวินลั่วฉิงอีก: “คุณเอาญาติที่ใกล้ชิดที่สุด คนที่คุณรักที่สุดและสาบาน ถ้าคุณกลับคำ พวกเขาต้องถูกฟ้าผ่า......”

มีอยู่ชั่วขณะหนึ่ง สายตาของเวินลั่วฉิงเยือกเย็นจนสุดขั้ว เธอมองหน้าคุณปู่เย่ แล้วพูดขึ้นมากะทันหัน: “ถ้าท่านอยากกระโดดก็กระโดดเลย”

ใช่ เธอไม่อยากเอาชีวิตใครมาเป็นของพนัน เธอไม่อยากให้ชีวิตของใครมีอันเป็นไปเพราะเธอ แต่ว่าคุณปู่เย่กลับสาปแช่งญาติของเธอที่ใกล้ชิดที่สุด คนที่เธอรักที่สุด?

คนที่ใกล้ชิดที่สุด คนที่เธอรักมากที่สุดก็คือลูกรักทั้งสอง เธอไม่ยอมให้ใครมาทำร้ายลูกรักทั้งสองของเธออย่างเด็ดขาด!

ที่จริง เธอก็รู้ คุณปู่เย่แค่ขู่เธอ ไม่กล้าโดดจริงหรอก