ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 576

บทที่ 576 คุณชายสามเย่ริอาจไม่ชอบลูกรักทั้งสองคนของเธอ (2)

สถานการณ์เช่นนั้น หากเธอไม่ตอบตกลง หากเกิดอุบัติเหตุขึ้นมา จะทำอย่างไรดี？

“……”เย่ซือเฉินถูกคำพูดของเธอต้านทานจนเกือบหายใจไม่ออก เธอช่างแน่มาก เธอตอบอย่างไม่ลังเลเลยสักนิด

ใช่ ในเมื่อเธอรับปากไว้แล้ว จะกลับคำได้อย่างไรกัน ในเมื่อเธอสามารถรับปากได้ก็แสดงว่าเธอสามารถสละความรักที่เขามีต่อเธอได้ แล้วทำไมเธอต้องกลับคำด้วย？

เธอปฏิบัติต่อเขาแบบไร้เยื่อใยเสมอมา ไม่ใช่เหรอ？

“เวินลั่วฉิง คุณมันไร้หัวใจ หัวใจคุณถูกหมาคาบไปกินแล้ว หากคุณมีหัวใจสักนิด คงไม่รับปากพวกท่านอย่างนั้นหรอก”เวลานี้เย่ซือเฉินโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ดังนั้นจึงพูดจาไม่ยั้งคิด

เขามองหน้าเธอพร้อมกับกรอดฟัน เวลานี้เขาอยากจะกัดเธอให้ตายๆไปซะ แต่หากกัดเธอตายแล้ว ในใจของเธอก็ยังคงไม่มีเขาอยู่ดี

ซึ่งเธอก็ยังคงจะเลิกกับเขาอยู่ดี

เย่ซือเฉินยิ่งรู้สึกเจ็บปวดใจ ทำไมเขาถึงไปรักผู้หญิงที่ไร้หัวใจได้นะ？

“ใช่ ฉันมันไร้หัวใจ ฉันรับปากพวกท่านว่าจะไม่แต่งเข้าบ้านตระกูลเย่ ฉันยังสาบานว่าจะไม่ย่างเท้าเข้าไปในบ้านตระกูลเย่ของพวกคุณเด็ดขาด ตอนนี้คุณไปได้แล้ว”บัดนี้เวินลั่วฉิงก็รู้สึกโกรธที่เขาว่าเธอไร้หัวใจเช่นนี้？

เธอไม่มีหัวใจเหรอ？

เขาว่าไม่มีก็ไม่มี？ใครอยากจะสนใจกัน！

“เวินลั่วฉิง คุณไม่จำเป็นต้องเน้นย้ำเจตนาของคุณก็ได้ ใครอยากให้คุณเข้าไปที่บ้านตระกูลเย่กัน แม้แต่ผมยังไม่อยากกลับไปเลย……”ขณะที่เย่ซือเฉินได้ยินเธอเน้นย้ำอีกครั้ง ดวงตาทั้งคู่ก็ลุ่มลึกขึ้นหลายส่วน ความโกรธในใจยิ่งทวีคูณเพิ่มขึ้น

แต่เมื่อเขาพูดได้ถึงครึ่งทาง จู่ๆก็หยุดลง เขากะพริบตาเร็วๆ จากนั้นก็จ้องมองเธอตรงๆ

ทันใดนั้นเขารับรู้ว่ามีอะไรผิดปรกติ เขารับรู้ว่าได้คำพูดของเธอมีเลศนัย

“คุณบอกว่า คุณไม่แต่งเข้าบ้านตระกูลเย่ แต่คุณไม่ได้บอกว่าไม่แต่งงานกับผม ใช่ไหม？”เย่ซือเฉินไม่ได้โง่งม เพียงแต่เมื่อกี้ถูกความโกรธครอบงำ ตอนนี้ได้สติกลับคืนมา เขาจึงคิดออกได้ทันที

แต่ว่าตอนนี้ยังเป็นการคาดเดาของเขาเท่านั้น เขาไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่นัก ไม่มั่นใจว่าเธอจะหมายถึงเช่นนี้หรือเปล่า？

“ตอนแรกฉันก็คิดอย่างนี้”เวินลั่วฉิงมองเขาแวบหนึ่ง ยอมรับตรงไปตรงมา และเธอก็คิดอย่างนี้มาโดยตลอด ดังนั้นเธอไม่จำเป็นต้องปิดบังอะไร

“ฉิงฉิง คุณ……”เย่ซือเฉินหยุดชะงัก ได้สติขึ้นมาก็เผยความสุขบนใบหน้าขึ้นมาหลายส่วน

“แต่ตอนนี้ฉันเปลี่ยนใจแล้ว คุณไปได้ วันหลังก็ไม่ต้องมาปรากฏตัวต่อหน้าฉันอีก”เวินลั่วฉิงไม่รอให้เขาพูดจบก็ตัดบทเขาทิ้ง

เวลานี้เวินลั่วฉิงกำลังโต้กลับคำพูดของเขาก่อนหน้านี้

ตอนนี้ไม่ว่าจะยังไงคุณชายสามเย่ก็ไม่ออกไปเด็ดขาด เขารีบเดินกลับมานั่งที่เตียงอย่างรวดเร็ว จากนั้นยื่นมือจะไปกอดเธอ

เวินลั่วฉิงรีบหลบหลีก แววตาที่มองเขายังคงมีโทสะแฝงอยู่เช่นเดิม“ฉันมันคนไร้หัวใจ หัวใจของฉันถูกหมากินหมดแล้ว ฉะนั้นคุณไปได้เลย”

เย่ซือเฉินหยุดชะงัก เขาพูดจารุนแรงเกินไปจริงๆ ซึ่งเป็นเพราะเขากำลังโกรธที่เธอรับปากจะเลิกกับเขา โกรธที่เธอบอกว่ารับปากแล้วไม่คืนคำ นาทีนั้นเขาจึงไม่อาจระงับโทสะของตัวเองได้

แต่ตอนนี้เย่ซือเฉินอารมณ์ดีมากเป็นพิเศษ

เมื่อสักครู่เขาเจ็บปวดรวดร้าว แต่ตอนนี้หัวใจกลับชุ่มฉ่ำขึ้นมา

ซึ่งเป็นการเปลี่ยนแปลงที่ใหญ่หลวงมาก เขาได้หลุดพ้นจากนรกขึ้นสู่สวรรค์ชัดๆ ดังนั้นความรู้สึกเช่นนั้นดีงามเหลือเกิน