ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 673

บทที่ 673 คุณพ่อสุดยอดที่สุดแล้ว (3)

“เวินลั่วฉิง เธอมาทำอะไร?” ในห้อง เวินจีหยันอึ้งไปเลย มองไปทางหลี่หยุนด้วยความตกใจ

“นางสารเลวนี่ มันเป็นคนทำร้ายหรวนหรวนของพวกเรา ฉันจะฆ่ามัน ฉันจะแก้แค้นให้หรวนหรวนของพวกเรา ฉันจะให้เธอมีชีวิตแบบตายทั้งเป็น.....” พอหลี่หยุนได้ยินว่าเป็นเวินลั่วฉิง ก็โมโหตาแดงทันที

“เธอสงบสติอารมณ์หน่อย สถานการณ์แบบนี้ในตอนนี้ เวินลั่วฉิงน่าจะยังไม่รู้เรื่อง พวกเราห้ามเปิดโปงออกมา” จนถึงตอนนี้แล้วเวินจีหยันยังใสซื่อคิดว่าคนอื่นไม่รู้เรื่องนี้

“ไม่ เธอน่าจะรู้แล้ว เมื่อคืนตอนแรกเธอตัดสินใจจะกลับห้อง แต่เธอไม่ได้เข้าไป กลับเดินจากไป หลังจากที่เธอจากไป ฉันโทรหาคนข้างนอกพวกนั้น ตามหลักแล้วคนที่ออกไปน่าจะเป็นเธอ ทำไมเขาถึงจับตัวผิดไปเป็นหรวนหรวนล่ะ? ฉะนั้น หรวนหรวนน่าจะออกไปพร้อมกับเธอ ฉะนั้นเธอจึงตั้งใจให้คนพวกนั้นจับหรวนหรวนไป” หลี่หยุนไม่ได้โง่ เดาได้พอๆ กับเรื่องจริง แต่ว่าพึ่งคิดได้ตอนนี้ก็สายเกินไปอย่างเห็นได้ชัดเจนแล้ว

“ความหมายของเธอคือ เวินลั่วฉิงตั้งใจทำร้ายหรวนหรวนของพวกเรา?” เวินจีหยันฟังแล้ว เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่าบนสีหน้ามีความโกรธเพิ่มขึ้น

“อื้ม เป็นแบบนี้แน่นอน ยัยขี้เหร่ที่ไม่เอาหน้านี้โหดร้ายเกินไปแล้วจริงๆ เธอกลับกล้ามาทำร้ายหรวนหรวนของพวกเรา” หลี่หยุนยิ่งกัดฟันด้วยความเกลียด “ฉันจะไม่ปล่อยเธอไปอย่างเด็ดขาด แน่นอน”

“ถูก ห้ามปล่อยเธอไปเด็ดขาด” เวินจีหยันเองก็พูดด้วยสีหน้าที่เด็ดขาดมาก

เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่าทั้งสองต่างก็ลืมแล้วว่า นี่เป็นแผนที่พวกเขาวางไว้ว่าจะทำร้ายเวินลั่วฉิง

เวินลั่วฉิงบริสุทธิ์ตั้งแต่แรก

แววตาของหลี่หยุนประกายขึ้น จากนั้นก็หยิบกระบองไม้ออกมา กระบองไม้เป็นเวินจีหยันที่ไปหามาเมื่อช่วงก่อน ถึงแม้ว่ากระบองไม้จะเป็นสิ่งของที่ห้ามขาย แต่เหมือนว่าคนแบบเวินจีหยันจะสามารถมีวิธีหามาได้

เมื่อก่อนเวินจีหยันจะใส่กระบองไม้นี้ไว้ที่หลังรถ ใช้ทำอะไรกันแน่นั้นเวินจีหยันรู้ดี

ช่วงก่อนหลังจากที่หลี่หยุนเห็นแล้ว จึงนำกลับมาที่ห้อง

ที่จริงแล้ว ในตู้เซฟของเวินจีหยันยังมีปืนอีกด้วย แต่ว่าหลี่หยุนไม่อยากให้เวินลั่วฉิงตายง่ายๆ เธอจะทรมานเวินลั่วฉิง

“นายเปิดประตู ให้เธอเข้ามา ฉันจะช็อตจนเธอสลบ แล้วเราก็จับเธอไว้ สิ่งที่หรวนหรวนของเราได้รับ ฉันจะให้เธอรับรู้ดู แล้วจะให้เธอได้รับแย่กว่านั้นด้วย” หลี่หยุนในขณะนี้บ้าไปแล้วจริงๆ แต่ว่า เธอไม่ได้เสียสติไป เธอวางแผนเรื่องนี้ได้ไม่แย่เลย

เพราะว่าเมื่อคืนพวกเขาต่างก็เห็นถึงความเก่งของเวินลั่วฉิงแล้ว ฉะนั้นพวกเขาไม่กล้าทำอะไรมั่วๆ ฉะนั้นจึงอยากจะหลอกเวินลั่วฉิงเข้ามาในห้องก่อน แล้วค่อยซ็อตเวินลั่วฉิงจนสลบ

“ได้” เวินจีหยันพยักหน้า สูดหายใจลึก จากนั้นก็เดินไปยังที่ประตูห้อง เปิดประตูออก

เวินลั่วฉิงยืนอยู่ที่หน้าประตู พอเวินจีหยันเปิดประตูออกมา ก็มองเห็นเวินลั่วฉิง ในตอนที่เห็นเวินลั่วฉิง เวินจีหยันเหมือนว่าเห็นศัตรูเลย กัดฟันแน่นด้วยความเกลียด แต่ว่า เวินจีหยันก็ยังปกปิดความเกลียดของตัวเอง พยายามพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนว่า “ฉิงฉิงหรอ มีเรื่องอะไรก็เข้ามาพูดข้างในเถอะ”

“ไม่ต้องแล้ว คุยที่นี่ละกัน” เวินลั่วฉิงเห็นท่าทีของเขาแล้ว แอบยิ้มในใจ การแสดงของเวินจีหยันนี่ไม่ไหวจริงๆ

แบบนี้ยังอยากจะหลอกเธอเข้าห้อง?

“ฉิงฉิง เธอเข้ามาก่อนเถอะ ยืนอยู่ข้างนอกไม่เหมาะสม” หลี่หยุนได้ยินคำพูดของเวินลั่วฉิงแล้ว ก็กัดฟันแน่นด้วยความเกลียด แต่ว่า ในตอนที่เธอเงยหน้าออกมา สีหน้ากลับมีรอยยิ้มแฝงอยู่

ไม่พูดไม่ได้เลยว่า การแสดงของหลี่หยุนเก่งกว่าเวินจีหยันมาก ปกปิดได้ถึงขั้นสุด