ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 700

บทที่700 ความเผด็จการอันทรงพลังของคุณชายสามเย่ เท่ระเบิดไปเลย (6)

“เขากับเวินลั่วฉิงร่วมกันสมคบคิด แล้วถูกคนร้องเรียน ดังนั้นตอนนี้ฉันไม่อนุญาตให้พวกคุณพาแม่ฉันไปเด็ดขาด ฉันกลัวพวกคุณจะอ้างหน้าที่เพื่อผลประโยชน์ส่วนตัว”เวินหรวนหรวนพูดอย่างกล้าหาญ ข้อความเมื่อสักครู่ทำให้เธอมีความกล้าหาญยิ่งนัก

“คุณเวินครับ พวกเราทำตามกฎหมายนะครับ หากคุณยังคงรั้งอยู่อย่างนี้ ก็เท่ากับเป็นการขัดขวางการทำงานของเจ้าหน้าที่นะครับ”ตำรวจทั้งสองนายได้ยินคำพูดของเวินหรวนหรวน สีหน้าเคร่งขรึมเล็กน้อย ตอนแรกพวกเขาสงสารเวินหรวนหรวนมาก แต่ท่าทีของเธอในตอนนี้ ทำให้ตำรวจทั้งสองนายไม่พอใจมาก

“ฉันไม่ได้ขัดขวางการทำงานของเจ้าหน้าที่ พวกเราแค่ปกป้องตัวเอง หัวหน้าฉิงของพวกคุณกับเวินลั่วฉิงสมคบคิด หากให้พาแม่ฉันไปตอนนี้ ไม่รู้ว่าจะให้แม่ฉันรับโทษคดีอะไรก็ไม่รู้”เวินหรวนหรวนลงมือเป็นฝ่ายรุกก่อน ซึ่งคนส่งข้อความเป็นคนสอนเธอ

ขณะที่เวินหรวนหรวนพูด เธอจงใจปรับเสียงให้สูงขึ้น เพราะเธอได้ยินเสียงฝีเท้าแว่วเข้ามาจากด้านนอก

คนส่งข้อความบอกว่าจะส่งนักข่าวมา ให้เธอทำให้เป็นเรื่องใหญ่โต ยิ่งใหญ่ยิ่งดี ซึ่งเรื่องอย่างนี้เธอถนัดอยู่แล้ว

เวินหรวนหรวนทายไม่ผิด คนที่มาตอนนี้เป็นนักข่าวจริงๆ ตอนนี้เสียงเธอดังก้องเพียงนี้ ห้องผู้ป่วยก็ถูกเปิดออกด้วย ดังนั้นนักข่าวที่เดินข้ามาก็ได้ยินเต็มสองหูแล้ว

ตำรวจอยากพูดอะไรบางอย่าง แต่เมื่อเห็นนักข่าวจำนวนมากพุ่งเข้ามา สีหน้าก็เปลี่ยนไป บางครั้งพวกเขาก็กลัวนักข่าวเหมือนกัน

“คุณเวิน เรียนถามหน่อยคะสิ่งที่คุณพูดเมื่อสักครู่หมายความว่าอย่างไรคะ？ขอเรียนถามหน่อยคะว่าตอนนี้เหตุการณ์เป็นอย่างไรคะ？”นักข่าวหลายคนเบียดกันเข้ามาในห้องผู้ป่วย เห็นตำรวจจะพาตัวหลี่หยุนไป ทุกคนต่างก็อึ้งไปตามๆกัน ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น

“เชื่อว่าพวกคุณคงเห็นข่าวเรื่องคุณชายห้าฉิงกับเวินลั่วฉิงสมคบคิดกันทำชั่วในเน็ตแล้วนะคะ？”เวินหรวนหรวนเห็นนักข่าวที่ทะยานเข้ามาห้องผู้ป่วยของเธอ รู้สึกดีใจยิ่งนัก แต่ใบหน้ายังคงจงใจแสร้งทำเป็นเข้มงวดและเคร่งเครียด

“ครับ พวกเราเห็นกันแล้วครับ แต่ต้องรอฟังว่าเป็นเรื่องจริงหรือ……”นักข่าวท่านนี้ไม่ใช่นักข่าวสายบันเทิง ดังนั้นในหลายๆเรื่อง เขามักจะตามหาความจริงเป็นหลัก

“เรื่องพวกนั้นจริงหมดเลยค่ะ มีคนร้องเรียนคุณชายห้าฉิงเรื่องนี้ ทำให้คุณชายห้าฉิงต้องพักงานค่ะ”เวินหรวนหรวนพูดตัดบทนักข่าวท่านนั้น

“คุณเวินครับ พูดไปเรื่อยไม่ได้นะครับ”นักข่าวมองหน้าเวินหรวนหรวน ดวงตาพลันหรี่ขึ้น เรื่องนี้จะล้อเล่นไม่ได้เด็ดขาด

“ฉันไม่ได้พูดเรื่อยเปื่อยค่ะ เชื่อว่าทุกคนจะได้รับข่าวในไม่ช้านี้ค่ะ”เวินหรวนหรวนทำหน้ามั่นใจ ทำให้คนไม่กล้าสงสัย

“ผมขอตัวไปสอบถามข่าวเรื่องนี้ก่อนนะครับ”หนึ่งในนักข่าวฟังหูไว้หู จากนั้นก็เดินไปโทรศัพท์อีกด้านหนึ่ง

ส่วนคนอื่นก็รออย่างจดจ่อ

ไม่ถึงหนึ่งนาทีคนนั้นก็กลับมา เขามองหน้าเวินหรวนหรวนแวบหนึ่ง “สิ่งที่คุณเวินกล่าวเมื่อสักครู่เป็นความจริงครับ คุณชายห้าฉิงถูกพักงานแล้วครับ”

“คุณชายห้าฉิงถูกพักงาน แต่พวกเขายังอยากพาแม่ของฉันไป ตอนนี้ฉันสงสัยว่าพวกเขาจะยัดความผิดให้แม่ของฉัน”เวินหรวน

หรวนแสร้งทำใบหน้าโกรธแค้น

“ฉันได้ยินข่าววงในมาว่า ทางตำรวจจับผู้ร้ายได้เพียงสองคน คนหนึ่งสลบไม่ได้สติ อีกคนไม่ได้สารภาพอะไรทั้งสิ้น แต่ตำรวจกลับประกาศให้ประชาชนรู้ว่าผู้ร้ายได้สารภาพแล้ว ตำรวจยังบอกว่าคำให้การของผู้ร้ายไม่ตรงกับสิ่งที่ฉันพูด ฉันอยากถามตำรวจว่าหมายความว่าอย่างไร？”ดวงตาเวินหรวนหรวนหรี่ขี้น มุมปากยิ้มเย็น “อันที่เป็นคำหลอกลวงของคุณชายห้าฉิงเพื่อปกป้องความผิดเวินลั่วฉิงชัดๆ”

คุณชายห้าฉิงประกาศเรื่องนี้ออกสู่สาธารณชนถือว่ายังคิดไม่รอบคอบ เมื่อเปิดเผยเรื่องนี้ออกไปแล้ว ก็จะทำเรื่องอื่นอย่างระมัดระวัง