ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 712

บทที่ 712 การตรวจดีเอ็นเอที่ทำให้เธอขวัญหนีดีฝ่อ (2)

ผู้หญิงคนนี้ ไม่ว่าจะอยู่ในรูปลักษณ์ไหน สำหรับเขา เธอเป็นปีศาจที่มีเสน่ห์ยั่วยวนอย่างแรงกล้า เป็นปีศาจที่สามารถคร่าชีวิตได้

“อืม”มือของเวินลั่วฉิงโอบคอเขาไว้ด้วยท่าทางออดอ้อนอย่างมีเสน่ห์

ยามนี้เธอเปล่งเสียงทีละคำช้าๆและเบาๆ ความยั่วยวนนั้นสิบเต็มสิบ

เมื่อก่อนเวินลั่วฉิงปฏิเสธเรื่องอย่างนี้ตลอด แต่ ณ ปัจจุบันไม่เหมือนเมื่อก่อนอีกแล้ว ตอนนี้หัวใจเธอตั้งมั่นผู้ชายคนนี้ไว้แล้ว

อีกทั้งลูกๆก็โตขนาดใช้ซีอิ๊วเป็นแล้ว ยังต้องเล่นตัวอะไรอีก

“ฉิงฉิง คุณกำลังอ่อยผมอยู่？”ดวงตาคุณชายสามเย่กลายเป็นมืดมัว น้ำเสียงก็คล้ายจะแหบหลายส่วน

ผู้หญิงคนนี้ไม่อ่อยเขา เขาก็ควบคุมไม่อยู่แล้ว เวลานี้เธอมายั่วยวนด้วยกิริยาเช่นนี้ ทำให้เขาแทบอยากกลืนเธอเข้าไปเลย

เวินลั่วฉิงไม่ได้พูดอะไร เพียงแต่มือที่คล้องคอเขา ค่อยๆใช้นิ้วลูบผิวของเขา ท่าทางจี้จุดเล้าโลมอย่างนี้ ทำให้ร่างกายคุณชายสามเย่แข็งตึงชั่วพริบตา ดวงตายิ่งมืดมัวขึ้นหลายส่วน เลื่อนกระจกกั้นลง เลขาหลิวที่อยู่ด้านหน้ามองภาพด้านหลังไม่เห็น

เวลานี้คุณชายสามเย่ไม่มีปัญหาเรื่องการจูบอย่างหนำใจ แต่คุณชายสามเย่ควบคุมไม่ให้ตัวเองทำสิ่งที่เยอะกว่านี้ไม่ได้

เนื่องจากเขาต้องไปทำเรื่องสำคัญกว่าเรื่องนี้ ถ้าเช่นนั้น……

“ไปสำนักทะเบียน”วินาทีต่อมา คุณชายสามเย่นั่งตัวตรงกะทันหัน จากนั้นพูดกับเลขาหลิวที่ขับรถอยู่ด้านหน้าหนึ่งประโยค

สาเหตุที่คุณชายสามเย่นั่งตัวตรง เพราะกลัวควบคุมตัวเองไม่อยู่ จนเอาเธอในรถ จากนั้นก็จะทำให้เขาเสียเวลาไปทำเรื่องทางการ

เวินลั่วฉิงชะงัก กะพริบตาเบาๆ อารมณ์อย่างนี้คุณชายสามเย่ควรพาเธอกลับบ้านไม่ใช่เหรอ？

พิสดารมาก？

เมื่อกี้เธออุตส่าห์ยั่วยวนเขาสักเต็มเหวี่ยง？

แต่เขากลับ？เขากลับ？

วินาทีนี้เวินลั่วฉิงรู้สึกสับสนกะทันหัน

และเวลานี้ที่คฤหาสน์ตระกูลเย่

“คุณช่วยผมสืบค้นเบอร์โทรคุณหนูใหญ่ตระกูลถัง ถังฉิ้นเอ๋อหน่อย”เย่โป๋เหวินกำลังโทรศัพท์คุยด้วยสีหน้าหนักอึ้งเป็นพิเศษ

เขาต้องไปพบหน้าถังฉิ้นเอ๋อ ต้องไป！！

หลายปีมานี้ เย่โป๋เหวินปิดกั้นตัวเอง ไม่ติดต่อกับคนนอก แต่เขาติดต่อกับคนคนหนึ่งเสมอมา

“โป๋เหวิน คุณจะทำอะไร？”คนนั้นได้ยินคำพูดของเย่โป๋เหวิน น้ำเสียงมีความตกใจหลายส่วน

“โป๋เหวิน เมื่ออดีตผ่านไปแล้วก็ให้ผ่านไปเลย ไม่ต้องไปใส่ใจอีก หากรื้อเรื่องราวเหล่านั้นขึ้นมา คนมากมายจะพลอยทุกข์ใจไปด้วย……”คนนั้นพยายามเกลี้ยกล่อมเขา น้ำเสียงมีความหนักอึ้งหลายส่วน

“คุณก็รู้ใช่ไหม？คุณก็ได้ข่าวของถังฉิ้นเอ๋อแล้วใช่หรือไม่？”เสียงเย่โป๋เหวินมีความตื่นเต้นหลายส่วน ความตื่นเต้นที่เกือบคล้ายผิดปกติ

“ช่วงนี้ข่าวเกี่ยวกับคุณหนูใหญ่ตระกูลถังดังมาก ผมต้องรู้อยู่แล้ว”คนนั้นไม่ได้ปฏิเสธ เพียงแต่พูดถึงข้างหลังก็ถอนหายใจเบาๆ

“งั้นคุณก็สงสัยใช่หรือไม่？”วินาทีนี้ มือของเย่โป๋เหวินสั่นระริก“เธอคือ……”

“โป๋เหวิน คุณไม่ควรกลับมา”อีกฝั่งหนึ่งของสายตัดบทเขาทิ้ง ถ้าเย่โป๋เหวินไม่กลับมา อยู่ที่ศูนย์รักษาตัว เขาก็ไม่รู้เรื่องนี้แล้ว