ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 725

บทที่ 725 การตรวจดีเอ็นเอที่ทำให้เธอขวัญหนีดีฝ่อ (15)

เขาอยู่นอกประตูบ้านตระกูลถังจำเป็นต้องตกใจขนาดนี้ไหม？ไม่ใช่ครั้งแรกสักหน่อย

“เย่ซือเฉิน คุณไม่ต้องไป ฉันยังไม่กลับไปเร็วๆ คุณกลับไปพักผ่อนที่บ้านตัวเองก่อน”เวินลั่วฉิงแอบถอนหายใจหนึ่งเฮือก เธอยอมรับ ตอนนี้เธอกลัวเย่ซือเฉินเล็กน้อย

เธอกลัวเย่ซือเฉินจะรู้อะไรเข้า

เย่ซือเฉิน“……”

ดวงตาเย่ซือเฉินหรี่ขึ้นทีละนิด วันนี้ผู้หญิงคนนี้ทะแม่งๆ เธอไม่อยากเจอหน้าเขา？

“เวินลั่วฉิง คุณบอกว่าจะกลับบ้านไปนอน สุดท้ายคุณปัดเลขาหลิวทิ้ง ปัดบอดี้การ์ดทิ้ง แล้วแอบออกไปคนเดียวด้านนอก คุณควรอธิบายเรื่องนี้ให้ผมเข้าใจหรือเปล่า”

เย่ซือเฉินไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เมื่อปะติดปะต่อเรื่องทั้งหมดเข้าด้วยกัน ก็จะรู้สึกแปลกมาก

“ฉันไม่มี”เวินลั่วฉิงโต้เถียงด้วยจิตใต้สำนึก ตอนที่เธอให้เลขาหลิวกับบอดี้การ์ดกลับไป เธอไม่รู้ว่าเย่โป๋เหวินจะโทรหาเธอ

ตอนนั้นเธออยากกลับบ้านไปนอนจริงๆ

“ผมจำได้ว่าคุณรับปากผมไว้ว่า หากคุณออกจากบ้านตระกูลถังเมื่อไหร่ คุณจะโทรหาผม แล้วผมจะส่งคนไปปกป้องคุณ ผลสุดท้ายคุณแอบออกไปคนเดียว……”ดวงตาที่หรี่ขึ้นของเย่ซือเฉินมีอันตรายหลายส่วน น้ำเสียงก็เคร่งขรึมขึ้นหลายส่วน

เขารู้จักเธอดี ปกติเธอรับปากแล้วจะทำตามแน่นอน งั้นเกิดอะไรขึ้นกันแน่？

“ฉันไม่ใช่ออกมาคนเดียว มีลุงหลี่กับฉัน”ตอนที่เวินลั่วฉิงพูดคำนี้มองไปยังลุงหลี่แวบหนึ่ง

“ไปไหน？”เย่ซือเฉินกลับไล่ถามหนึ่งประโยค

“เย่ซือเฉิน ฉันแค่ออกจากบ้าน คุณจำเป็นต้องถามขนาดนี้ไหม？ฉันไม่ใช่เด็กสามขวบเสียหน่อย ฉันจะมีอะไรได้？”เวินลั่วฉิง

บอกเขาไม่ได้ บัดนี้เธอจงใจใช้น้ำเสียงไม่พอใจหลายส่วน

ตาหรี่เล็กน้อยของเย่ซือเฉินกะพริบอย่างรวดเร็ว ตอนนี้เธอตอบสนองมากเกินเหตุอันควรหรือเปล่า？

ด้วยนิสัยปกติของเธอ ไม่น่าจะ……

“เย่ซือเฉิน ถึงแม้ตอนนี้พวกเราเป็นคู่รักกัน แต่ต่างฝ่ายต่างต้องมีเวลาส่วนตัวเป็นของตัวเองบ้าง”สำหรับจุดนี้ เวินลั่วฉิงคิดอย่างนี้เสมอมา แต่ ณ ปัจจุบัน เธอไม่ได้คิดอย่างนี้แล้ว

การรักใครสักคน คงอยากอยู่กับอีกฝ่ายทุกวินาที แม้ว่าจะไม่ทำอะไร ไม่พูดอะไร ขอเพียงได้อยู่ด้วยกันก็เป็นความเพียงพออย่างนี้

เธอรู้ว่า เธอตกหลุมรักเย่ซือเฉินแล้ว แต่เธอไม่รู้ว่าความรู้สึกนั้นลึกมากขนาดไหน

ทว่าตอนนี้เธอรู้แล้ว เธอไม่อยากแยกจากเขา เธอคิดไปถึงว่า แม้เธอกับเขาจะเป็นพี่น้องแท้ๆ เธอก็ไม่อยากแยกจากเขา

ความคิดของเธออาจไม่ถูกต้อง อาจเป็นโรคจิตประเภทหนึ่ง อาจไม่ถูกโลกยอมรับ

แต่เธอไม่อยากสนใจ

เธอสามารถเฝ้ารักษาความลับนี้ ถึงแม้ความลับนี้จะกดทับเธอจนเธอหายใจไม่สะดวก เธอก็ยินดีอยู่เคียงบ่าเคียงไหล่เขาตลอดกาล

ใช่ หากผลตรวจเป็นอย่างนั้นจริงๆ เช่นนั้นเธอจะเฝ้าเก็บรักษาความลับไว้คนเดียว ไม่ให้ใครรู้สักคน รวมทั้งเย่ซือเฉินด้วย

แน่นอน มันจะเป็นผลที่แย่สุดๆ หรือผลอาจไม่เป็นเช่นนั้น เธออาจจะตีตนไปก่อนไข้

“เย่ซือเฉิน คุณกลับไปพักผ่อนก่อนเถอะ”น้ำเสียงของเวินลั่วฉิงเบาช้าลง ตอนพูดเธอจับมือถือไว้แน่นกว่าเก่า

“แล้วคุณล่ะ？”อีกฝั่งหนึ่งของสาย น้ำเสียงเย่ซือเฉินเคร่งขรึมขึ้นหลายส่วนอย่างเลือนราง

เวินลั่วฉิงชะงัก เธอ？

เธอยังต้องรอข้อมูลจากถังหลิน จากนั้นค่อยตัดสินใจว่าจะทำอย่างไรต่อ？