ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 732

บทที่ 732 การลงมือปฏิบัติของคุณชายสามเย่（1）

เห็นได้ชัดว่า ความหิวของเย่ซือเฉิน กับความหิวของเธอมันไม่ใช่ความหิวในอย่างเดียวกัน！！

เวินลั่วฉิงกัดฟันอย่างขมขื่น เธอรับรู้ได้ว่าเย่ซือเฉินในตอนนี้อารมณ์ปรารถนามาคุเต็มที่แล้ว และพร้อมที่จะระเบิดมันได้ทุกเมื่อ คงไม่สามารถควบคุมตัวเองได้แล้ว

แต่เธอรู้สึกเหนื่อย และหิวมากจริงๆ……

ผู้ชายคนนี้เป็นเหมือนสัตว์ป่า ถ้ายังปล่อยให้เขาทำแบบนี้ เห็นทีว่าเธอคงไม่ได้ลุกลงจากเตียงไปแน่

ยังไงเสีย ในเวลานี้ เธอต้องทำยังไงก็ได้เพื่อให้เขาหยุดการกระทำนี้ลงเสียก่อน

ฉับพลันเวินลั่วฉิงก็นึกไปถึงท่าทางของหนูน้อยถังจื่อซีเวลาที่อยากจะกินอะไรแล้วออดอ้อนเธอ

เวินลั่วฉิงหายใจเข้าลึกๆ ยกริมฝีปากขึ้นเล็กน้อย กะพริบตาปริบ ๆ แล้วพูดอย่างออดอ้อนไปว่า：“ฉันหิวแล้วจริงๆ หิวมากด้วย ตอนนี้ไม่มีแรงเลยสักนิด หิวจะตายอยู่แล้วนะคะ ”

ขณะนั้นเอง น้ำเสียงของเธอ ที่ออดอ้อนนี้ เธอเองที่ได้ยินก็ยังรู้สึกขนลุกเกรียวไปทั้งตัว

อันที่จริง ขณะที่เวินลั่วฉิงพูดคำเหล่านี้ออกไปนั้น เธอไม่ได้คาดหวังว่า เย่ซือเฉินที่กำลังมีไฟราคะอยู่จะหยุดแรงปรารถนานี้ลงไปได้

แต่แล้ว ในวินาทีต่อมาเย่ซือเฉินก็หยุดลงทันที เขาเงยหน้าขึ้น แล้วมองเธอ ดวงตาคู่นั้นจับจ้องมาที่เธอ

“ฉันหิวแล้วจริงๆนะคะ หิวมากด้วย”เวินลั่วฉิงเห็นเขาหยุดลง ในใจมีความหวังขึ้นมาเล็กน้อย เธอมองเขา แล้วริมฝีปากก็ยกขึ้น ออดอ้อนออเซาะไม่หยุด

เวินลั่วฉิงที่อ้อนไม่เก่ง เพราะแม่ของเธอฝึกให้เธอเป็นคนที่เข้มแข็งและเด็ดเดี่ยวมาตั้งแต่เล็ก แม้ตอนที่แม่ของเธอจะยังมีชีวิตอยู่ น้อยครั้งนักที่เธอจะทำตัวออดอ้อนเหมือนเด็ก

หลังจากที่แม่ของเธอเสียไป เธอกลับไปที่ตระกูลเวิน และต้องเผชิญกับอันตรายมากมายที่รออยู่ เวลาผ่านไปเธอก็ได้ให้กำเนิดลูกน้อยอีกสองคน เพราะต้องดูแลลูกน้อยทั้งสอง เธอเองก็แทบไม่เคยทำตัวออดอ้อนเหมือนเด็กอีกเลย

แต่ไม่ว่ายังไง พฤติกรรมการออดอ้อนเหล่านี้มันเป็นเรื่องธรรมชาติของผู้หญิง ในขณะที่ เธอกำลังนอนอยู่บนเตียง มีท่าทีออดอ้อนออเซาะเล็กน้อย และบวกกับการทำหน้าทำตาให้ดูน่าสงสาร ยิ่งมองก็ยิ่ง……

ดวงตาของเย่ซือเฉินมืดมัวลงอย่างเห็นได้ชัด เธอยั่วยวนเกินไปแล้วในตอนนี้ เขาอยากจะกลืนกินเธอลงท้องไปเสีย แต่ไม่ว่ายังไง การที่เธอพยายามทำตัวให้น่าสงสาร ก็ไม่สามารถดับไฟปรารถนาในตัวเขาลงไปได้

“ที่รักค่ะ ฉันหิวแล้ว คุณทำอาหารให้ฉันกินหน่อย ได้ไหมคะ？”เวินลั่วฉิงเมื่อเห็นว่าเขายังไม่ตกปากรับคำ เธอกะพริบตาปริบๆ แล้วก็เอ่ยพูดมันอีกครั้ง คราวนี้ น้ำเสียงของเธอนุ่มนวลขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

เมื่อฟังเสียงของตัวเองในตอนนี้ เวินลั่วฉิงเองก็รู้สึกขนลุกไปทั้งร่าง

เมื่อได้ยินหญิงสาวเอ่ยเรียกคำว่าที่รัก ร่างกายของเย่ซือเฉินก็ดูแข็งทื่อขึ้นมาทันที ตอนที่พวกเขายังไม่ได้หย่ากันนั้น เธอก็เคยเรียกชายหนุ่มว่าที่รักอยู่บ้าง แต่ในตอนนั้น เธอเรียกมันแบบขอไปทีเท่านั้น

แต่น้ำเสียงในตอนนี้ ช่างไพเราะนัก จนเขาแทบจะควบคุมตัวเองเอาไว้ไม่ได้……

แต่ เวินลั่วฉิงในตอนนี้ก็ช่างยั่วยวนใจยิ่งนัก เป็นอะไรที่ชายคนไหนก็ยากที่จะต้านทานอารมณ์ได้

และ ตัวเธอเองก็ไม่รู้ตัวเหมือนกัน

อาการยั่วยวนเหล่านี้ล้วนกระตุ้นทุกประสาทสัมผัสของคุณชายสามเย่อย่างรุนแรง

“คุณนี่มันปีศาจน้อย”คุณชายสามเย่กัดฟันแน่น จากนั้นก็ก้มศีรษะลงอีกครั้ง แล้วจูบไปที่ริมฝีปากของเธออย่างดุเดือด

ร่างกายของเวินลั่วฉิงนิ่งแข็งค้างไปอย่างเห็นได้ชัด

ที่เธอออดอ้อนไปทั้งหมดมันไม่ได้ผล ? ยังไงก็ไม่รอดพ้นจากเงื้อมมือของปีศาจ ?

ฮือออออออ

ทำไมเธอถึงได้โง่อย่างนี้ ? ทำไมต้องคิดแผนนี้ขึ้นเพื่อให้ตัวเองต้องเป็นฝ่ายเสียเปรียบอีกจนได้ ?

เธอรู้อยู่แล้ว ว่าคุณชายสามเย่นั้นเป็นเหมือนสัตว์ป่า ! !

แล้วตอนนี้เอายังไง กำลังจะถูกชายหนุ่ม‘ปู้ยี่ปู้ยำ’อีกครั้งจนได้ ! !