ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 742

บทที่ 742 ถังจื่อโม่ลงมือเอง พ่อลูกร่วมมือกันกำจัดศัตรู (8)

“คุณหยวน คดีฉันดูหมดแล้ว เบาะแสที่สำคัญฉันก็ได้ทำเครื่องหมายออกมาแล้ว แล้วก็ทำการบันทึกไว้หมดแล้ว” เวินลั่วฉิงวางปากกาในมือลง หยิบเอกสารขึ้นมาอยากจะยื่นให้หยวนจุนหลิน

และแล้วคุณชายสามเย่ก็จับมา แล้วโยนไปยังข้างหน้าของหยวนจุนหลิน แล้วก็จับเวินลั่วฉิงขึ้นมา “พวกเราไปเถอะ ไม่ต้องพูดเสียเวลากับพวกแมวๆ หมาๆ แล้ว”

ท่าทีนั้นสามารถพูดได้เลยว่าเกรี้ยวกราดหนักมาก

แน่นอน คุณชายสามเย่ไม่มีทางมีความเกรงใจใดๆ กับผู้ชายที่อยากจะแย่งผู้หญิงของเธอไปสักคน ไม่ว่าผู้ชายคนนี้จะเป็นใครก็ตาม

“เย่ซือเฉิน พวกคุณยังไม่ได้แต่งงานกันสิหรอกมั้ง?” หยวนจุนหลินเห็นคุณชายสามเย่พาเวินลั่วฉิงออกไป แววตาคู่นั้นก็เปล่งประกายขึ้นทันที

“พวกคุณยังไม่ได้แต่งงานกัน ฉันก็ยังมีโอกาส เย่ซือเฉิน พวกเราแย่งชิงกันอย่างเป็นธรรม” เขามองออก พวกเขาทั้งสองมีความสัมพันธ์กัน แต่ว่าเขาไม่ได้ตัดสินใจจะปล่อยมือ

“คุณภรรยา พวกเราไปจดทะเบียนสมรสกันตอนนี้เถอะ” เย่ซือเฉินหรี่ตา แต่ว่าไม่ได้หยุดเดิน จับเวินลั่วฉิงแล้วรีบจากไป

ถังจื่อโม่ที่อยู่ข้างนอกเห็นทั้งสองออกมา ภายในแววตาคู่นั้นของเขาดูเปล่งประกายขึ้น

ในตอนที่เห็นเย่ซือเฉินควงเวินลั่วฉิงเดินมา ถังจื่อโม่ก็เปิดประตูรถกะทันหัน แล้วลงจากรถ

ขณะนี้ ระยะห่างระหว่างเย่ซือเฉินและเขา มากสุดไม่เกินห้าเมตร อีกอย่างถังจื่อโม่เกือบจะยืนอยู่หน้าเย่ซือเฉินแล้ว เย่ซือเฉินแค่เงยหน้า ก็สามารถมองเห็นเจ้าเด็กถังจื่อโม่

และข้างกายของถังจื่อโม่คือรถของตระกูลถัง ปกติแล้วเวินลั่วฉิงจะนั่งคันนั้นย่อยที่สุด.......

แต่ว่า เย่ซือเฉินไม่ได้เงยหน้าขึ้น แววตาของเขามองแต่เวินลั่วฉิงตลอดเวลา ตอนที่เดินออกประตู รอยยิ้มของเขาได้จางหายไปอย่างเห็นได้ชัดเจน แววตาที่มองเวินลั่วฉิงมีความโกรธแฝงอยู่ “โทรศัพท์ของเธอล่ะ?”

เมื่อกี้อยู่ในห้อง เขาจะประกาศความเป็นเจ้าของของตัวเอง แน่นอนว่าจำไม่คิดบัญชีกับเธอ แต่ไม่ได้หมายความว่าเรื่องนี้จะผ่านไปแบบนี้

เธอกลับไม่รับโทรศัพท์เขา ยังบล็อกเขาอีกด้วย เรื่องนี้ต้องคุยกันดีๆ

“อ๋า?” เวินลั่วฉิงมองไปทางเขา มีความแปลกใจเล็กน้อย ไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงต้องถามถึงโทรศัพท์ของเธอ

“โทรศัพท์ของเธอ ให้ฉัน” ดวงตาของเย่ซือเฉินหรี่ขึ้นเล็กน้อย กลิ่นอายความอันตรายนั้นทำให้เวินลั่วฉิงรู้สึกได้ถึงความอันตรายทันที

เธอรู้ เรื่องนี้ไม่จบแบบนี้แน่ๆ นี่คือขั้นตอนที่เขากำลังจะคิดบัญชี ฉะนั้นเวลานี้ เธอห้ามยั่วโมโหเขา

เวินลั่วฉิงยื่นโทรศัพท์ให้เขา เวินลั่วฉิงไม่ได้รู้เรื่องที่เจ้าเด็กถังจื่อโม่ทำไว้ก่อน ไม่รู้เลยว่าถังจื่อโม่ได้บล็อกเย่ซือเฉินไปแล้ว หากรู้ เธอไม่เอาโทรศัพท์ของตัวเองออกมาง่ายๆ แน่ แล้วมอบให้เย่ซือเฉิน

เย่ซือเฉินรับโทรศัพท์ของเธอมา เห็นโทรศัพท์เธอไม่ได้ปิดเครื่อง ขณะนี้เธอก็ไม่ได้โทรเขา เขาหรี่ตาคู่นั้นขึ้น จากนั้นก็ใช้โทรศัพท์ของตัวเอง โทรเบอร์ของเธอ

เวินลั่วฉิง “…………”

นี่คือวิธีการอะไร?

เธอยืนอยู่ข้างหน้าเขา มีเรื่องอะไรทำไมเขาถึงไม่พูดตรงเลย?

ทำไมถึงต้องโทรไปที่โทรศัพท์ของเธอ?

ความคิดในวันนี้ของเย่ซือเฉินมีปัญหาหรือเปล่า?

เวินลั่วฉิงมองไปทางเขาด้วยความสงสัยหนึ่งที

จากนั้น เวินลั่วฉิงก็ได้ยินคำพูดในโทรศัพท์ของเย่ซือเฉินดังขึ้นว่า “ขอโทษค่ะ เลขหมายที่ท่านเรียกกำลังติดสายอยู่ในขณะนี้”