ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 747

บทที่ 747 ได้แก้แค้นคนกากๆ มันสะใจมาก (1)

ตามหลักแล้ว น่าจะเป็นแค่คนแปลกหน้าคนหนึ่ง แต่ว่าเวินลั่วฉิงกลับรู้สึกว่าผู้หญิงที่สวมแว่นดำคนนั้นดูแล้วหน้าตาคุ้นๆ เหมือนเคยเจอที่ไหน

เวินลั่วฉิงกำลังคิดอยู่ ผู้หญิงคนนั้นก็หันมา ถึงแม้ว่าเธอจะสวมแว่นดำ แต่ว่าเวินลั่วฉิงก็ยังรู้สึกถึงความโหดร้ายในแววตาของเธอ

ร่างกายของเวินลั่วฉิงค่อยๆ แข็งไป จู่ๆ เธอก็นึกถึงเรื่องราวเมื่อห้าปีก่อน ผู้หญิงที่อยู่ในโรงแรมคนนั้น

ห้าปีก่อนในโรงแรม ตอนนั้นผู้หญิงคนนั้นสวมแว่น ใบหน้าก็ถูกบังไว้ ตอนพูดก็ใช้เครื่องเปลี่ยนเสียง แต่ว่าแววตาของเธอในตอนนั้นโหดร้ายมาก เวินลั่วฉิงกลับจำได้อย่างชัดเจน

ต่อมา เพราะว่าจะต้องหลบเย่ซือเฉิน ตอนนั้นเวินลั่วฉิงไม่ได้ไปสืบ ต่อมาพอสืบอีกครั้ง ก็สืบไม่เจออะไรเลย

ดังนั้น จนถึงตอนนี้ เธอก็ยังไม่รู้ว่าผู้หญิงที่ทำร้ายเธอในตอนนี้คือใคร

เวินลั่วฉิงหรี่ตา ส่วนสูงของผู้หญิงคนนี้กับผู้หญิงในตอนนั้นก็ไม่ต่างกันมาก

ขณะนี้ผู้หญิงคนนี้แค่สวมแว่นดำ ไม่ได้มิดชิดเหมือนห้าปีก่อน แต่ว่าในความทรงจำของเวินลั่วฉิงนั้นไม่ได้รู้จักกับเธอ

งั้นทำไมเมื่อห้ามีก่อนเธอถึงต้องทำร้ายเธอ?

สถานการณ์เมื่อห้าปีก่อนขอแค่ให้คนพวกนั้นทำสำเร็จ ผลที่ตามมาไม่สามารถนึกคิดได้เลย!!

ผู้หญิงเก็บสายตากลับไป จากนั้นก้มหน้าแล้วก็จากไป แม้กระทั่งคำขอโทษก็ไม่มี

เวินลั่วฉิงรู้สึกว่าเมื่อกี้เธอน่าจะตั้งใจ

สำหรับเรื่องเมื่อห้าปีที่แล้ว ไม่มีหลักฐานอะไร ตอนนี้เวินลั่วฉิงก็ไม่ดีที่จะพูด

แต่ว่า หลังจากที่ผู้หญิงคนนั้นจากไปแล้ว ในแววตาของเวินลั่วฉิงมีความเย็นชาเพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัดเจน

เป็นหนี้ต้องจ่าย ทำผิดก็ต้องชดใช้กรรม หากเรื่องราวเมื่อห้าปีก่อนผู้หญิงคนนี้เป็นคนทำจริงๆ เธอไม่ปล่อยให้ผ่านไปไปแบบนี้แน่นอน

ผู้หญิงคนนั้นเดินไปยังตรงที่ติดกับหน้าต่าง มีระยะทางที่ค่อนข้างไกลจากที่นั่งของเวินลั่วฉิง เธอไม่ได้มองเวินลั่วฉิงอีก ราวกับว่าไม่รู้จักเวินลั่วฉิง

พวกผู้หญิงที่นั่งอยู่โต๊ะข้างๆ มองเวินลั่วฉิงออก ก็เริ่มอดพูดวิจารณ์ไม่ได้

“ยี๋ นั่นไม่ใช่เวินลั่วฉิงหรอ? พูดจริงนะ ชี้เหร่มากๆ เลย ทำไมคุณชายสามเย่ถึงแต่งงานกับเธอ?”

“คุณชายสามเย่แค่สารภาพรักในงานแถลงข่าวไม่ใช่หรอ ไม่แน่อาจจะเป็นรักแท้ก็ได้?”

“ถ้าเป็นรักแท้คุณชายสามเย่ก็ไม่หมั้นกับตระกูลกู่แล้ว อีกอย่างผู้หญิงที่จูบกับคุณชายสามเย่ที่หน้าประตูวันนั้นก็ไม่ใช่เวินลั่วฉิง”

“เป็นอย่างนี้แล้ว คุณชายสามเย่จะแต่งงานกับกู่หยิงหยิงจริงๆ หรอ?”

“คุณชายสามเย่จะแต่งงานกับกู่หยิงหยิงหรือเปล่าไม่รู้ แต่ฉันรู้ว่าคุณชายสามเย่ไม่แต่งงานกับกู่หยิงหยิงแน่นอน”

ผู้หญิงที่นั่งข้างหน้าต่างได้ยินคำพูดประโยคสุดท้ายของผู้หญิง มือคู่หนึ่งกำหมัดแน่น แววตาคู่หนึ่งในแว่นตาดำอึมครึมได้น่ากลัวมาก

ระยะห่างของเวินลั่วฉิงค่อนข้างจะไกลจากเขา เขาได้ใช้หางตามองมา ก็ยังมองเห็นการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยของผู้หญิงคนนั้น

เวินลั่วฉิงเห็นเธอเหมือนอยากจะมาหักนิ้วของตัวเองทิ้ง มองเห็นความเกลียดแค้นในแววตาที่ปกปิดไม่อยู่

ดังนั้น เวินลั่วฉิงยิ่งแน่ใจไปใหญ่แล้วว่าผู้หญิงคนนี้ก็คือผู้หญิงที่ทำร้ายเธอเมื่อห้าปีก่อน

ดูเหมือนว่า เรื่องเมื่อห้าปีก่อนต้องไปสืบดีๆ แล้ว

“ที่รัก เกิดอะไรขึ้น?” เห่อถงถงเข้ามาในร้านอาหาร เห็นเวินลั่วฉิง ก็เดินตรงมาเลย