ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 762

เด็กน้อยถังจื่อซีสวยขนาดนี้ น่ารักขนาดนี้ พวกเขาเลยอยากรู้ว่าผู้หญิงแบบไหนที่คลอดลูกสาวอย่างนี้ได้

แน่นอน พวกเขายิ่งอยากรู้ว่าผู้หญิงคนนี้เกี่ยวข้องกับคุณชายสามเย่หรือเปล่า？ล้วนอยากรู้ว่าถังจื่อซีเป็นลูกสาวของคุณชายสามเย่หรือเปล่า？

เวลานี้เวินลั่วฉิงมองไปตามเสียงเรียก จากนั้นก็เห็นถังจื่อซีอย่างไม่มีสิ่งกีดขวาง แต่เธอยังเห็นถังจื่อซีอยู่กับเย่ซือเฉินด้วย ชั่วขณะนั้นเวินลั่วฉิงรู้สึกมึนงงมาก

เกิดอะไรขึ้น？！

ทำไมลูกรักจื่อซีถึงอยู่กับเย่ซือเฉินได้？ลูกจื่อซีมาได้ยังไง？มาคนเดียวเหรอ？

เป็นไปไม่ได้ที่จื่อซีจะมาคนเดียว อย่างน้อยก็ต้องมาจื่อโม่ตามเป็นเพื่อนมาด้วยแหละ？

ทว่าเวินลั่วฉิงไม่เห็นถังจื่อโม่เลย พลางขมวดคิ้วมุ่น……

เห้อถงถงไม่เห็นเวินลั่วฉิงที่อยู่ด้านหลัง เธอคิดว่าถังจื่อซีเรียกเธอ เพราะปกติตอนที่เวินลั่วฉิงไม่อยู่ ถังจื่อซีก็เรียกเธออย่างนี้เสมอมา

บัดนี้เด็กน้อยถังจื่อโม่ก็หลบไปอยู่อีกทาง ความรู้สึกน้อยใจกับอ่อนแอของถังจื่อโม่เมื่อสักครู่ เห้อถงถงก็เก็บอยู่ในสายตา เธอเข้าใจความคิดของถังจื่อโม่

เห้อถงถงมักเป็นคนไหวพริบไวในช่วงเวลาสำคัญ เธอเห็นเหตุการณ์ตรงหน้าก็รีบพุ่งเข้าหาถังจื่อซี พลางกอดถังจื่อซีไว้ในอ้อมแขน“ลูกรัก ในที่สุดแม่ก็หาหนูเจอแล้ว แม่ตกใจหมดเลย หนูไปไหนมา？”

“ลูกรัก แม่ให้หนูรออยู่ด้านนอกไม่ใช่เหรอ？ทำไมหนูวิ่งเพ่นพ่านคนเดียวล่ะ？ทำให้แม่หาไม่เจอเลย หนูรู้ไหมว่าแม่กังวลมากเลย”ช่วงเวลาสำคัญทักษะการแสดงของเห้อถงถงนั้นยอดเยี่ยมมากเลย

“หม่ามี้”ถังจื่อซีเรียกเสียงเบาอีกครั้ง ปกติเธอก็เรียกเห้อถงถงอย่างนี้อยู่แล้ว แต่ตอนนี้ขณะที่เธอเอ่ยคำว่าหม่ามี้อยู่นั้น ดวงตาของเธอก็มองไปยังเวินลั่วฉิง แม่ถูกร่างกายของเห้อถงถงบังไว้พอดิบพอดี

เย่ซือเฉินได้ยินเด็กน้อยเรียกเห้อถงถงว่าหม่ามี้ หัวใจก็หล่นวูบอย่างรู้สึกหดหู่และผิดหวัง

เมื่อกี้เขาคิดว่าเด็กคนนี้เรียกเวินลั่วฉิง คิดว่าแม่ของเด็กน้อยคนนี้คือเวินลั่วฉิงจริงๆ นาทีนั้นหัวใจของเขาโผล่ความวู่วามขึ้นมา เพียงแต่ความจริงยืนยันว่า เมื่อกี้เขาคิดมากไปเอง

ที่แท้คนที่เด็กเรียกไม่ใช่เวินลั่วฉิง

เด็กคนนี้จะน่ารักขนาดไหนก็ไม่ใช่ลูกสาวของเขา เป็นไปไม่ได้ที่จะเป็นลูกสาวของเขา มันเป็นเรื่องที่ไม่ต้องสงสัยเลย

คุณชายสามเย่เห็นเวินลั่วฉิงยืนอยู่ตรงจุดที่ไกลออกไป ถึงแม้จะอาลัยอาวรณ์ แต่ก็ปล่อยมือเล็กของถังจื่อซีออก

เวินลั่วฉิงเห็นเห้อถงถงพุ่งตรงเข้ามา ดวงตาก็กะพริบรัวๆ แล้วอันนี้คือเกิดอะไรขึ้นอีก？

ตอนแรกเวินลั่วฉิงก็เตรียมจะเดินมาหาเห้อถงถง ดังนั้นเธอกับเห้อถงถงอยู่ในทิศทางเดียวกัน ซึ่งเธอยืนอยู่ด้านหลังเห้อถงถงด้วยระยะห่างประมาณสิบเมตร

เมื่อสักครู่ถังจื่อซีมองเธอแล้วเรียกว่าหม่ามี้ นอกจากสายตาของคุณชายสามเย่ที่หยุดอยู่ที่เวินลั่วฉิงแล้ว คนอื่นก็ไม่ได้เห็นเวินลั่วฉิงเลย

ฉะนั้นเวลานี้เห้อถงถงวิ่งเข้าไปอุ้มถังจื่อซี ทุกคนก็ไม่สงสัย ต่างเข้าใจว่าเห้อถงถงก็คือแม่ของถังจื่อซี

เวินลั่วฉิงได้ยินถังจื่อซีเรียกหาแม่ จึงอยากเดินเข้าไปหาด้วยจิตใต้สำนึก แต่เห้อถงถงกลับวิ่งไปก่อนหนึ่งก้าว เธอจึงได้แต่หยุดเดิน