ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 795

เมื่อภารกิจการทูตเสร็จสิ้นก็สามารถทำเรื่องอื่นได้ตามใจชอบ

เพียงแต่ต้องกลับเลยเวลาหลายวัน ถือสักว่าเป็นวันหยุดพักผ่อนไปเที่ยวเล่นแล้วกัน

ทว่า……

“พี่ว่าไงนะ？รอให้ถังหลินหาผู้หญิงคนนั้นเจอแล้วพวกเราค่อยกลับไปอย่างนั้นหรือ？”หลินเป้ยกลับหน้าเปลี่ยนสี ร้องอุทานออกมา เพราะเสียงสูงขึ้น ทำนองเสียงเลยเปลี่ยนมาเป็นแหลมคมเล็กน้อย ฟังดูคล้ายกับเป็นเสียงของขันที

“น้องเป็นไร？ทำไมจู่ๆก็เสียงดังขนาดนี้？พี่ตกใจหมดเลย”เจ้าชายใหญ่ที่ยืนอยู่ใกล้หลินเป้ยสะดุ้งตกใจกับเสียงพูดของเขา “น้องตื่นเต้นขนาดนี้ทำไม？”

เจ้าชายใหญ่มองเขาอย่างประหลาดใจ：“น้องตอบสนองเกินไปหรือเปล่า？”

“พวกเราตั้งตารางเวลาไว้แล้ว เปลี่ยนส่งเดชได้ยังไง？”หลินเป้ยก็รับรู้ว่าตัวเองมีปฏิกิริยาเกินไปหน่อย เขาแอบถอนหายใจหนึ่งเฮือก พยายามให้ตัวเองสงบนิ่ง

“พอดีกับที่พวกเราไม่มีเรื่องสำคัญในช่วงต่อจากนี้ ถือสักว่าพักผ่อนสองวัน？เมื่อเป็นเช่นนี้ ยังเป็นการสานสัมพันธ์ไมตรีระหว่างสองประเทศได้อีกด้วย พี่คุยกับเสด็จพ่อแล้ว เสด็จพ่อก็ตอบตกลงแล้วด้วย”เจ้าชายใหญ่กลับไม่รู้สึกว่าเป็นเรื่องใหญ่ แค่เปลี่ยนกำหนดการเฉยๆ มีปัญหาอะไรได้？

“พี่บอกว่าต้องรอให้ถังหลินหาตัวผู้หญิงคนนั้นเจอแล้วพวกเราถึงกลับประเทศ หากว่าถังหลินหาตัวผู้หญิงคนนั้นไม่เจอล่ะ？”หลินเป้ยแอบถอนหายใจ สูดลมหายใจ ทว่ายังคงรู้สึกไม่อาจควบคุมให้จิตใจสงบนิ่งได้

“ถ้าเขาตามไม่เจอต่อไป พวกเราก็ไม่ต้องกลับกันแล้วใช่ไหม？เขาหาไม่เจอภายในหนึ่งเดือน พวกเราก็ต้องอยู่ที่นี่หนึ่งเดือน？หากหนึ่งปีเขายังหาไม่เจอ งั้นพวกเราก็ต้องอยู่ที่นี่หนึ่งปีอย่างนั้นหรือ？”หลินเป้ยมองเจ้าชายใหญ่ด้วยใบหน้าขุ่นเคือง

“หลินเป้ย น้องดูถูกถังหลินแล้ว ความสามารถของถังหลินไม่ด้อยไปกว่าเย่ซือเฉินเลย เรียกได้ว่าทั้งสองไม่มีใครยอมใครกันเลย อีกอย่างมีเย่ซือเฉินคอยช่วยเหลือเขาในเรื่องนี้ด้วย เชื่อว่าไม่นานถังหลินก็จะตามหาตัวผู้หญิงคนนั้นเจอแล้ว”

“ไม่แน่แค่เวลาสองวันต่อจากนี้ก็เพียงพอแล้ว ไม่แน่ว่าพวกเราอาจไม่ต้องเปลี่ยนแปลงตารางเวลาก็เป็นได้”เจ้าชายใหญ่มองหลินเป้ยอย่างขบขัน หลินเป้ยคิดว่าถังหลินเป็นคนข้างนอกสุกใส ข้างในเป็นโพรงอย่างนั้นหรือ？

หลินเป้ย：“……”

“ถังหลินเก่งขนาดนั้นเลยหรือ？”ร่างกายหลินเป้ยแข็งทื่ออีกครั้ง น้ำเสียงมีความสั่นเทาหลายส่วน

ความสามารถของถังหลินไม่ได้ด้อยไปกว่าเย่ซือเฉิน？ซึ่งหลินเป้ยรู้ความสามารถของเย่ซือเฉินดี

ถังหลินเก่งขนาดนั้นเชียวหรือ？

“อืม เก่งมาก”เจ้าชายใหญ่พยักหน้าด้วยใบหน้าหนักแน่น：“โชคดีที่สองประเทศของพวกเราเป็นมิตรต่อกัน เขาไม่ใช่ศัตรูของพวกเรา ไม่เช่นนั้นก็จะน่ากลัวมากๆเลย”

สีหน้าหลินเป้ยเริ่มเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย ร่างกายยิ่งแข็งทื่อกว่าเดิมหลายส่วน พลางเม้มปากแต่ไม่พูดอะไร

“ได้ยินว่าถังหลินยังมีน้องสาวอีกคนที่เก่งไม่เบาเช่นกัน เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านจิตวิทยา สืบคดีเก่งมาก ไม่มีคดีอะไรยากเกินความสามารถของเธอ เธอก็คงช่วยถังหลินในคดีนี้ด้วยเช่นกัน ดังนั้นน้องกังวลเกินไปแล้ว”

หลินเป้ย：“……”

เขากังวลโดยไม่จำเป็น？

ความกังวลของเขาเกินความจำเป็นจริงๆหรือ？！