ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 802

จากนั้นริมฝีปากของหลินเป้ยก็ทับลงไปยังใบหน้าของถังหลิน

จูบ! จูบกันแล้ว!!

วินาทีนั้น จู่ๆ หลินเป้ยก็มีความรู้สึกที่อยากจะตาย หากขณะนี้มีหลุมอยู่ที่พื้น เขาอยากจะมุดเข้าไปโดยไม่ลังเลเลย

เขา เขากลับจูบกับถังหลินแล้ว ถึงแม้ว่าจะไม่ได้จูบกันที่ปาก แต่แบบนี้ก็ทำให้เขารับไม่ได้แล้ว

ร่างกายของถังหลินค่อยๆ ขยับขึ้นเล็กน้อย มองดูเขา ริมฝีปากยิ้มโค้งขึ้นเล็กน้อย เป็นรอยยิ้มที่มีความหมายอันลึกซึ้งแฝงอยู่ แล้วก็มีความรู้สึกโรคจิตเล็กน้อย

หลินเป้ยมองเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของถังหลิน ก็อึ้งไปเล็กน้อย

หลินเป้ยจ้องมองถังหลิน แค่เกลียดจนกัดฟันแน่น แต่ว่ากลับพูดไม่ออกสักคำ

ถังหลินจึงจะค่อยๆ ปล่อยออก ถังหลินยืนขึ้น แต่ว่ารอยยิ้มบนใบหน้าดูลึกซึ้งมากยิ่งขึ้น

ที่แท้นายเป็นคนแบบนี้นี่เองถังหลิน!!

พอถังหลินปล่อยออก หลินเป้ยจึงจะค่อยๆ หุบขาทั้งสองเขา ความรู้สึกเจ็บปวดนั้นเขาอยากจะต่อยคนเลย

ถังหลินไอ้สมควรตาย บัญชีนี้เขาจะค่อยๆ คิดกับถังหลินแน่นอน

“ร่างกายของนายอ่อนมากจริงๆ” ถังหลินมองดูร่างกายของหลินเป้ยที่นั่งตรง จู่ๆ ก็พูดประโยคนี้ออกมา

คำว่าอ่อนนี้สามารถเข้าใจได้หลายแบบมาก อ่อนในขณะนี้ของถังหลินไม่รู้ว่าหมายความว่าแบบไหน?

แต่ว่าใช้คำว่าอ่อนมาบรรยายผู้ชายคนหนึ่ง เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่าไม่เหมาะสม

ร่างกายของหลินเป้ยค่อยๆ แข็งขึ้นเล็กน้อย ใบหูค่อยๆ แดงขึ้นอย่างน่าสงสัย......

“ถังหลิน นายว่างมากหรอ? นายออกมาเพื่อที่จะมาตรวจสอบคดีไม่ใช่หรอ? ตอนนี้นายควรจะรีบไปตรวจสอบคดีไม่ใช่หรอ?” หลินเป้ยรู้สึกว่าหากถังหลินยังอยู่ในห้องของเขาต่อ ผ่านไปไม่นานเขาก็คงจะกระอักเลือดตายแน่ๆ

ถังหลินช่างน่าเกลียดมาจริงๆ!!

บนโลกใบนี้ทำไมถึงมีคนน่าเกลียดได้ขนาดนี้

ถังหลินเป็นคนที่น่าเกลียดที่สุดเท่าที่เขาเคยพบมาเลยจริงๆ ไม่มีนอกจากนั้น

ตอนนี้เขาอยากจะรีบไล่ถังหลินออกไป

“นายรู้ได้ยังไงว่าตอนนี้ฉันไม่ได้ตรวจสอบคดีอยู่” ถังหลินมองดูเขา ริมฝีปากค่อยๆ โค้งขึ้น วินาทีต่อไป จู่ๆ ถังหลินก็เดินมายังข้างกายของเขา ค่อยๆ เอนตัวลง เข้าใกล้ไปเยอะมาก จากนั้นก็พูดออกมาทีละคำช้าๆ ว่า “เมื่อกี้ฉันพบอะไรบางอย่างที่กว้างมาก”

ประโยคนี้ แววตาของถังหลินจ้องหลินเป้ยไว้แน่นเลย เขามองเห็นว่าร่างกายของหลินเป้ยแข็งทื่อไปได้อย่างชัดเจน ริมฝีปากของถังหลินค่อยๆ โค้งงอขึ้น ราวกับว่ารู้อะไรบางอย่างแล้วจริงๆ

ถังหลินลุกขึ้น มองไปทางเขาอีกครั้ง แววตาค่อยๆ หรี่ตาขึ้น จากนั้นก็หันหลัง แล้วเดินออกไปทางข้างนอกประตู

ถังหลินในขณะนี้ ไม่ได้พูดอะไรอีก