ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 807

ข้างล่างของกงหยุนก็ถ่ายไว้ไม่น้อยเลย ถึงขั้นมีสองสามภาพนำภาพถ่ายข้างล่างของกงหยุนมาซูมใหญ่ ดังนั้นแผลข้างในก็เห็นได้ชัดเจนมาก

จากภาพถ่ายสามารถมองออกได้ว่า ภายในที่อยู่ส่วนข้างล่างของกงหยุนก็มีแผล......

เพราะว่ากงหยุนแจ้งความไป ฟ้องร้องว่าถังหลินข่มขืนเธอ ในตอนที่นิติเวชทำการตรวจแน่นอนว่าจะละเอียดเป็นพิเศษ จริงจังมาก

เวินลั่วฉิงนำภาพถ่ายทั้งหมดของกงหยุนวางไว้ด้วยกัน จากนั้นก็ตรวจสอบอย่างละเอียด

หลังจากดูภาพถ่ายทั้งหมดเลย แววตาของเวินลั่วฉิงค่อยๆ หรี่ตาขึ้น สีหน้าดูแย่ลงอย่างเห็นได้ชัดเจน

การถูกชนจากของแข็ง กับการถูกชนจากของอ่อน สร้างรอยสัมผัสที่แตกต่างกัน ของแข็งกับของอ่อนจะสร้างรอยฉีกขาดที่ต่างกัน

ถึงแม้ว่าความแตกต่างจะเล็กมาก แต่ว่าภาพถ่ายที่ชัดเจนแบบนี้ เวินลั่วฉิงก็ยังพบเจอแล้วช่องโหว่นั้นแล้ว

เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่า คืนนั้นกงหยุนคิดไม่ถึงว่าเรื่องราวจะมีการเปลี่ยนแปลง ดังนั้นเธอจึงไม่ได้ทำเตรียมตัวด้านนี้ไว้ ตอนนั้นเรื่องราวเปลี่ยนแปลงกะทันหัน กงหยุนก็ได้แต่ ‘ใช้วัสดุในสถานที่’ แล้ว

เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่า วัสดุตึกแปดที่สามารถให้เธอนำมาใช้ฉับพลันในสถานการณ์ตอนนั้นได้มีไม่มาก จากรูปภาพแล้ว เวินลั่วฉิงเห็นช่องโหว่ไม่เพียงแต่ที่เดียว

แน่นอน ความแตกต่างที่เล็กขนาดนี้ นิติเวชจะไม่เห็นในตอนนั้นก็ถือว่าเป็นเรื่องปกติ

เวินลั่วฉิงก็รู้ ความแตกต่างพวกนี้ต่างก็ไม่ชัดเจน รายงานของนิติเวชส่งขึ้นไปแล้ว กงหยุนกัดฟันแน่ชัดแล้วว่าถังหลินข่มขืนเธอ ดังนั้นไม่สามารถใช้จุดนี้มาพลิกคดีของถังหลินได้เลย ตอนนี้เธอยังคิดอยู่ว่าจะใช้ของพวกนี้มาทำงานพลิกคดีให้ถังหลิน

เธอมาครั้งนี้ ก็เพื่อที่จะมาตรวจสอบความคาดเดาในใจของเธอ

เวินลั่วฉิงรู้สึกว่า การคาดเดาของเธออาจจะไม่ปิด......

หากที่เธอเดานั้นไม่ผิด?

ถ้างั้นเรื่องนี้ก็เป็นคนขององค์กรโกสต์ซิตี้ที่ตั้งใจจะมาต่อต้านพวกเขาแล้ว?!

เวินลั่วฉิงนึกถึงคำพูดก่อนหน้านี้ของมู่หรงดัวหยาง ร่างกายของเธอค่อยๆ แข็งทื่อ จู่ๆ มือของเธอก็รู้สึกเย็นเฉียบ

เวินลั่วฉิงจับมือแน่น รู้สึกสั่นไปทั้งตัวแอบรางๆ

เวินลั่วฉิงแอบสูดหายใจลึก จัดการเอกสารเรียบร้อยแล้ว จากนั้นก็ลุกขึ้นมา “หมอจิน ฉันดูเรียบร้อยแล้วค่ะ เอกสารพวกนี้จะเก็บไว้ที่ไหนคะ?”

ใบหน้าของเวินลั่วฉิงในขณะนี้ไม่ได้มีความแตกต่างใดๆ น้ำเสียงก็ปกติทั่วไป

“คุณดูหมดแล้ว? พบเจออะไรใหม่ๆ ไหม?” จินเหว้ยเงยหน้าขึ้น มองไปทางเธอ จากใบหน้าของเธอ มองไม่ออกเลยจริงๆ ว่าเธอพบเจออะไรใหม่ๆ หรือเปล่า

เวินลั่วฉิงไม่ได้ตอบ แค่ส่ายหัวเบาๆ

จินเหว้ยยังอยากพูดอะไรบางอย่าง เวินลั่วฉิงได้นำเอกสารมาไว้ตรงหน้าของเขาแล้ว จินเหว้ยยื่นมือมารับเอกสารไป

“ขอบคุณค่ะหมอจิน ฉันไปก่อนนะ” เวินลั่วฉิงยิ้มอ่อน จากนั้นก็หันหลังแล้วจากไป

เวินลั่วฉิงหันหลังไป รอยยิ้มบนใบหน้าหายไปทันที สีหน้ามีดูหนักแน่นขึ้นอย่างเห็นได้ชัดเจน

จินเหว้ยมองดูภาพข้างหลังของเธอที่จากไป สีหน้ามีความสับสนเล็กน้อย ต่างก็พูดว่าคุณถังนั้นสวยดั่งนางฟ้า เขารู้สึกว่า คุณถังสวยกว่านางฟ้ายังสวยกว่าสิบเท่า ร้อยเท่า

จนกระทั่งเวินลั่วฉิงจากไป หลังจากที่มองเห็นเห็นเงาข้างหลังของเวินลั่วฉิงแล้ว จินเหว้ยจึงจะเก็บสายตากลับไป แล้วทำการทดลองต่อ

แต่ว่า เขากลับมีความสงบสติอารมณ์ไม่ลง

เขารู้ว่าทางถังหลินยังรอผลจากเขาอยู่ ดังนั้นเขาก็รีบทำการทดลองออกมา

จินเหว้ยบังคับให้ตัวเองอย่าคิดมั่ว ตั้งใจทำการทดลองงานของตัวเอง

ขณะนี้ ณ ห้องอาหารของโรงแรมกั๋วซิน