ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 809

หลังจากผ่านไปยี่สิบนาที ในที่สุดเกมของหลินเป้ยก็จบแล้ว เขาลุกขึ้น ในตอนที่เห็นทั้งสองยืนอยู่ แววตาของเขาเปล่งประกายขึ้นทันที มองไปทางทั้งสามด้วยความสงสัย “พวกคุณยืนอยู่ที่นี่ทำไม?”

หยวนจุนหลิน “……”

เจ้าชายใหญ่ “……”

ถังหลิน “……”

ทุกคนต่างก็ยืนรอเธอเล่นเกมให้จบอยู่ที่นี่ เขากลับไม่รู้เรื่องอะไรเลย?

เกมนี้น่าหลงใหลขนาดไหนเนี่ย?

เขาเป็นถึงเข้าชายของประเทศD ในสถานการณ์ที่พูดคุยระหว่างสองประเทศ เขากลับเอาแต่เล่นเกม

เจ้าชายเล็กคนนี้ขี้เล่นเกินไปแล้วจริงๆ ไม่เป็นรูปเป็นทรงเลย?

ดูเหมือนว่าเจ้าชายเล็กคนนี้จะเหมือนกับที่เขาลือกันเลย นิสัยขี้เล่น ไม่ชอบเรียน ใจอ่อนไม่กล้าทำอะไร ไม่มีความเห็นใดๆ

ถังหลินมองดูเขา ในแววตาที่ลึกซึ้งมีสิ่งที่คาดเดาไม่ออกแฝงอยู่

เจ้าชายใหญ่ไม่ได้พูดอะไร แน่นอนว่าทุกคนก็ไม่พูดอะไรมาก หลังจากที่หยวนจุนหลินจากไปแล้ว คนอื่นๆ ต่างก็ขึ้นตึกไป

ตลอดทาง หลินเป้ยตามอยู่หลังของเจ้าชายใหญ่ ก้มหน้าตลอดเวลา เหมือนเป็นเด็กดีมาก

แววตาคู่หนึ่งของเขาจ้องอยู่แต่ข้างล่างเท้า ไม่ได้มองไปทางอื่น แน่นอนว่าไม่ได้มองไปทางถังหลินเลย

ที่มุมปากของถังหลินได้แอบยิ้มอย่างเย็นชาไป เขาจะลองดูว่าหลินเป้ยจะสามารถเสแสร้งได้ถึงเมื่อไหร่?

หลินเป้ยเข้าไปในห้อง วินาทีที่ปิดประตูลง บนใบหน้าของเธอได้เผยรอยยิ้มอ่อนๆ ลง

เมื่อกี้ตอนที่ทานข้าว เขาเห็นถังหลินไปรับโทรศัพท์แล้ว เธอเหมือนจะเดาออกแล้วว่าถังหลินไปรับโทรศัพท์อะไร คิดว่าผลตรวจน่าจะออกมาแล้ว

ในเมื่อผลตรวจออกมาแล้ว หลักฐานใหญ่โตขนาดนั้นอยู่ข้างหน้า ถึงแม้ถังหลินจะสงสัยเขาอีกก็ไม่มีประโยชน์แล้ว

ไม่ผิด ผมเส้นนั้นไม่ใช่ของเขา แต่เป็นผมที่เขาดึงมาจากเจ้าหน้าที่ตำรวจในตอนเช้าที่เข้ากลับห้อง

เจ้าหน้าที่ตำรวจคนนั้นผมค่อนข้างยาว ยาวกว่าเธอ เธอยังเลือกเส้นที่ดูเหมือนคล้ายๆ เธอเป็นพิเศษอีกด้วย จากนั้น เขายังดึงผมของตัวเองไปเส้นหนึ่ง เทียบกันแล้ว จากนั้นก็ตัดออกไป

ตอนเช้า เขาตั้งใจแกล้งป่วยไม่ลงไป ไม่ใช่เพราะจะหลบถังหลิน แต่เพราะตั้งใจล่อถังหลินขึ้นมา

เพราะว่าเขารู้ ถังหลินออกจากตัวตำรวจแล้วหน้าที่ที่สำคัญที่สุดก็คือสืบหาความจริงของคดี พูดตรงๆ หน่อย ก็คือหาคนที่อยู่ในห้องคืนนั้นให้เจอ

เขารู้ว่าเรื่องหลักในวันนี้ไม่ได้สำคัญมาก เขาสามารถไม่ไปได้ แน่นอนว่าถังหลินก็ไม่ไปได้