ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 833

“เปิดประตู” พอโทรติดแล้ว เสียงที่เย็นชาของถังหลินก็ดังผ่านมา

“ไม่เปิด” หลินเป้ยไม่ได้นอนกลับเพียงพอ อารมณ์ไม่ดี มีความโมโหเล็กน้อย

“ได้” ทางถังหลินนั้นตอบกลับไปอย่างว่องไว

หลินเป้ยขมวดคิ้ว ยี๋? เขาเป็นคนที่พูดง่ายขนาดนั้นเลยหรอ?

เป็นเหมือนกับที่คิดไว้เลย วินาทีต่อไป โทรศัพท์มีเสียงของถังหลินดังขึ้นอีกครั้ง

“ตอนนี้ฉันจะเปิดงานแถลงข่าว สิ่งที่ควรจะพูดก็จะพูดให้ชัดเจน” เสียงของถังหลินเบามาก แต่ว่าในน้ำเสียงกลับมีความข่มขู่ที่ชัดเจนมาก

หลินเป้ยได้ยินคำพูดของเขาแล้ว เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่าตกใจมาก จะเปิดงานแถลงข่าว?

จะพูดเรื่องที่ควรพูดทั้งหมดออกมา?

อะไรคือสิ่งที่ควรพูด?

หลินเป้ยรู้ว่าเรื่องที่ถังหลินจะพูดคือสิ่งที่เธอไม่อยากฟังแน่ๆ

หลินเป้ยกำลังคิดอยู่ ถังหลินก็วางสายแล้ว จากนั้นข้างนอกก็มีเสียงเท้าเดินอ่อนๆ ดังผ่านมา ราวกับว่าเขาจะจากไปแล้วจริงๆ

หลินเป้ยสูดหายใจลึก ความร้ายกาจของถังหลินนั้นเธอเคยพบเจอมาก่อนแล้ว ไม่ว่าเรื่องอะไรถังหลินก็สามารถทำออกมาได้ คำพูดอะไรเขาก็สามารถพูดออกมาได้

หากให้ถังหลินเปิดงานแถลงข่าวกับนักข่าวจริงๆ ผลที่ตามมาเธอไม่กล้าคิดเลย

วินาทีต่อไป หลินเป้ยยังไม่ทันคิดมาก ก็รีบโดดลงจากเตียงนอน พุ่งไปทางหน้าประตูห้อง แล้วรีบเปิดประตูห้อง

ข้างนอกห้อง ถังหลินเดินออกไปไม่กี่ก้าวแล้วจริงๆ ด้วย ได้ยินเสียงเปิดประตู ถังหลินหันมา มองไปทางหลินเป้ยหนึ่งที แต่ว่าไม่ได้พูดอะไร เขาเดินตรงไปข้างหน้าต่อ

“ถังหลิน นายกลับมา” หลินเป้ยเห็นเขาจะไปจริงๆ เธอกระวนกระวายอย่างเห็นได้ชัดเจน

ถังหลินจึงจะหยุดเดิน หันหลัง มองไปทางเธอ แววตาของเขาหรี่ตาขึ้น มองเธออยู่แบบนี้ ไม่ได้พูดอะไร

“ถังหลิน นายอยากทำอะไร? เรื่องของนายฉันช่วยยืนยันให้แล้ว กงหยุนใส่ร้ายนายไม่ได้แล้ว นายบริสุทธิ์แล้ว นายจะยังไงอีก?” หลินเป้ยในตอนนี้โมโหมาก โมโหมากจริงๆ เธอได้ช่วยเขาจัดการเรื่องทั้งหมดแล้ว เขาจะทำอะไรอีกกันแน่

แววตาของถังหลินหรี่ตาขึ้นแล้วเปล่งประกายขึ้น จากนั้นก็รีบเดินไปยังข้างหน้าของเธอ ผลักเธอเข้าไปในห้อง จากนั้นก็ปิดประตูไปเลย

“อยากจะตักความสัมพันธ์กัน? ฝันไปเถอะ” เข้าไปในห้อง ถังหลินมองไปทางแววตาของเขาที่เต็มไปด้วยกลิ่นอายของความอันตราย และมีความโกรธแฝงอยู่อย่างเห็นได้ชัดเจน

ถังหลินเข้าใจดีมาก ที่เธอทำในเมื่อคืน ก็เพื่อที่จะตักความสัมพันธ์กับเธอ

“พวก พวกเราไม่ได้มีความสัมพันธ์กันอยู่แล้ว” หลินเป้ยมองไปทางเขา ในใจมีความตกใจเล็กน้อย แต่ก็ยังตอบกลับไปด้วยความหน้าด้านไปหนึ่งประโยค

“ไม่มีความสัมพันธ์กัน?” ได้ยินคำพูดนี้ของเธอแล้ว แววตาของถังหลินก็รีบหรี่ตาขึ้น จู่ๆ ก็เข้าใกล้ร่างกายของเธอ บังคับให้เธอถอยหลังไปไม่กี่ก้าว

“ไม่มีตั้งแต่แรกอยู่แล้ว” หลินเป้ยในขณะนี้สามารถรับรู้ได้ถึงความอันตรายที่แพร่ออกมาบนตัวของเธอ แต่ว่าเธอรู้ว่าเรื่องนี้ เธอห้ามยอมเด็ดขาด “ถังหลิน นายและฉันต่างก็โตๆ กันแล้ว ก็แค่นอนกันไปคืนเดียว ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร”

“แค่นอนไปคืนเดียว?” ถังหลินได้ยินคำพูดของเธอ ก็ยิ้มที่ริมฝีปาก “ความหมายของเธอคือนอนคืนเดียวน้อยเกินไป.......”

คำพูดของเขาหยุดไปสักพัก จากนั้นก็ยิ้ม “อื้ม ฉันก็รู้สึกน้อยเกินไปเหมือนกัน”

ดังนั้น เขาอยากจะสู่ขอกลับไป สามารถนอนด้วยได้ทุกคืน.......

หลินเป้ย “……”