ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 837

“พี่ชายใหญ่ พี่รออีกแป๊บ ฉันจะเสร็จแล้ว” ได้ยินว่าเจ้าชายใหญ่จะให้คนมาเปิดประตู หลินเป้ยก็รีบพูดห้ามเอาไว้

“นายทำอะไรอยู่กันแน่? แค่เปิดประตูยุ่งยากขนาดนั้นเลยหรอ? รีบเปิดประตู นายไม่เปิดอีกฉันจะเรียกคนแล้ว” ได้ยินเสียงข่มขู่ของเจ้าชายใหญ่อีกครั้ง

“ไม่ได้ ห้ามเรียกคนมา” หลินเป้ยสูดหายใจใหญ่ คำพูดนี้ของเธอน้ำเสียงค่อนข้างอ่อน อีกอย่างเธอก็อยู่ในห้องน้ำอีก

น้ำเสียงระดับนี้ของเธอ เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่าเจ้าชายใหญ่ที่อยู่ข้างนอกไม่ได้ยิน แต่ว่าถังหลินที่อยู่ในห้องแน่นอนว่าได้ยินแล้ว

ถังหลินลุกขึ้น เดินไปยังข้างนอกห้อง และในตอนที่เจ้าชายใหญ่กำลังจะไปเรียกคน ก็เปิดประตูห้อง

เจ้าชายใหญ่เห็นว่าในที่สุดห้องก็เปิดแล้ว รีบกันมามอง ในตอนที่เห็นถังหลิน ก็อึ้งไปเลย “ทำไมถึงเป็นนาย? นายมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง? หลินเป้ยล่ะ?”

ถังหลินไม่ได้ตอบคำถามของเขา แค่ยืนอยู่หน้าประตู มือพิงอยู่ที่ประตู เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่าไม่ได้มีความหมายที่จะให้เจ้าชายใหญ่เข้ามา

“ถังหลิน ทำไมนายถึงอยู่ในห้องของหลินเป้ย? นายรีบอธิบายให้ฉันจะดีที่สุด?” เจ้าชายใหญ่มองดูถังหลิน แววตาคู่หนึ่งหรี่ตาขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัดเจน มีกลิ่นอายความอันตรายเพิ่มขึ้น

“ผมจำเป็นต้องให้คำอธิบายอะไรกับคุณครับ?” ถังหลินไม่ได้สนใจความโกรธของเขา แค่ตอบกลับไปแบบนี้หนึ่งประโยค

เขาจำเป็นต้องให้คำอธิบายกับเจ้าชายใหญ่หรอ?!

“หลีก ให้ฉันเข้าไป” สีหน้าของเจ้าชายใหญ่ดูแย่ลงอย่างเห็นได้ชัดเจน จากนั้นก็ใช้แรงผลักประตูออก อยากจะผลักประตูเข้าไป

แต่ว่า เจ้าชายใหญ่ผลักไปทีหนึ่ง แต่กลับผลักไม่ออก ถังหลินเห็นว่าเหมือนแค่จับประตูไว้เบาๆ เหมือนว่าไม่ได้ใช้แรงอะไร แต่เจ้าชายใหญ่กลับผลักประตูไม่ออก

“ถังหลิน นายหมายความว่าอะไร?” ภายในแววตาที่หรี่ตาขึ้นของเจ้าชายใหญ่มีความเย็นชาแฝงอยู่ “นี่คือห้องของหลินเป้ย คุณห้ามผมไว้? อยากจะทำอะไร?”

ขณะนี้ แน่นอนว่าหลินเป้ยที่อยู่ในห้องน้ำจะได้ยินเสียงคุยของทั้งสองแล้ว เธอคิดไม่ถึงว่าถังหลินจะไปเปิดประตู

แต่ว่าเธอกลับไม่สามารถไม่ยอมรับได้เลยว่า ถังหลินเปิดประตูในขณะนี้ จึงจะห้ามพี่ใหญ่ให้ไปเรียกคนมา จึงจะช่วยความอันตรายที่อาจจะทำให้เธอเปิดเผยตัวตนออกไป

หากพี่ชายใหญ่ไปเรียกให้คนมาเปิดประตูจริงๆ หากถึงเวลานั้นเธอยังทำไม่เสร็จ ถูกคนนอกเห็นเข้า เธอก็อาจจะเปิดเผยตัวตนแล้ว งั้นก็ยิ่งลำบากเข้าไปใหญ่แล้ว

หลินเป้ยฟังออกว่าถังหลินในขณะนี้ตั้งแต่ห้ามเข้าชายใหญ่ไว้ ดังนั้น การกระทำของเธอเร็วขึ้นอย่างไม่หยุด

แต่ว่า ขณะนี้เธอเร่งรีบเกินไป ดังนั้นจึงรัดได้ไม่ค่อยถนัด แต่ว่า ดีที่ในที่สุดเธอก็รัดเรียบร้อยแล้ว อย่างน้อยก็สวมชุดนอน ดูจากข้างนอกแล้วไม่ได้ผิดปกติอะไร

หลินเป้ยตรวจสอบตัวเองกับกระจก ไม่ได้เห็นช่องโหว่อะไร จึงจะผลักประตูห้องน้ำออก เดินออกไป

“พี่ชายใหญ่ พี่ทำอะไร?” หลินเป้ยเดินไปยังข้างนอกห้องเลย มองไปทางเจ้าชายใหญ่ เธอขมวดคิ้วขึ้นเล็กน้อย

“หลินเป้ย ทำไมถังหลินถึงมาอยู่ที่ห้องของนาย? เขายังห้ามฉันไว้ ไม่ให้ฉันเข้ามา เกิดอะไรขึ้น?” เจ้าชายใหญ่เห็นหลินเป้ยที่เดินมา เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่าอึ้งไปเลย

“เพราะว่าเมื่อคืนฉันนัดกับนักข่าวไว้ เรื่องที่ช่วยคุณถังยืนยันความบริสุทธิ์ของเขา ดังนั้นเช้าวันนี้คุณถังก็มาขอบคุณฉัน” หลินเป้ยทำการอธิบายก่อนว่าทำไมถังหลินถึงอยู่ในห้องของเธอ

ไม่พูดไม่ได้เลยว่า การอธิบายในตอนนี้ของหลินเป้ยสมเหตุสมผลมาก

“ง่ายขนาดนี้เลย?” แต่ว่า เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่าเจ้าชายใหญ่ไม่เชื่อ บนใบหน้าของเขายังมีความสงสัยอยู่อย่างเห็นได้ชัดเจน

“ไม่เช่นนั้นล่ะ?” หลินเป้ยเงยหน้าขึ้น มองไปทางเจ้าชายใหญ่อีกครั้ง เขายักคิ้วเล็กน้อย “ไม่เช่นนั้นพี่ชายใหญ่คิดว่ายังไงมีเรื่องอะไรอีก?”

“แต่ว่า เมื่อคืนนายกำลังพูดโกหก......” เจ้าชายใหญ่พูดถึงข่าวที่เขาเห็นในวันนี้ แววตาคู่หนึ่งค่อยๆ หรี่ตาขึ้น