ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 853

แน่นอน บัดนี้เวินจีหยันกึ่งเมากึ่งตื่น จึงไม่มีทางปิดบังอารมณ์

อาการตอนนี้กำลังดีเลย！

เวินจีหยันได้ยินคำพูดของเย่ซือเฉินก็ชะงัก ราวกับคิดอะไรออก จากนั้นสีหน้าก็เปลี่ยนอย่างเร็ว แววตาฉายความกลัวออกมาอย่างเด่นชัด เพราะความกลัวจึงทำให้ร่างกายสั่นรุนแรงขึ้นกว่าเดิม：“ไม่เกี่ยวกับผม ไม่เกี่ยวกับผม เธอเป็นคนตกลงมาชนที่บันไดเอง”

ใบหน้าเวินจีหยันกระวนกระวายและความกลัว ร่างกายที่สั่นสะท้านอยากถอยหลัง ทว่าเพราะถูกคนจับตัวไว้ เขาจึงไม่อาจหนีไปได้

เวินจีหยันสบตาอันน่าขนลุกของเย่ซือเฉินที่กำลังทอแสงเจตนาฆ่า กลัวจนจะฉี่แตกอยู่แล้ว：“ไม่เกี่ยวกับผมจริงๆ จื้อหลง จื้อหลงเป็นคนผลักเธอ จื้อหลงเป็นคนคิดจะทำร้ายเธอ”

เวินจีหยันเป็นคนเห็นแก่ตัวเสมอมา สถานการณ์แบบนี้ เพื่อเป็นการป้องกันตัว เขาก็หักหลังลูกชายตัวเองอย่างไม่ลังเล

เย่ซือเฉินหรี่ตาขึ้น ไอสังหารแผ่กระจายออกมา เขาดูออกว่าเวินจีหยันไม่ได้พูดโกหก สถานการณ์อย่างนี้เวินจีหยันก็ไม่กล้าพูดโกหกต่อหน้าเขา

เวินจีหยันไม่มีความกล้าเช่นนั้น งั้นแสดงว่าเรื่องเวินลั่วฉิงบาดเจ็บเมื่อหกปีก่อนก็เป็นเรื่องจริง……

และหกปีก่อนเวินจื้อหลงถูกคุณปู่เวินส่งไปต่างประเทศ ซึ่งคนนอกไม่ทราบสาเหตุ ตอนนี้เห็นจะชัดแจ้งแล้ว

อันนี้น่าจะเป็นสาเหตุที่คุณปู่เวินให้หมอลู่ช่วยปิดบัง เพราะเวินจื้อหลงเป็นหลานชายเพียงหนึ่งเดียวของตระกูลเวิน

ทว่าคุณปู่เวินยังคงรักเวินลั่วฉิงมากเป็นพิเศษ เพื่อเวินลั่วฉิงแล้ว ท่านจึงส่งเวินจื้อหลงไปต่างประเทศ แถมยังออกคำสั่งให้เวินจื้อหลงห้ามกลับมาอีกด้วย

หกปีมานี้เวินจื้อหลงอยู่แต่ต่างประเทศ ไม่กล้ากลับมาเลย

ครั้งนี้เป็นเพราะคุณปู่เวินล้มป่วย เวินจื้อหลงจึงมีเหตุผลกลับมาได้

“ไปเอาตัวเวินจื้อหลงมา”ถึงแม้เย่ซือเฉินมั่นใจว่าเวินจีหยันไม่ได้โกหก แต่เขาก็ยังคงอยากเจอหน้าเวินจื้อหลง เพื่อทำการยืนยันครั้งสุดท้าย

แน่นอนบัญชีที่เวินจื้อหลงทำร้ายเธอก็ต้องคิดดีๆด้วย

“แล้วเขาล่ะครับ？”คนที่จับตัวเวินจีหยันอยู่ ไม่รู้ว่าควรจัดการอย่างไร จึงขอคำสั่งจากเย่ซือเฉิน

เย่ซือเฉินหันไปมองเวินจีหยันแวบหนึ่ง：“โยนกลับไปที่ผับเหมือนเดิม”

ฆ่าเวินจีหยันนั้นง่าย แต่หากตอนนี้ฆ่าเวินจีหยันก็เท่ากับช่วยเขาหลุดพ้น มันดีต่อเวินจีหยันเกินไป

“บอกให้คนในผับต้อนรับเขาดีๆ”เสียงเย่ซือเฉินค่อยๆส่งออกมา เย็นมาก เย็นสุดๆ เย็นจนอดสั่นไม่ได้

ลูกน้องคนนี้ติดตามเย่ซือเฉินมาตลอด จึงเข้าใจความหมายที่เย่ซือเฉินบอกว่า ต้อนรับดีๆ

หลังจากนำตัวเวินจีหยันออกไป เย่ซือเฉินก็ไม่ได้ไปไหน เขายืนอยู่กับที่ตรงๆ ดวงตาหรี่ขึ้นนิดๆที่เย็นเยียบ ไม่รู้กำลังคิดอะไรอยู่

เลขาหลิวยืนอยู่ด้านข้างเขา ไม่กล้าพูด ไม่กล้ารบกวน

เลขาหลิวรู้ดีคำพูดของเวินจีหยันเมื่อสักครู่นี้เท่ากับเป็นการยืนยันคำพูดของหมอลู่ งั้นเรื่องคุณนายบาดเจ็บก็ไม่ต้องสงสัยแล้ว……

คุณนายบาดเจ็บเมื่อหกปีก่อน จนทำให้มีลูกไม่ได้ งั้นเจ้าหญิงน้อยก็ไม่ใช่ลูกสาวท่านประธานกับคุณนายแล้ว

เพราะเจ้าหญิงยังไม่ถึงห้าขวบเลย

เย่ซือเฉินยืนได้สักพักก็หันหลังเดินออกไป โดยไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่ ทางเลขาหลิวได้สติก็รีบตามไปทันที

เย่ซือเฉินกลับวิลล่า ไม่ใช่หลังที่เวินลั่วฉิงไม่เคยมาพัก แต่เป็นวิลล่าอีกหลังที่ส่วนตัวกว่า เลขาหลิวเป็นห่วงประธานของตน จึงติดตามมาด้วย