ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 861

“คุณย่าเย่ หนูกับเย่ซือเฉินหย่ากันแล้วค่ะ” เวินลั่วฉิงหยุดเดิน แววตาคู่หนึ่งมองไปทางคุณย่าเย่ด้วยความเงียบสงบ อารมณ์ดูเฉื่อยๆ น้ำเสียงเบา พูดเรื่องราวความจริงที่คนในเมืองAต่างก็รู้หมดออกมาด้วยความเงียบสงบ

มีเพียงคำพูดเดียว ไม่มีการทะเลาะใดๆ เงียบสงบจนฟังไม่ออกถึงคำพูดที่ผิดปกติ ทันใดนั้นทำให้คนที่กล่าวโทษเวินลั่วฉิงหยุดพูดไปเลย

จริงสิ เวินลั่วฉิงกับคุณชายสามเย่หย่ากันแล้ว จะให้เวินลั่วฉิงปล่อยคุณชายสามเย่ไปได้ยังไงล่ะ?

เวินลั่วฉิงไม่ได้ชอบเรื่องที่เรื่องที่ปากหวานก้นเปรี้ยวแบบนี้ แต่ว่ามีเพียงแต่การที่เธอคิด การที่เธอใช้ความเจ้าเล่ห์เล็กน้อย ก็สามารถควบคุมสถานการณ์ทั้งหมดได้แล้ว

คุณย่าเย่มั่นใจแล้วว่าเวินลั่วฉิงนั้นอ่อนแอ สามารถรังแกได้ง่าย เป็นเรื่องที่ผิดมากจริงๆ

คุณย่าเย่ได้ยินคำพูดของเวินลั่วฉิงแล้ว สีหน้าก็เปลี่ยนไปเลย ทันใดนั้นกลับพูดอะไรไม่ออก

“พวกเธอนั้นหย่ากันแล้ว แต่เธอกลับไม่เอาหน้าตอแยซือเฉินอยู่ตลอดเวลา ไม่เช่นนั้น พวกเราที่อายุมากขนาดนี้แล้วยังจำเป็นต้องมาร้องขอเธออีกหรอ?” คุณปู่เย่เห็นคุณย่าเย่พูดอะไรไม่ออก จึงรีบพูดต่อ อยากจะดึงอำนาจการควบคุมสถานการณ์กลับมา อยากจะควบคุมสถานการณ์นี้ไว้

เวินลั่วฉิงหันไปมองทางคุณปู่เย่ สีหน้ายังคงเงียบสงบ “เย่ซือเฉินเป็นคนแบบไหน คุณย่าเย่และคุณปู่เย่รู้ดีที่สุด คนที่อารมณ์ร้ายไม่มีเหตุผลอย่างเย่ซือเฉิน คือใครที่อยากจะตอแยก็สามารถตอแยได้หรอ? ใครอยากจะอยู่ด้วยก็สามารถอยู่ด้วยได้หรอ?”

คำพูดนี้ของเวินลั่วฉิงทำให้คุณปู่เย่ไม่รู้จะตอบกลับยังไง หากเขายอมรับว่าเย่ซือเฉินถูกเวินลั่วฉิงตอแย งั้นก็แสดงว่าเขายอมรับแล้วว่าเย่ซือเฉินคือคนที่อารมณ์ร้ายไม่มีเหตุผล

คุณย่าเย่ถูกเวินลั่วฉิงดูดจนอัดแน่นไปหมด เขาไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าเวินลั่วฉิงจะพูดเก่งเถียงเก่งแบบนี้ อีกอย่างแต่ละคำของเธอต่างก็แทงใจดำมาก

“ใครจะไปรู้ว่าเธอใช้วีอะไรไป เธอกล้าสาบาน ว่าเธอจะตัดขาดกับซือเฉินอย่างถี่ถ้วน จะไม่ไปมาหาสู่กันอีก?” คุณปู่เย่คือสุนัขจิ้งจอกชราตัวหนึ่ง แน่นอนว่าไม่มีทางถูกเวินลั่วฉิงเก็บไปได้ง่ายๆ หรอก

ขณะนี้คุณปู่เย่ยืมใช้คำพูดของเวินลั่วฉิงมาร้องขอ ขอแค่เวินลั่วฉิงสาบานว่าจะตัดขาดกับซือเฉิน ทางตระกูลถังก็จะไม่มีความเห็นอะไรอย่างแน่นอน

งั้นเป้าหมายของพวกเขาก็สำเร็จแล้ว

หากเป็นเมื่อก่อน เวินลั่วฉิงไม่อยากจะมีความสัมพันธ์ใดกับเย่ซือเฉินจริงๆ แต่ว่าตอนนี้ไม่เหมือนกันแล้ว ตอนนี้เธอรู้ว่าเย่ซือเฉินรักเธอจริงๆ เธอก็หวั่นไหวกับเย่ซือเฉินแล้ว อีกอย่างเธอยังมีลูกไปเย่ซือเฉินแล้วสองคน

ตัดขาดความสัมพันธ์? นั่นเป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้

ดังนั้น การสาบานแบบนั้น เธอไม่มีทางสาบานแน่นอน

คำพูดบางอย่าง ไม่สามารถพูดได้จริงๆ หากเธอพูดออกไป เกรงว่าเย่ซือเฉินจะไม่ปล่อยตัวเธอไป

ผู้ชายคนนั้น เธอรู้จักดีมากจริงๆ

ความคิดของเวินลั่วฉิงในตอนนี้มีความเหม่อลอยเล็กน้อย ดังนั้นมีช่วงเวลาหนึ่งที่เธอไม่พูดอะไร

“ทำไม? รู้สึกผิดแล้ว? เธอยังอยากจะตอแยซือเฉินของเราอย่างไร้ยางอายใช่ไหม” คุณปู่เย่เห็นเธอไม่ได้พูดอะไร ก็ยิ้มอย่างเย็นชาที่ริมฝีปากด้วยความประชด แล้วใช้โอกาสนี้พูดออกมา

เวินลั่วฉิงดึงสติกลับมา มองไปทางคุณปู่เย่อีกครั้ง เมื่อก่อนสำหรับเรื่องแบบนี้ เวินลั่วฉิงจะไม่สนใจเลยจริงๆ เธอไม่มีทางเสียเวลากับเรื่องไร้สาระแบบนี้

คุณปู่เย่และคุณย่าเย่พูดอะไร วุ่นวายอะไร เธอสามารถไม่สนใจได้เลย