ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 863

เวินลั่วฉิงมองไปทางผู้หญิงชุดแดง ขยับริมฝีปากเล็กน้อย พูดออกมาทีละประโยคว่า “หากผู้อาวุโสคนหนึ่งที่ไม่มีความเกี่ยวข้องใดๆ กับคุณมาคุกเข่าต่อหน้าคุณ ให้คุณทิ้งสามีทิ้งลูก คุณจะตอบตกลงไหม?”

“บ้าบอ ทำไมฉันต้องตอบตกลง มีสิทธิ์อะไรให้ฉันตกลง?” สีหน้าของผู้หญิงเปลี่ยนไปทันที คงจะนึกถึงสถานการณ์แบบนั้นในตอนที่เกิดขึ้นบนตัวของตัวเอง ทันใดนั้นหน้าก็แดงกระหน่ำ “หากมีคนมาบังคับฉัน ฉันจะสาปแช่งให้ทั้งบ้านของเขาตายเลย”

มีสิทธิ์อะไรมาบังคับให้เธอทิ้งสามีทิ้งลูก? มีสิทธิ์อะไร?

เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่าหญิงชุดแดงคนนี้เป็นคนที่อารมณ์ร้อน

เวินลั่วฉิงยิ้ม สีหน้ายังคงเงียบสงบเหมือนเดิม “ใช่แล้ว งั้นทำไมฉันถึงต้องตอบตกลงด้วย?”

คุณย่าเย่ในขณะนี้กำลังบังคับให้เธอทิ้งสามีและทิ้งลูกจริงๆ ！！

เรื่องเดียวกันพอเกิดขึ้นในบนตัวของผู้อื่น ไม่สามารถที่จะรู้สึกเหมือนกันได้ มีเพียงแต่ในตอนที่เกิดขึ้นบนตัวของตัวเอง จึงจะสามารถรับรู้ได้

คำพูดของเวินลั่วฉิงพึ่งพูดจบ ในพื้นที่ต่างก็เงียบสงบกันหมด คนที่กล่าวโทษเวินลั่วฉิงเมื่อกี้ต่างก็เงียบสงบกันไปหมด ทันใดนั้นเริ่มมีความไม่ค่อยโอเค

หลังจากที่หญิงชุดแดงดึงสติกลับมาแล้ว สีหน้าก็เปลี่ยนเลย เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่ามีความรำคาญเพิ่มมากขึ้น และมีความรู้สึกผิด หญิงชุดแดงเป็นคนที่นิสัยตรงไปตรงมา ไม่ได้อ้อมค้อม พูดขอโทษกับเวินลั่วฉิงไปตรงๆ เลย “ขอโทษนะ”

“ทิ้งสามีทิ้งลูก? เธอมีลูกหรอ? เธอไม่สามารถมีลูกได้เลยด้วยซ้ำ เอาลูกมาจากไหน? เวินลั่วฉิง อย่ามาพูดมั่วๆ ให้คนอื่นฟัง นี่เธอพูดโดยไร้เหตุผลชัดๆ นี่เธอกำลังจะบีบบังคับให้ผ้าอาวุโสเราทั้งสองให้ไปตายชัดๆ นี่เธออยากจะบังคับให้ฉันคุกเข่าด้วยอีกหรอ?” คุณปู่เย่เห็นสถานการณ์ที่คุณย่าเย่พลิกกลับมาเริ่มเสียการควบคุม จึงรีบออกมาควบคุมสถานการณ์

เขารู้ว่าสถานการณ์แบบนี้ห้ามให้เวินลั่วฉิงพลิกตัวเด็ดขาด ต้องกดทับเวินลั่วฉิงเอาไว้ ขอแค่กดทับเวินลั่วฉิงให้ตาย เป้าหมายของพวกเขาจึงจะไปถึงเป้า

เวินลั่วฉิงมองไปทางคุณย่าเย่ แววตาดูเย็นชาลงเยอะมาก ตอนแรกเธออยากจะเหลือความรู้สึกและหน้าไว้ให้ ไม่ว่ายังไงแล้ว พวกเราก็เป็นผู้อาวุโสของเย่ซือเฉิน

แต่ว่าตอนนี้เธอรู้สึกว่าเธอผิดไปแล้ว เธอยิ่งถอย คุณปู่เย่และคุณย่าเย่ก็ยิ่งได้คืบจะเอาศอก

การถอยของเธอไม่ได้แรกมากับความเงียบสงบ แต่กลับกันยิ่งทำให้คุณปู่เย่และคุณย่าเย่ได้คืบจะเอาศอกและทำให้เรื่องราวแย่ไปใหญ่

ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นทำไมเธอถึงต้องถอยอีกล่ะ

ถึงแม้ว่าเธอจะอยู่กับเย่ซือเฉิน ก็ไม่สามารถรับการดูถูกได้ตลอด เธอไม่สามารถยอมรับความลำบากใจแบบนั้นได้

อีกอย่างเธอยังมีลูกอีกสองคน หากลูกทั้งสองมาเห็นสถานการณ์ในวันนี้ ยังไม่รู้ว่าต่อจากนี้จะคิดยังไง

ดังนั้น เรื่องราวจำเป็นต้องจัดการ ต้องเริ่มจัดการตั้งแต่ต้น ไม่เพียงแต่ต้องจัดการกับปัญหาในวันนี้ ยิ่งต้องป้องกันกับเรื่องนี้จะเกิดขึ้นต่อจากนี้

“คุณปู่เย่ หลังจากที่ของตระกูลกู้ครั้งที่แล้ว คุณปู่น่าจะรู้ว่าหนูเป็นคนยังไง? คุณคิดว่าหากยังวุ่นวายแบบนี้ต่อจะเกิดผลยังไง?” ในเมื่อไม่จำเป็นต้องเหลือหน้าให้แล้ว เวินลั่วฉิงก็พูดตรงๆ ไปเลย

สีหน้าของคุณปู่เย่เปลี่ยนไป เวินลั่วฉิงคือคนแบบไหน? สำหรับจุดนี้ถึงแม้ว่าคุณปู่เย่ไม่อยากจะยอมรับ แต่กลับไม่สามารถไม่ยอมรับได้ เวินลั่วฉิงไม่ได้โง่เง่าเหมือนที่คนภายนอกพูดคุยกันแน่นอน

เวินลั่วฉิงไม่เพียงแต่ไม่โง่ และยังฉลาดมากอีกด้วย ไม่ เวินลั่วฉิงไม่เพียงแต่ฉลาด ยังวางแผนเก่ง แต่ละก้าวชัดเจนได้เปรียบมาก