ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 899

“จะส่งผลกระทบอะไรกับฉัน?” มุมปากของหัวหน้าน้อยปรากฏรอยยิ้มบางๆ เขามองไปยังไป๋หยิงอีกครั้ง ราวกับว่าจะรู้สึกสนใจขึ้นมาเสียอย่างนั้น

“ถ้าหากหัวหน้าหาตัวลูกสาวตัวเองกลับมาได้ เรื่องขององค์กรโกสต์ซิตี้จะต้องส่งต่อให้ลูกสาวของตัวเองบริหารต่ออย่างแน่นอน ถึงตอนนั้นเกรงว่าหัวหน้าน้อย......” ไป๋หยิงพูดยังไม่จบ แต่ความหมายนั้นกลับชัดเจนมากแล้ว

“เธอหมายถึง ฉันจะต้องกลัวผู้หญิงคนเดียวอย่างนั้นหรือ?” หัวหน้าน้อยส่งเสียงหัวเราะออกมาเบาๆ เสียงหัวเราะที่ดูชั่วร้าย ฟังแล้วให้ความรู้สึกดึงดูดใจไปอีกแบบหนึ่ง

สำหรับผู้หญิงคนไหนก็ตามผู้ชายประเภทนี้เป็นเหมือนกับยาพิษชนิดหนึ่ง เพียงแค่เขาต้องการ ผู้หญิงคนไหนก็ตามล้วนแต่ไม่มีทางหนีออกไปจากความลึกลับของเขาได้เลย

ไป๋หยิงมองด้วยความตะลึงอีกครั้ง เธอมองดูรอยยิ้มที่มุมปากของเขา อึ้งไปชั่วขณะหนึ่งโดยไม่สามารถดึงสติกลับมาได้เลย

หัวหน้าน้อยเห็นว่าไป๋หยิงมองเขาอยู่ด้วยท่าทางที่ดูบ้าผู้ชาย ดวงตาของเขาเย็นชา แต่ใบหน้านั้นกลับไม่ได้แสดงออกมา

จุดประสงค์ของผู้หญิงคนนี้เหมือนกับที่เขาคาดเดาเอาไว้จริงๆ เพียงแต่ไม่รู้ว่าเธอคิดจะทำอะไรอยู่กันแน่?

“เธอเหม่ออะไรอยู่? รีบพูดออกมาสิ” เจิ้งฉงเห็นว่าไป๋หยิงมองไปยังหัวหน้าน้อยอย่างเหม่อลอยโดยไม่พูดไม่จา ใบหน้าก็แสดงความโมโหออกมาอย่างเห็นได้ชัด ผู้หญิงคนนี้จะมาบ้าผู้ชายอะไรแบบนี้กัน?

ไม่ว่าจะพูดอย่างไร เธอเองก็เป็นผู้หญิงของเขา ตอนนี้ไม่คิดว่าจะมาบ้าผู้ชายต่อหน้าเขาแบบนี้? ผู้หญิงคนนี้ขาดการอบรมสั่งสอนเสียจริงๆ กลับไปแล้วจะต้องให้บทเรียนกับเธอเสียหน่อย

“ถ้าหากลูกสาวของหัวหน้าคือถังฉิ้นเอ๋อจริงๆ และอย่างความสามารถของถังฉิ้นเอ๋อ เกรงว่าหัวหน้าน้อยจะไม่ป้องกันก็ไม่ได้ จะไม่กังวลก็ไม่ได้นะคะ” คำพูดนี้ของไป๋หยิงไม่ได้มีเจตนาที่จะพูดให้คนอื่นตกใจ เธอเกลียดเวินลั่วฉิง แต่ก็รู้ดีถึงความสามารถของเวินลั่วฉิงเช่นกัน

“ใช่หรือ? เก่งขนาดนี้เลย?” หัวหน้าน้อยเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย เขาให้คนสืบมาบ้างแล้ว เห็นว่าคุณถังคนนั้นเป็นนักจิตวิทยาผู้เชี่ยวชาญด้านอาชญากรรมอันไรนั่น

อืม ฟังแล้วดูเป็นการขู่อยู่เหมือนกัน!!

มีประโยชน์หรือเปล่า? จะต้องให้เขาได้เห็นก่อนถึงจะสามารถรู้ได้

“ในมือของถังหยุนเฉิงมีคดีที่ยังไม่มีใครสามารถเคลียร์คดีได้มาหลายปีแล้ว ถังฉิ้นเอ๋อใช้เวลาไม่ถึงสี่วันก็คลายคดีได้แล้ว เรื่องของถังหลินครั้งที่แล้ว แผนการของพวกเราสามารถพูดได้ว่าไม่มีข้อบกพร่องเลย แต่ถังฉิ้นเอ๋อกลับคลายคดีได้ในตอนนั้น” ไป๋หยิงหายใจเข้าแรงๆ สิ่งเหล่านี้ล้วนแต่เป็นเวินลั่วฉิงที่เป็นคนทำ เธอรู้สึกอิจฉามาก แต่ตอนนี้กลับต้องเอ่ยพูดออกมาเอง

“เมื่อก่อนตอนที่ถังฉิ้นเอ๋ออยู่ที่ประเทศM ก็รับคดีไปไม่น้อย ไม่มีพลาดเลยแม้แต่คดีเดียว” คำพูดของไป๋หยิงชะงักไป แล้วตามด้วยอีกหนึ่งประโยค เกี่ยวกับคดีที่เวินลั่วฉิงรับที่ประเทศM ซึ่งเธอเองก็ไม่ค่อยชัดเจนเท่าไรนัก

ถึงแม้ว่าเธอจะใช้ประโยชน์จากกำลังขององค์กรโกสต์ซิตี้ในการสืบเรื่องราวได้บ้าง แต่ก็จำกัดเพียงแค่เมืองAเพียงเท่านั้น ส่วนประเทศMทางนั้นก็สืบไม่ค่อยได้มากนัก

“เก่งขนาดนี้เลย?” หางคิ้วของหัวหน้าน้อยเลิกขึ้น ความดึงดูดใจแบบอันธพาลนั้นยิ่งทำให้ดูมีชีวิตชีวามากขึ้น : “ทำให้คนรู้สึกคาดไม่ถึงมากเลยจริงๆสินะ”

อืม เกินความคาดหมาย เขาเองก็เพิ่งจะได้รับข่าวนี้เช่นกัน ดังนั้นจึงยังไม่ได้สืบเรื่องเกี่ยวกับคุณหนูใหญ่ตระกูลถังคนนี้มากเท่าไรนัก

คิดไม่ถึงเลยว่าผลงานความสำเร็จของคุณหนูใหญ่ตระกูลถังจะโดดเด่นขนาดนี้?

น่าสนใจมาก

“ใช่ ที่ฉันพูดมาเพียงแค่เล็กน้อยเท่านั้น ดังนั้นจะดูถูกความสามารถของถังฉิ้นเอ๋อไม่ได้ หัวหน้าน้อยจะไม่กันไว้ไม่ได้นะคะ” ไป๋หยิงคิดว่าหัวหน้าน้อยเริ่มยืดหยุ่นมากขึ้นจึงรีบพูดเสริมขึ้นมาอีกหนึ่งประโยค

“ในเมื่อเก่งขนาดนี้......”เสียงของหัวหน้าน้อยถูกส่งออกมาอย่างเชื่องช้า คำพูดชะงักไป เขาขมวดคิ้วขึ้น ราวกับว่ากำลังครุ่นคิดอะไรอยู่

ไป๋หยิงเห็นท่าทางของเขา หัวใจก็บีบแน่นขึ้น รู้สึกเป็นกังวล แต่กลับยิ่งรู้สึกตื่นเต้นมากยิ่งกว่า เธอเชื่อว่าสิ่งที่อยู่เหนืออำนาจนั้น หัวหน้าน้อยจะต้องคิดพิจารณาเพื่อตัวเองให้ดีอยู่แล้ว