ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 914

“หญิงสาวที่อยู่ในที่พักของชุมชนเล็กไม่ได้ถูกพวกเขาซื้อตัวไป พวกเขาก็ไม่กล้าซื้อตัวคนมากเกินไป แน่นอนว่ากังวลว่าจะไม่สามารถควบคุมได้ดี ฉันได้ติดต่อหญิงสาวที่พักในชุมชนนั้นไปก่อน ปล่อยข่าวให้เธอเล็กน้อย สอนเธอไปไม่กี่ประโยค แน่นอนว่า สิ่งสำคัญก็คือพูดความจริง พวกเราต่างก็เป็นคนที่ซื่อสัตย์”

“อื้ม” ริมฝีปากของเวินลั่วฉิงยิ้มโค้งขึ้นมา เวินลั่วฉิงไม่กังวลเลยเรื่องที่คนคนนี้ได้ปล่อยข่าวให้หญิงสาวก่อนจะถูกแพร่ออกไป

หากแม้กระทั่งสิ่งนี้ก็ถูกจับได้ เวินลั่วฉิงก็คงจะไม่ตามหาคนนี้เป็นพิเศษแล้ว

เธอหาคนคนนี้มาทำงาน แน่นอนว่าเธอไว้ใจมาก

ความจริงยืนยันแล้วว่า เธอไม่ได้หาคนผิด ภายในเวลาอันสั้นขนาดนี้ไม่เพียงแต่สามารถสิบเรื่องเมื่อคืนได้อย่างชัดเจน ยังสามารถติดต่อกับเจ้าของที่พักชุมชนเล็กโดยไม่มีใครรู้อีกด้วย ยิ่งไปกว่านั้นคือได้สอนเจ้าของร้านไว้ว่าให้พูดยังไงในการตอบนักข่าวโดยไม่มีมีร่องรอยในการสอนเลย

“ฉันมาถึงเมืองAแล้ว ตอนนี้เธอจะมาไหม? มีเรื่องมากมายที่พวกเราจะต้องคุยกันอย่างละเอียด”

“ที่รัก นายมาถึงเร็วขนาดนี้เลยหรอ? จากประเทศAมาถึงเร็วขนาดนี้เลยหรอ?” เวินลั่วฉิงในขณะนี้อยู่ในอารมณ์ที่ผ่อนคลาย บนใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม “ได้ ได้ ฉันรีบไป เดี๋ยวนี้เลย”

เวินลั่วฉิงรีบวางโทรศัพท์ลง จากนั้นก็เห็นลูกน้อยจื่อซียืนอยู่ที่หน้าประตูกำลังจ้องเธออยู่

“คุณแม่ แม่จะไปไหน?” ถังจื่อซีกะพริบตา แววตาคู่นั้นเต็มไปด้วยแสงสว่าง

ที่รัก? เมื่อกี้คุณแม่เรียกคนอื่นว่าที่รัก?

ที่รักคนนั้นคือใคร?

เด็กน้อยจื่อซีสงสัยมาก เธออยากรู้ เพื่อคุณพ่อ เธอจำเป็นต้องรู้

“คุณแม่มีเรื่องที่สำคัญมากๆ จำเป็นต้องออกไปสักครู่ ลูกน้อยเป็นเด็กดีนะ เล่นกับคุณปู่คุณย่าที่บ้านนะ” เวินลั่วฉิงนั่งย่อลง จูบไปยังใบหน้าที่เล็กของเธอ จากนั้นก็จูงเธอ ลงจากตึกไป

“คุณแม่ แม่สามารถพาหนูไปด้วยได้ไหมคะ?” เจ้าเด็กถังจื่อซีกะพริบตาอย่างเร็ว คุณพ่อพูดแล้ว ห้ามให้คุณแม่คุณคุณลุง คุณลุงพาตัวไป

เมื่อกี้ในตอนที่คุณแม่รับโทรศัพท์ ยิ้มได้มีความสุขขนาดนั้น เบิกบานขนาดนั้น พูดว่าจะรีบไป ต้องไปเดทแน่นอน สิ่งสำคัญคือคุณแม่ยังเรียกเขาว่าที่รักอีก!!

ดังนั้น เธอจะไปกับคุณแม่

“ไม่ได้ คุณแม่มีเรื่องสำคัญมาก หนูอยู่บ้านเป็นเด็กดีนะ” เวินลั่วฉิงจ้องเธอ ส่ายหัวเบาๆ เรื่องของถังหยุนเฉิงนี้ใหญ่โตเกินไป

ดังนั้นช่วงเวลานี้ เธอไม่อยากให้เด็กน้อยทั้งสองไปออกหน้า

สีหน้าของเจ้าหญิงน้อยถังจื่อซีแย่ลงทันที สีหน้าไม่พอใจมาก

เวินลั่วฉิงเห็นสีหน้าของเธอแล้ว ก็ยิ้มอ่อน “จื่อซีเป็นเด็กดีที่สุดแล้ว เชื่อฟังนะ”

ปกติแล้วถังจื่อซีก็ค่อนข้างที่จะติดเธออยู่แล้ว เวินลั่วฉิงก็ไม่ได้คิดอะไรมาก

เท้าแรกของเวินลั่วฉิงเพิ่งก้าวออกไป ถังจื่อซีก็รีบวิ่งขึ้นไปบนตึก แอบโทรหาคุณชายสามเย่ ฟ้องร้องเรื่องสถานการณ์

ขณะนี้คุณชายสามเย่กำลังทำงานอยู่ที่บริษัท ทางเย่โป๋เหวินไม่ได้มีเรื่องใหญ่อะไรมาก สำหรับเรื่องที่เกี่ยวกับถังหยุนเฉิงก็ห้ามทำอะไรมั่วๆ ต้องทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ให้เขาไม่ต้องรีบไปที่บ้านของตระกูลถัง แล้วที่บริษัทก็มีเรื่องต้องจัดการพอดี เขาจึงมาที่บริษัท

เห็นสายของเจ้าหญิงน้อยถังจื่อซี ริมฝีปากของเย่ซือเฉินก็ยิ้มโค้งขึ้นโดยไม่รู้ตัว รับโทรศัพท์ขึ้นมา ทันใดนั้นเขาก็อ่อนโยนขึ้นทันที “เด็กน้อย มีอะไรหรอ?”

สองสามวันนี้เธอไปประเทศAกับเวินลั่วฉิง จากนั้นก็ไปที่เมืองไห่ หลังจากกลับมาก็ไปที่โรงพยาบาลรักษาเลย ไม่ได้คุยกับเจ้าหญิงน้อยของเขาหลายวันเลย

“คุณพ่อ หนูมีเรื่องจะบอกพ่อ คุณแม่ออกไปเดทแล้ว” คำพูดแรกของเจ้าหญิงน้อยถังจื่อซีก็คือการฟ้องเลย