ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 917

“คุณพ่อ พ่อหาวิธีเองเถอะ หนูช่วยพ่อไม่ได้แล้ว คุณแม่ปฏิเสธที่จะมาหนูไปด้วยตั้งแต่แรกแล้ว ดังนั้น หนูก็เหมือนกับพ่อที่ถูกทอดทิ้ง” อีกทางหนึ่งของโทรศัพท์ เจ้าหญิงน้อยถังจื่อซีถอนหายใจแล้วพูดด้วยความทำอะไรไม่ได้อีกครั้ง

เลขาหลิว “……”

ต่างก็? ต่างก็ถูกทอดทิ้ง?

เจ้าหญิงน้อยถูกคุณหญิงทอดทิ้ง?

ท่านประธานก็ถูกคุณหญิงทอดทิ้ง?

คุณหญิงทอดทิ้งเจ้าหญิงน้อยและท่านประธาน จากนั้นก็ไปเดทกับผู้ชายคนอื่น?

นี่ช่างน่าตกใจจริงๆ ใช่ไหม?

เจ้าหญิงน้อย เวลานี้ เราสามารถไม่พูดได้ไหม? ไม่เพิ่มน้ำมันบนเปลวไฟได้ไหม?

เวลานี้ท่านประธานไม่สามารถได้รับการกระตุ้นอีกแล้ว

คำว่าต่างก็ถูกทอดทิ้ง ช่างแทงเข้าไปในใจคนจริงๆ

ท่านประธานบริษัทเขาได้ยินประโยคนี้แล้ว ไม่รู้ว่าจะคิดยังไง?

เลขาหลิวมองไปทางท่านประธานของบริษัทตัวเอง เป็นอย่างที่คิดไว้เลยจริงๆ ว่าสีหน้าดูแน่ลงกว่าเดิม

“ท่านประธาน หรือว่าให้ผมไปตามคุณหญิงกลับมาไหมคะ” เลขาหลิวมองดูท่านประธานของตัวเองวางสาย แล้วหน้าด้านพูดความเห็นออกมา

คุณหญิงเดทกับผู้ชายคนอื่นแล้ว แน่นอนว่าท่านประธานต้องรีบหาคนกลับมา

คุณชายสามเย่เงยหน้าขึ้น มองไปทางเลขาหลิวด้วยความเย็นชา แววตานั้นแข็งทื่อราวกับน้ำแข็ง เย็นชาจนไม่สามารถหลบหนีได้

เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่า สำหรับความเห็นของเลขาหลิว คุณชายสามเย่ไม่ได้พอใจ

ให้คนไปตามหาเธอ?!

งั้นก็เท่ากับว่าเขาให้คนไปจับเธอหรอ?

บังคับจับคนให้กลับมา ไม่ใช่ผลที่เขาต้องการ สิ่งที่เขาต้องการคือเธอกลับมาด้วยความเต็มใจ.....

เลขาหลิวสบตากับแววตาของท่านประธานบริษัทตัวเอง ร่างกายแข็งทื่อเลย จากนั้นก็สูดหายใจลึก ไม่ว่ายังไงแล้วก็เป็นคนที่อยู่ข้างกายคุณชายสามเย่มานานขนาดนี้แล้ว

เลขาหลิวเข้าใจความหมายของท่านประธานบริษัทตัวเองทันที

“ท่านประธาน หรือว่าให้ผมโทรหาคุณหญิง บอกว่าท่านประธานป่วย คุณหญิงนั้นเป็นห่วงท่านประธาน ได้ยินว่าท่านประธานป่วยแล้ว คุณหญิงต้องรีบมาเยี่ยมท่านประธานแน่นอน” สมองของเลขาหลิวหมุนขึ้นด้วยความเร็ว พยายามหาวิธีสุดชีวิต

เขาไม่เพียงแต่ช่วยท่านประธานคิดหาวิธี ยังช่วยเหลือตัวเองอีกด้วย เพราะว่าหากท่านประธานโมโห คนที่ซวยที่สุดก็คือเขา

นี่เขาคิดเผื่อชีวิตของตัวเขาทั้งชีวิตเลย

คุณชายสามเย่ได้ยินคำพูดของเลขาหลิวแล้วดวงตาก็เปล่งประกายขึ้น ให้เขาแกล้งป่วย?

เขาป่วยแล้ว? เธอจะเป็นห่วง? จะมาเยี่ยมเขา?

เขาป่วยแล้ว เธอจะทิ้งถังไป๋เชียนมาเยี่ยมเขา?

พูดตามความจริง คุณชายสามเย่ก็อยากรู้ว่าเธอจะมาไหม?

แต่ว่า หากเขาแกล้งป่วยโกหกเธอ คุณชายสามเย่ก็รู้สึกว่าไม่ค่อยเหมาะสม

“ท่านประธาน เรื่องนี้มอบให้ผมได้ ผมจะจัดการให้ดีแน่นอน” เลขาหลิวเห็นสีหน้าที่ลังเลของท่านประธานบริษัทตัวเอง ก็รีบเปิดปากพูด

ขณะนี้เลขาหลิวมีความสามารถในการใช้ชีวิตหรอก สิ่งแรก ต้องรีบออกจากห้องทำงาน สิ่งที่สอง ต้องรีบจัดการเรื่องนี้จนกระทั่งท่านประธานจะพอใจ

ไม่เช่นนั้น ชีวิตน้อยๆ ของเขาเอาไม่อยู่แน่

คุณชายสามเย่เงยหน้าขึ้น มองไปทางเลขาหลิว เขาขมวดคิ้ว ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่