ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 931

คุณชายหานกับหนูจิ่วล้วนถูกลุงเหลียงเก็บกลับมา แต่ หนูจิ่วมี ลุงเหลียงชุบเลี้ยงฟูมฟักกับมือจนเติบใหญ่ ส่วนสำหรับคุณชายหานท่านนี้เขากลับต้องพึ่งพาตัวเองเสมอมา

แต่ไหนแต่ไรคุณชายหานมักจะทำตัวลึกลับเป็นประจำ ปกติจะไม่ค่อยมีคนเห็นหน้าเขามากนัก

“คุณชายหานครับนี่ คือเส้นผมที่ หนูจิ่วเอามาครับ พวกเรากำลังเตรียมตัวตรวจสอบครับ”ภายในห้องตรวจสอบมีคนถนัดดูสีหน้านำเส้นผมที่เจ้าเก้านำมายื่นให้คุณชายหานดู

ชายหนุ่มก้มหน้ามองแล้วตอบเสียงต่ำ ของที่เจ้าเก้าเอามาคาดว่าเขาก็ไม่กล้าเปลี่ยน ถึงคิดจะเปลี่ยน แต่เวลาสั้นๆเช่นนี้ก็ไม่ทันการหรอก อีกทั้งก่อนเขาจะมาก็เคยดูกล้องวงจรปิดแล้ว ซึ่งไม่พบความผิดปกติใดๆ

คนนั้นรีบนำเส้นผมไปตรวจ

ผู้คนคิดว่าคุณชายหานผู้มีนิสัยไม่ก้าวร้าวแค่เอ่ยผ่านๆ

ทว่าเหนือความคาดหมาย คุณชายหานบอกว่าจะจับตามองก็จ้องอย่างไม่กะพริบตา ไม่ลดละแม้แต่วินาทีเดียว

ไป๋หยิงไม่มีทางล่วงรู้เหตุการณ์ทางนี้ ถึงแม้ซุนซิ่งจะเป็นแฟนหนุ่มของเจ้าเก้า แต่ซุนซิ่งก็เข้าห้องตรวจสอบไม่ได้

แม้แต่เจ้าเก้าไม่รู้ว่าคุณชายหานเป็นผู้กำกับดูแลการตรวจดีเอ็นเอครั้งนี้ด้วยตัวเอง ยิ่งไม่ต้องพูดถึงซุนซิ่งเลย

ผ่านไปหนึ่งวัน ข่าวฉาวโฉ่ของถังหยุนเฉิงแพร่สะพัดอย่างรวดเร็ว ซึ่งทางตระกูลถังยังคงไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ

“ตระกูลถังหมายความว่ายังไงกันแน่？”ไป๋หยิงเริ่มนั่งไม่ติดเก้าอี้ ครั้งนี้เธอวางแผนจะกำจัดเวินลั่วฉิงทีเดียวรวดเลย

ขอเพียงเวินลั่วฉิงออกหน้าแทนถังหยุนเฉิง ขอเพียงเด็กน้อยไม่เปลี่ยนคำ เธอมีวิธีทำให้ชื่อเสียงเวินลั่วฉิงป่นปี้

ทว่าเธอคาดไม่ถึงว่าเวินลั่วฉิงจะไม่มีท่าทีเลยสักนิดเดียว

ทำให้แผนการมุ่งร้ายของเธอไม่รู้จะก้าวต่อในทิศทางไหน

แน่นอน เธอยิ่งกังวลว่าเวินลั่วฉิงจะมีแผนเสริมที่เป็นท่าไม้ตาย ถึงแม้ไลฟ์สดของเด็กผู้หญิงทำให้ถังหยุนถังตกเป็นผู้ต้องหาไปโดยปริยาย

ถึงแม้สถานการณ์เช่นนี้ไม่มีใครช่วยถังหยุนเฉิงได้ ทว่าเวินลั่วฉิงหยุดอยู่กับที่โดยไม่เคลื่อนทัพไปไหน ส่งผลให้ไป๋หยิงไม่วางใจเล็กน้อย

เวินลั่วฉิงหากคิดว่าเรื่องนี้คงจะสงบเงียบในไม่ช้า หากเวินลั่วฉิงคิดเช่นนี้จริงๆ มันเป็นความผิดคาดครั้งใหญ่หลวงเลยทีเดียว

ตระกูลถังไม่เคลื่อนไหว คงอยากลดกระแสเรื่องนี้ให้มากที่สุด ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เธอก็จะช่วยตระกูลถังสร้างกระแสเอง

ไป๋หยิงเอามือถือที่เพิ่งไปลงทะเบียนเบอร์ใหม่ส่งข้อความออกไป

ครึ่งชั่วโมงให้หลัง โรงพยาบาลศูนย์กลางไห่เฉิง เด็กผู้หญิงให้สัมภาษณ์อีกครั้ง

ครั้งนี้เปลี่ยนสื่อบริษัทอื่น คงเป็นเพราะคำนึกถึงสภาพจิตใจของเด็กผู้หญิง ผู้รับผิดชอบทำข่าวจึงเป็นนักข่าวหญิง

เห็นได้ชัดว่าสภาพจิตใจของเด็กผู้หญิงครั้งนี้รุนแรงกว่าครั้งก่อน ใบหน้าของเธอซีดเซียวกว่าเดิม แววตาฉายประกายความหวาดกลัวจนทำให้คนสงสารมากขึ้น

“หนูเจ็บ เจ็บมากค่ะ เจ็บไปหมดทั้งตัวเลยค่ะ”เด็กผู้หญิงขดตัวร้องครวญด้วยความเจ็บปวด

นักข่าวหญิงผู้กำลังสัมภาษณ์ทนมองไม่ได้ เธอหันไปมองพ่อของเด็ก：“คุณหมอได้ช่วยรักษาบาดแผลบนกายเด็กหรือยังคะ？”