เธอไม่ใช่คนประเภทร้องไห้ฟูมฟาย จากนั้นก็โวยวาย สุดท้ายก็ไปผูกคอตาย ซึ่งเธอเองก็ดูถูกคนประเภทนี้มาก ดังนั้นเธอไม่มีทางทำแบบนี้เด็ดขาด
เธอรู้สึกว่าทุกเรื่องราว วิธีที่ดีที่สุดก็คือแก้ไขปัญหาดีๆ จากกันด้วยดี
ใช่แล้ว แบบนี้แหละ!
เวินลั่วฉิงพูดจบก็หลุบสายตา ไม่มองเย่ซือเฉินอีก
ใช่ เธอรู้สึกว่าควรเป็นแบบนี้ แต่หลังจากที่เธอพูดออกมาอย่างจริงจังแล้ว กลับพบว่าตัวเองไม่ได้ชิวอย่างที่ตัวเองคิดไว้
อารมณ์ของเธอก็ไม่ได้ผ่อนคลายอย่างที่เธอคิด บัดนี้เธอรู้สึกว่าหัวใจช่างทรมาน ช่างเจ็บปวดเหลือเกิน
เธอมีหัวใจ เมื่อเธอใช้หัวใจกับรักครั้งนี้แล้ว ดังนั้นจึงรู้สึกเจ็บปวดจริงๆ!
คบกันด้วยกัน แล้วก็จากกันด้วยดี มันไม่ได้ง่ายอย่างนั้นเลย
ทว่าคุณชายสามเย่มีสุดที่รักแล้ว เธอคงตามตอแยเย่ซือเฉินไม่ได้มั้ง?!
เธอทำอย่างนั้นไม่ลง
“เวินลั่วฉิง ทำไมผมถึงอยากกัดคุณให้ตายขนาดนั้นนะ”เย่ซือเฉินมองเธอพร้อมกับขบฟันกล่าว ผู้หญิงคนนี้จงใจมาทำให้เขาโกรธ
ไม่ให้เธอพูด แต่เธอดันพูดออกมา และเขาก็จนปัญญากับเธอจริงๆ
คำข่มขู่ พูดแรงแล้วจะมีประโยชน์อะไร?เขาทำกับเธอไม่ลง
ทำร้ายเธอไม่ลงเลยสักนิด
เวินลั่วฉิงมองเขาแล้วเห็นความโกรธในแววตา เขาอยากกัดเธอให้ตาย?มีสิทธิ์อะไร?
เธอก็อยากกัดเขาเหมือนกัน มันเป็นความผิดของเขานะ
“คุณหึงผม ผมดีใจ แต่คุณก็ต้องแยกแยะหน่อยไหม ไม่ใช่จะหึงไปทั่วทุกคน”
คุณชายสามเย่โทรติดต่อกันหลายครั้ง แต่จื่อซีสุดที่รักก็ยังไม่รับสาย คาดว่าคงหลับแล้วมั้ง วันนี้คงไม่รับสายแล้ว
เวินลั่วฉิงมองเขาแวบหนึ่ง แต่ไม่ได้พูดอะไร
“ฉิงฉิง คุณหึงใครก็ได้ ยกเว้นคนนี้ คุณไม่ควรหึงจริงๆ”คุณชายสามเย่รู้ว่าเมื่อจื่อซีสุดที่รักไม่รับสาย งั้นเขาก็ต้องอธิบายเรื่องนี้แล้วละ
จื่อซีสุดที่รักบอกเขาว่าไม่ต้องให้คุณแม่รู้ แต่ตอนนี้คงปิดไม่มิดแล้ว เขาก็ไม่อยากปิดด้วย วันนั้นจื่อซีสุดที่รักโทรหาเขาต่อหน้าคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่ หลังจากวันนั้นเป็นต้นมา เขาก็เริ่มทำกรรมสิทธิ์โอนย้ายบริษัทตระกูลเย่กรุ้ปเป็นชื่อของจื่อซี ไม่กี่วันก็จะได้เซ็นชื่อกันแล้ว ตอนนั้นเวินลั่วฉิงต้องรู้แน่ๆ
เวินลั่วฉิงเลิกคิ้ว ไม่เข้าใจความหมายของเขา แต่บัดนี้คุณชายสามเย่คิดจะอธิบาย เธอจึงตั้งใจฟัง
อันที่จริงในใจเธอยังเชื่อมั่นใจตัวเย่ซือเฉิน เธอรู้ความรู้สึกที่เย่ซือเฉินมีต่อเธอดี
เย่ซือเฉินพูดถูก เมื่อกี้เธอหึง และเป็นเพราะหึงเธอจึงโกรธ วู่วาม ดังนั้นเมื่อกี้เธอเหมือนจะโวยวายโดยไร้เหตุผลจริงๆ
แน่นอน เธอก็แค่อยากให้เขาอธิบายเท่านั้น
“ฉิงฉิง เธอเป็นสุดที่รักของผม”เย่ซือเฉินยื่นมือถือไปยังด้านหน้าเวินลั่วฉิง“เธอก็เป็นสุดที่รักของคุณด้วย”
คุณชายสามเย่รู้ว่าหากหดตัวก็เจอมีด ยื่นหัวออกมาก็เจอมีดเช่นกัน สถานการณ์ตอนนี้ไม่มีทางให้ถอยหลังเลย
เดิมทีเธอปิดบังเรื่องลูกกับเขา ถือเป็นความผิดเธอ ทว่าตอนนี้เพราะเขาปิดบังเรื่องเขากับจื่อซีสุดที่รักนับพ่อนับลูกกันแล้ว เขาจึงกลายเป็นคนพูดเหตุผลได้ไม่เต็มปาก
ทันใดนั้นคุณชายสามเย่รู้สึกว่าลูกสาวผู้เข้าอกเข้าใจตนได้ขุดหลุมให้เขาอีกครั้ง
ลูกสาวผู้ที่เป็นห่วงเขาชอบขุดหลุมให้เขาเป็นประจำ
คุณชายสามเย่แอบถอนหายใจ จากนั้นก็รายชื่อ สุดที่รัก เจอ จากนั้นก็กดเข้าไป “คุณดูเบอร์นี้สิ คุ้นไหม?”
เวินลั่วฉิงมองตามที่เขาบอก ตอนสายเข้าเมื่อกี้ปรากฏแค่ชื่อ สุดที่รัก ไม่ได้แสดงเบอร์โทรศัพท์ ตอนนี้เวินลั่วฉิงเห็นเบอร์ก็ต้องเบิกตากว้าง
เธอต้องคุ้นกับเบอร์นี้อยู่แล้ว ไม่ใช่เบอร์ของจื่อซีสุดที่รักหรอกหรือ?
เย่ซือเฉินมีเบอร์โทรของจื่อซีสุดที่รักได้อย่างไร?
คุณชายสามเย่ยังบันทึกเบอร์ของจื่อซีว่าสุดที่รักอีก?
ดังนั้น……
เวินลั่วฉิงเป็นคนฉลาด เมื่อกี้เธอใจร้อนไม่ได้คิดให้ละเอียด ตอนนี้เข้าใจหมดแล้ว เพียงแต่เย่ซือเฉินรู้เรื่องจื่อซีตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน
แอด ถ้าเป็นไปได้ช่วยอัพ1031-1049เป็นจื่อโม่จะเผยตัวกับพ่อ ท่อนนี้หายไป ไม่รู้จะไปตามเรื่องนี้ได้ที่ไหน ขอบคุณมากกกกกกกก...
ตอนหายไป 400 ตอนเลย จะหาอ่านได้ที่ไหนคะ 😓...