The Novel’s Extra นิยาย บท 686

เบลล์ค่อยๆเงยหน้าขึ้นมองบัลลังก์ ซึ่งวางไว้ใกล้กับดวงอาทิตย์ในจุดที่มองลงไปยังคนอื่นๆ

“ราชาเทอร์ฮัน ผู้ปกครองที่มีชื่อเสียงของอรันเฮลล์ ! ”

เสียงโห่ร้องดังกึกก้อง

เบลล์ก้าวออกจากรถม้า เมื่อเดินไปถึงระยะทางไกล เขาก็เดินขึ้นบันไดของถนนหลวงตามลําดับ

“โอ้ ราชา -!”

“เหนือหัวเทอร์ฮัน -!”

“เหนือหัวผู้ช่วยชีวิต ผู้เอาชนะความหายนะ และกลับมา -!”

ผู้คนหลายแสนคนเฉลิมฉลองพิธีราชาภิเษกพร้อมเสียงกรีดร้องดังทะลุผ่านท้องฟ้า

ในฐานะราชา เบลล์ก็นึกถึงเสียงของพวกเขา

เพื่อที่เขาจะไม่หักหลังพวกเขา และเพื่อที่เขาจะไม่ทําผิดพลาดอีกครั้ง

– เทอร์ฮันนั้นชื่อใหม่หรอ? ดีกว่าเบลล์เยอะเลย

บาอัลพิมพ์ในใจของเขา

เบลล์จ้องมองบัลลังก์ของเขาและบ่นอย่างสงบ

“หวังว่าจะได้มันนะ ชีวิต ‘มนุษย์” นั้นสวยงามและเติมเต็มมากกว่าที่นายคิด”

…ทุกสิ่งถูกทําลายในโลกนี้

จินซาฮยอคยืนอยู่บนดินแดนที่แห้งแล้ง และมองไปรอบๆ

ไม่มีสัญญาณของสิ่งมีชีวิตรอบตัวเธอ หญ้ากลายเป็นเถ้าและกระจายออกไป และโลกก็ แทบจะหายใจไม่ออกหลังจากที่ถูกกลืนกินด้วยพลังงานปีศาจ ต้นไม้ถูกย้อมด้วยเฉดสีน้ําตาลแดง และท้องฟ้าเป็นสีม่วง

“เหอะ….”

จินซาฮยอคจ้องภูมิทัศน์ที่รกร้างนี้โดยไม่พูดอะไรเลย

3 เดือนผ่านไปแล้วตั้งแต่เธอมาถึงที่นี่

บ้านที่เธอรู้จักไม่มีที่ให้เห็น ไม่แม้แต่เศษซากเล็กๆ ที่จะให้นึกถึง

เธอจําโลกนั่นได้ ขณะที่เธอยืนอยู่ในโลกที่แตกสลาย

นอนอยู่บนพื้นหญ้าและมองขึ้นไปบนท้องฟ้าสีฟ้า…ลอยอยู่ท่ามกลางเมฆ มองลงไปที่พื้น แม้ว่าเธอจะปฏิเสธมันในตอนนี้ แต่ตอนนี้ภูมิทัศน์ที่เธอชอบก็วูบวาบอยู่ตรงหน้าเธอ

คิมฮาจิน หรือ ไคด์สปริง

ชายผู้ดําเนินความลึกลับทั้งหมดของโลกนี้…

จินซาฮยอคหลับตาแล้วถอนหายใจ

ฉันควรจะเห็นเขาก่อนที่ฉันจะจากไปไหม?

ฉันควรขอคําแนะนําจากเขาไหม?

“…เฮ้ออ”

ในไม่ช้า จินซาฮยอคก็ส่ายหัว

เธอมุ่งมั่นที่จะมีชีวิตที่โดดเดี่ยว

ราชาจะต้องไม่แสดงความอ่อนแอ และต้องมีชีวิตอยู่ และตายกับประเทศของเธอ

ถ้าโลกนี้ตายไป เธอก็จะตายอย่างมีความสุขกับโลกนี้

“มันแย่กว่าที่ฉันคิดไว้มาก”

เสียงของชิมูรินดังขึ้น จินซาฮยอกเงยหัวขึ้นเล็กน้อยแล้วมองเธอ เพียงสะบัดมือ ชิมูรินก็ขับไล่พลังปีศาจในดินแดนออกไป

จินซาฮยอคพูดขึ้น

“เธอกลับไปได้นะถ้ามันยากเกินไป เธออยู่ที่นี่มา 3 เดือนแล้วนิ”

“…หืม?”

ชิมูรินจ้องที่จินซาฮยอค ราวกับว่าเธอไม่ได้คาดหวังว่าจะได้ยินเรื่องนี้ จากนั้นเธอก็ยิ้มและส่ายหัว

“ไม่เป็นไร ปัญหาที่ยากกว่าก็คือยิ่งยากฉันยิ่งชอบ”

“…อย่าเสียใจทีหลังแล้วกัน”

จินซาฮยอคกําเสื้อคลุมของเธอ มันคือ [ผ้าคลุมไหล่อเล็กซานเดอร์มหาราช] ที่เธอได้รับจาก คิมฮาจิน

“แล้วเธอมีแผนยังไง? เราไม่ได้อยู่ในอาณาเขตของพัลซาร์อย่างที่เธอต้องการเหรอ?”

ชิมูรินถาม

“มันง่ายมาก”

อคทรีน่าได้ผ่านการเปลี่ยนแปลงอาณาจักรอสูรอย่างเต็มที่ ดังนั้นจึงเป็นที่ชัดเจนถึงสิ่งที่จินซาฮยอค ต้องทํา

ค้นหาผู้คน

จากสิ่งที่เธอเห็นบนโลก การเปลี่ยนแปลงของอาณาจักรอสูรนั้นจํากัดอยู่ที่ผิวเผินเท่านั้น หากคนรอดชีวิต พวกเขาควรจะอยู่ในใต้ดินลึก

“ฉันจะได้พบกับพลเมืองของฉันและไปใต้ดิน”