ที่จริงแล้ว ข้าคือเซียนผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 175

ตอนที่ 175

ภพเซียน

นิกายเมฆคราม

มีประตูห้องหนึ่งค่อยๆเปิดออกพร้อมกับเสียงเอี๊ยดอ๊าดเบา ๆ ชายคนหนึ่งเดินเข้าไปตรงกลางห้องโถงใหญ่ อย่างเร่งรีบ

นั่นคือท่านปู่ของ ‘ฉางชิง

ศิษย์ที่ประตูถามว่า“ผู้พิทักษ์คู่หยวนมีอะไรเกิดขึ้นหรือ? ทําไมท่านต้องต้องการไปหาเจ้านิกาย?”

คู่หยวนตอบอย่างสุภาพว่า “โปรดช่วยข้ารายงานให้เจ้านิกายทราบ มันเป็นเรื่องฉุกเฉินมาก!”

ศิษย์ยิ้มอย่างเชื่องช้าและกล่าวว่า “ช่างโชคร้าย ท่านเจ้านิกายเพิ่งจากไปเมื่อครู่”

คู่หยวนขมวดคิ้วและพูดว่า”? ท่านรู้ไหมว่าเขาไปไหน? เขาจะกลับมาเมื่อไหร่”

ศิษย์มองไปรอบ ๆ และพูดอย่างเงียบ ๆ “ข้าได้ยินมาว่าเป็นเพราะการตายของเซียนร่างกายยังคงอยู่ในโลกผู้ฝึกตน! เหตุการณ์นี้ช่างไม่น่าเชื่อ มันค่อนข้างเป็นเรื่องใหญ่ ดังงนั้นขากลัวว่าเขาคงไปนาน”

คู่หยวนมองออกไปและยิ้ม”ขอบคุณสําหรับข้อมูล

ศิษย์ยิ้ม“ยินดี ผู้พิทักษ์คู่หยวนบางทีข้าสามารถถ่ายทอดข้อความของท่านไปยังเจ้านิกายได้เมื่อเขากลับมา”

คู่หยวนปฏิเสธข้อเสนอของเขา “นี่สําคัญเกินไป ข้ากลัวว่าจะบอกอะไรท่านไม่ได้ ขอโทษลาก่อน”

เขาหันกลับมาและจากไป การแสดงออกทางสีหน้าของเขาบิดเบี้ยวมาก!

เขารู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับการที่เซียนตนนั้นตายที่โลก ดังนั้นเขาจึงรู้สึกกังวล

เขาตกใจมากกับภาพวาดก่อน จนเขาลืมเรื่องที่ปรมาจารย์ฆ่าเซียนไปเลย!

แม้จะเป็นเซียนขั้นต้น แต่ก็ยังเป็นเซียนอยู่ดี

เขาตายในโลกผู้ฝึกตนและร่างกายของเขายังอยู่ในโลกผู้ฝึกตน ยิ่งไปกว่านั้นสะพานสู่เซียนก็เริ่มเชื่อมต่ออีกครั้ง พายุกําลังจะก่อตัวขึ้น

เขาเดินอย่างกระวนกระวายมากขึ้น แต่แทนที่จะมุ่งหน้าไปที่ห้องโถงเขาเดินตรงผ่านห้องโถงและมาที่ด้านหลังของนิกาย

มันมีดอกไม้และต้นไม้ มันคือสวน

“โอกาสอยู่ตรงหน้าข้าแล้ว ถ้าข้าพลาดข้าจะเป็นเซียนไปเพื่ออะไร? ข้าควรจะเดิมพันกับปรมาจารย์! เสี่ยงไปพร้อมกับหลานชายและเหลนของข้า!”

คู่หยวนมีแววตาบ้าคลั่งในดวงตาของเขา “ทั้งหมดนี้จะไม่มีประโยชน์อะไร ถ้าข้าต้องรอให้เจ้านิกายกลับมามันเป็นเรื่องฉุกเฉินดังนั้นจะล่าช้าไม่ได้”

เขารีบเดินไปรอบ ๆ ห้องโถงใหญ่แทนที่จะเดินไปทางนั้น เขามาที่สวนหลังนิกายเมฆคราม

ในสวนมีสัตว์อสูรขั้นมรสุมที่คอยรดน้ําต้นไม้และดูแลสัตว์อสูรบิน

สัตว์อสูรบิน เจ้าสามารถบอกได้เลยว่าพวกมันไม่ธรรมดาจากขนของพวกมัน พวกเขาทั้งหมดผงกศีรษะ ขณะสั่งสัตว์อสูรที่อยู่รอบ ๆ พวกมันดูทรงพลังมาก

สัตว์อสูรมีลําดับชั้นของตัวเอง สัตว์อสูรเลือดบริสุทธิ์ที่จะอยู่กับนิกายที่มีอํานาจสูง สัตว์อสูรธรรมดาเป็นเพียงสัตว์อสูรที่ดุร้ายเว้นแต่พวกมันจะได้รับโชคพัฒนา สัตว์อสูรบางตัวที่ถูกจับจะถูกจับเป็นทาสอาหารหรือใช้เพื่อจุดประสงค์อื่น

สัตว์อสูรหลายสิบตัวผงะเมื่อเห็นคู่หยวน พวกมันารีบหยุดสิ่งที่กําลังทําและทักทายด้วยความเคารพ“คารวะผู้พิทักษ์คู่หยวน”

สําหรับสัตว์อสรบินพวกมันมองไนและพยักหน้า

คู่หยวนมองไปที่พวกเขาและทักทายพวกเขา เขายิ้มอย่างสุภาพและกล่าวว่า“ทุกตัว ข้ามีโอกาสที่ยิ่งใหญ่ที่จะแบ่งปันกับพวกเจ้าทุกตัว ข้าสงสัยว่ามีใครสนใจจะมากับข้าไหม”

สัตว์อสูรบินมองไปที่คู่หยวนด้วยหัวเอียง ไม่มีตัวไหนพูดอะไรเลย พวกมันทั้งหมดบินขึ้นไปและพักผ่อนอยู่บนกิ่งก้านของต้นไม่ใกล้ ๆ

คู่หยวนดูอึดอัด เขาขบกรามแน่นและพยายามอีกครั้ง มันเป็นโอกาสที่ยิ่งใหญ่จริงๆ เป็นไปไม่ได้ที่เจ้าจะผิดหวัง!”