ตรวนหวามพ่อเลี้ยง ชุด One Night Stand นิยาย บท 4

หล่อนปล่อยมือจากด้ามกระเป๋าเดินทาง และยกมือขึ้นไหว้ผู้ชายตรงหน้า พยายามที่จะหลบสายตามองไปทางอื่น แต่ก็ประสานเข้ากับดวงตาสีน้ำตาลอ่อนไร้ความรู้สึกของธาวินเข้าโดยบังเอิญ

หัวใจของหล่อนกระดอนอยู่ในทรวงอก ก่อนจะกระเด็นออกมาตกแตกกระจายอยู่กับพื้นแทบเท้าของธาวินในที่สุด

หล่อนไม่ต่างจากคนบ้า ที่จ้องมองธาวินราวกับจะกลืนกินเขาเข้าไปทั้งเนื้อทั้งตัว

ไม่อาจจะหยุดยั้งความรู้สึกโหยหาที่มีต่อเขาเอาไว้ได้อย่างที่ต้องการ

ธาวินยังหล่อเหลาเหมือนเดิม...

กาลเวลาที่ผ่านไปถึงสองปี ไม่ได้ทำให้ผู้ชายคนนี้ดูแก่ลงไปเลย ตรงกันข้ามเขากลับยิ่งดูน่าค้นหามากยิ่งขึ้น หัวใจของหล่อนเต้นแรงไม่หยุด อิทธิพลของธาวินยังคงมีมากล้น และมันก็ทำให้กำแพงศักดิ์ศรีที่เพียรสร้างเอาไว้เนิ่นาน

พังทลายลงจนหมดสิ้น

ลมหายใจของหล่อนสะดุดหลายครั้ง สายตาไม่อาจจะละไปจากผู้ชายตรงหน้าได้เลย

ชุดลำลองสีขาวสะอาดพอดีของธาวิน ไม่สามารถปกปิดความกำยำล่ำสันของเรือนกายทรงพลังจากสายตาของหล่อนได้เลย

หล่อนยังจดจำกายเปลือยเปล่าสมบูรณ์แบบของธาวินได้เป็นอย่างดี

เขามีกล้ามเนื้อไปทุกส่วน แต่ละส่วนก็แสนจะงดงามน่าหลงใหล ยามที่เขาโยกคลึงอยู่เหนือร่าง กล้ามเนื้อพวกนี้ก็เคลื่อนไหวไปด้วย มันน่ามองจนหล่อนไม่อาจจะละสายตาจากเขาได้เลย

ธาวินหล่อเหลาราวกับหลุดออกมาจากนิตยสาร เหมือนไม่ใช่ของจริง เป็นรูปวาดที่จิตกรบรรจงสร้างขึ้นเพื่อขโมยหัวใจของหญิงสาว

ไม่ว่าเวลาจะผ่านพ้นไปนานสักแค่ไหน หล่อนก็ไร้เรี่ยวแรงที่จะต่อกรกับผู้ชายคนนี้

ผู้ชายที่กุมหัวใจของหล่อนเอาไว้ทั้งดวง ตั้งแต่ครั้งแรกที่สบตากัน

“สวัสดีทอฝัน”

น้ำเสียงนุ่มทุ้มฟังดูสบายๆ ของเขาดังขึ้น ซึ่งมันก็ช่วยให้หล่อนได้สติ และสามารถแกะสายตาของตนเองไปมองที่พื้นแทนการจ้องมองเขาราวกับคนบ้าได้สำเร็จ

“ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ เธอดูโตเป็นสาวขึ้นกว่าเมื่อก่อนค่อนข้างเยอะ”

“แหม ก็ตอนนี้ฝันอายุสิบเก้าแล้วนี่คะอาวิน ก็ต้องโตเป็นสาวขึ้นสิ จริงไหมฝัน” อิงฟ้าแทรกขึ้น ก่อนจะหันไปหาเพื่อนรัก

ทอฝันจำต้องฝืนยิ้มและพยักหน้าแทนการตอบเป็นคำพูด

“นั่นสินะ”

ธาวินยิ้มบางๆ และก็ไม่อาจจะบังคับให้สายตามองไปที่อื่นแทนร่างสาวของทอฝันได้อย่างที่ต้องการ