Virgin Blue ซ่อนเสน่หา เริ่มต้นสัญญา 12/1

บุรฉัตรถามเขาปากคอสั่น

“ใช่ คุณติดปัญหาอะไรหรือเปล่า”

เธอส่ายหน้า รู้สึกใจเต้นแรงที่จะได้ใกล้ชิดเขาขนาดนั้น เหมือนฝันเลย

“ไม่ค่ะ”

ติณห์พยักหน้ายิ้มพอใจ ยื่นโทรศัพท์ของตัวเองให้เธอ

“กดเบอร์ของคุณให้ผมที แล้วก็เลขบัญชีของคุณด้วยนะเดี๋ยวผมโอนเงินให้เลย”

ติณห์แทบจะอยากจะตะโกนว่าเยสออกมาดังๆ ในที่สุดสิ่งที่รบกวนจิตใจเขามาตั้งแต่เช้า ก็ได้รับการสะสางเสียที สิ่งที่ร้อนรุ่มในอกตอนนี้หายไปหมดสิ้น เขาอารมณ์ดีมาก และใจมันระริกระรี้มาก

แค่คิดว่าหลังจากนี้อีกหลายเดือน เขาจะได้หาความสุขจากร่างนุ่มนิ่มนี่ ไอ้ลูกชายของเขามันก็ตื่นตัวขึ้นมาทันทีไม่น่าเชื่อว่าผู้หญิงคนนี้จะมีอิทธิพลต่อร่างกายของเขาขนาดนี้

บุรฉัตรยื่นโทรศัพท์คืนให้เขาติณห์จัดการบันทึกเบอร์ของเธอ และกดโทรออก

“เบอร์ของผม มีธุระอะไรก็โทรมาแต่ผมไม่ค่อยชอบคุยเล่น เอาไว้เป็นเรื่องสำคัญค่อยโทรมา หรือส่งข้อความมาก็ได้ถ้าผมว่างผมจะตอบกลับ”

ติณห์พูดหน้านิ่งๆไม่อยากให้เธอรู้ว่าเขาดีใจแค่ไหน

“ค่ะ เบอร์บลูเป็นพร้อมเพย์”

เธอบอกกับเขา ติณห์พยักหน้ารับทราบ เขากดอะไรอยู่สองสามครั้งเสียงแจ้งเตือนในมือถือของเธอก็ดังขึ้น

ติณห์เดินออกไปก่อนและเผลอผิวปากออกมาอย่างคนที่กำลังอารมณ์ดีสุดๆ ใจอยากจะพาเธอขึ้นห้องแต่เดี๋ยวจะดูหื่นกระหายไปหน่อย เอาไว้เย็นนี้แล้วกันกลับถึงกรุงเทพก่อนค่อยว่ากันอีกที

เรื่องที่กังวลเมื่อเช้าตอนที่ตื่นขึ้นมาแล้วไม่เจอเธอหายไปเป็นปลิดทิ้ง ตอนนี้ทุกอย่างเคลียร์หมดแล้ว สบายใจแล้ว

เดี๋ยวคงต้องเดินกลับไปที่ห้องอาหารแล้วก็แก้ตัวโดยการไปยืนถ่ายรูปกับตัวแทนเสียหน่อยแล้ว เมื่อเช้าเผลอชักสีหน้าใส่ไปหลายคนด้วย

นึกแปลกใจนิดหน่อยที่สาวน้อยคนนั้นมีอิทธิพลกับใจเขาขนาดนี้ ก็คงแค่ยังใหม่เลยติดใจเป็นธรรมดา

ระหว่างเดินกลับเข้าโรงแรมเขานึกถึงคำพูดของเธอที่บอกว่ามีพนักงานเอาคีย์การ์ดมาให้ ก็เลยกดสายโทรหาเพื่อน

“ฮัลโหล จิมึงช่วยเรียกภาพจากกล้องวงจรปิดตรงที่จัดงานเมื่อคืนให้กูหน่อยสิ เวลาสักประมาณทุ่มครึ่ง...”

ติณห์บอกรายละเอียดทั้งหมดให้กับจิรายุส นึกสงสัยในสิ่งที่เธอพูด เธอแค่แต่งเรื่องหรือเธอเมามากจนเพี้ยน แต่อะไรก็ช่างเถอะไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไร เขาก็ดีใจมากที่ได้เธอมาเป็นผู้หญิงของเขา

“บลูเป็นยังไงบ้าง”

ทันทีที่บลูเดินกลับเข้าไปในห้องอาหาร แนทตี้ก็ปรี่มาหาเพื่อนทันที

“คุยกันแล้ว”

บุรฉัตรลากแนทตี้ออกไปหามุมสงบเพื่อคุยกัน

“คุณติณห์เขาว่ายังไงบ้าง”