Virgin Blue ซ่อนเสน่หา นิยาย บท 52

สองปีมันนานเกินไป เวลายิ่งนานยิ่งผูกพัน พอถึงเวลาเธอไม่อยากไปจากเขาขึ้นมาแล้วซวยเลย

“ไม่มากหรอกค่ะ คุณก็รู้ว่าฉันไม่เคย เงินห้าแสนมันก็เป็นเหมือนเงินค่าสินสอด ส่วนเดือนละแปดหมื่น หนึ่งเดือนมีสามสิบวันตกวันละไม่ถึงสามพันด้วยซ้ำ ฉันเชื่อว่าคุณคงใช้คุ้มค่าแน่ๆ คนระดับคุณไปเที่ยวรายครั้ง ยังไงก็หมดหลายหมื่น แต่นี่คุณก็รู้ว่าฉันไม่เคยมีใครมาก่อนปลอดภัยแน่นอน คุณจะพาฉันไปฉีดไปฝังยาคุมอะไรก็แล้วแต่คุณเลย ที่จะทำให้คุณมั่นใจว่าฉันจะไม่ท้องเพื่อจับคุณ คุณสามารถมีอะไรกับฉันได้โดยที่คุณไม่ต้องสวมถุงยางอนามัย เนื้อแนบเนื้อ เอาสดแตกในได้สบายๆ คุณลองคิดดูสิว่ามันจะฟินแค่ไหน คิดยังไงก็คุ้ม”

ที่พูดมาทั้งหมดนี่เอามาจากนิยายล้วนๆเลยนะ เห็นไหมการอ่านนิยายมันมีประโยชน์แบบนี้

แม้ว่าตอนที่พูดจะเจ็บนิดๆ แต่แล้วไงล่ะในเมื่อเขาไม่คิดจะรัก เขาพูดถึงแค่ความสัมพันธ์ทางกาย เธอก็ต้องคิดถึงรายได้ที่จะเอาไปจุนเจือครอบครัวไหม

เมื่อได้ยินคำว่าเนื้อแนบเนื้อเอาสดแตกใน อวัยวะเบื้องล่างก็ดูเหมือนจะชูชันขึ้นมาทันที พูดเสียเห็นภาพเลย แม้ในใจจะรู้สึกตะขิดตะควงกับคำพูดตรงๆของเธอบ้าง แต่ก็ยอมรับว่าเธอเป็นนักเจรจาที่ดี ต่อรองเก่งฉิบหาย

แต่เรื่องอะไรคนอย่างเขาจะอ่อนข้อให้เด็กอายุยี่สิบ เดี๋ยวจะหาว่าไก่อ่อน

“สามแสนสำหรับเรื่องเมื่อคืน เดือนละหกหมื่นสำหรับรายเดือน สัญญาสองปีผมโอเคถ้าผมเบื่อคุณก่อน ผมยินดีชดเชยให้คุณเท่าจำนวนเดือนที่เหลือ แต่ถ้าคุณไปก่อนเวลาที่กำหนดคุณจะไม่มีสิทธิ์เรียกร้องรายเดือนที่เหลือ ห้ามมีใครในตอนที่ยังอยู่ในความดูแลของผม ผมจะไปหาคุณเมื่อไหร่ก็ได้ คุณต้องพร้อมสำหรับผมเสมอ”

ติณห์พูดในสิ่งที่ต้องการ บุรฉัตรเชิดหน้าน้อยๆ เธอควรจะดีใจที่จะมีเงินจำนวนมากไปส่งน้องเรียนและเป็นค่าใช้จ่ายในบ้าน แต่ทำไมมันเจ็บในใจแปลกๆ

“ในระหว่างที่ฉันอยู่กับคุณฉันสามารถทำงานอื่นๆได้ คุณจะมาหาฉันคุณต้องแจ้งก่อนเพราะฉันอาจจะมีธุระเช่นมีนัดกับลูกค้า หรือไปเรียน กลับบ้านหรือไปทำธุระส่วนตัว คุณต้องเข้าใจว่าหลังจากสองปีฉันก็ต้องมีทางเดินของฉัน เพราะฉะนั้นฉันคงจะไม่อยู่เฉยๆ ฉันต้องเรียนและทำงานเพื่อเตรียมลู่ทางให้อนาคตของตัวเอง และอีกอย่างที่สำคัญ เรื่องของเราต้องเป็นความลับห้ามให้ใครรู้ ยกเว้นแนทตี้เพื่อนของฉัน”

บุรฉัตรนึกทึ่งตัวเองที่สามารถเจรจาได้ขนาดนี้โดยไม่มีท่าทีประหม่า มันดูเข้มแข็งมากผิดกับภายในใจของเธอตอนนี้ ที่มันรู้สึกเจ็บแปลกๆ

“ตกลง แต่คุณต้องไม่ลืมว่าระหว่างที่คุณอยู่กับผมคุณห้ามมีใคร ถ้าคุณมีคนอื่นเรื่องระหว่างเราจบทันที”

เรื่องนี้สำคัญที่สุด เพราะเขาไม่ชอบใช้ผู้หญิงร่วมกับใคร

“แล้วคุณจะมีคนอื่นไหม”

บุรฉัตรเป็นฝ่ายถามเขาบ้าง ติณห์มองหน้าเธออย่างต้องการค้นหาความหมายจากคำถามของเธอ

“แน่นอนผมไม่ใช่คนชอบมีผู้หญิงทีละหลายๆคนอยู่แล้ว ระหว่างที่ผมมีคุณอยู่ผมจะไม่มีใคร หมายถึงไม่นอนกับใคร ถ้าเมื่อไหร่ผมมีคนที่ผมคิดจะจริงจังด้วย หรือคิดจะแต่งงานผมจะบอกคุณทันที และเรื่องของเราจะจบ ผมจะทำตามสัญญาทุกอย่างที่ผมได้บอกคุณไว้”

ติณห์มั่นใจว่าเขาไม่ใช่คนมากรัก แต่เรื่องความต้องการตามธรรมชาติตราบใดที่ยังไม่มีคนรัก เขาก็ต้องหาทางระบายออก ซึ่งไม่ใช่เรื่องผิด

“ฉันเห็นข่าวคุณกับผู้หญิงคนหนึ่งที่เป็นผู้จัดการของบริษัทสยามพาณิชย์เขาเป็นแฟนคุณหรือเปล่า”

ติณห์หรี่ตามองเธอ เพื่อดูความหมายในคำพูดของเธอ

“ฉันแค่ไม่อยากเป็นชู้กับใคร อยากจะมั่นใจว่าคุณโสด”