“อ่าส์~เด็กดี”
ติณห์เกร็งสะโพกรับสัมผัสจากเธอ สัมผัสจากปากนุ่มทำให้รู้สึกดีมาก จนเขาต้องเอื้อมมือมาลูบผมให้เธอ และรวบเส้นผมอ่อนนุ่มไว้ในอุ้งมือเพื่ออำนวยความสะดวกให้
บุรฉัตรเลียสลับดูดและพยายามอมจนมิดสุดโคนแต่ก็ไม่สามารถอมได้ทั้งหมด เธอจึงกำส่วนโคนไว้และรูดปากขึ้นลงเบาๆ
หูฟังเสียงครวญครางของเขาอย่างเพลิดเพลิน อมไปในใจก็ท่องคาถาไป รักบลู หลงบลู คิดถึงแต่อีบลูคนเดียว
“โอ้ บลูพอก่อน ผมยังไม่อยากเสร็จตอนนี้”
ติณห์ฉุดมือเธอให้คนมานอนทาบทับเขา แล้วป้อนจูบเร่าร้อนให้ อยู่กับบุรฉัตรเหมือนความต้องการไม่มีที่สิ้นสุด เขาอยากจะจับเธอกดอยู่ตลอดเวลา
แค่เห็นตาแป๋วๆอกอวบๆ ผิวขาวๆ กลิ่นเนื้อสาวที่โชยมา ความต้องการก็พุ่งทะยานปรารถนาจะสอดเสยความเป็นชายเข้าไปในตัวเธอ คิดถึงภายในที่อ่อนนุ่มอบอุ่นและแนบแน่น เสียงครวญครางและการขยับเคลื่อนไหวของเธอ อยู่ตลอดเวลา
ตั้งแต่เลี้ยงเด็กมาไม่เคยหลงใครมากเท่านี้มาก่อนเลย บุรฉัตรไม่ใช่คนที่สวยที่สุด และไม่ใช่คนที่ลีลาดีที่สุด แต่เขากลับติดใจเธอที่สุด
เพราะอะไรก็ตอบไม่ได้เหมือนกัน ได้แต่คิดว่าสักวันหนึ่งมันจะจืดจางลงบ้าง เพราะถ้าเป็นแบบนี้อยู่ตลอดคงไม่ดีแน่ๆ
บุรฉัตรถอดเดรสตัวยาวของตัวเองออก คงไว้แต่ชั้นในตัวจิ๋วสีขาวลายลูกไม้ที่ติณห์เป็นคนเลือกมา เธอเอื้อมมือไปถอดเสื้อออกให้เขา แล้วลูบไล้ไปที่หน้าอกเปล่าเปลือยสัมผัสไปที่ยอดอกสีแดงเข้ม ที่ชูชันสู้มือ ติณห์มีผิวขาวแบบคนสุขภาพดี ถ้าเธอไม่ขาวแบบนี้คงต้องอายเขาแน่ๆ เพราะติณห์ผิวดีมาก
“อื้อบลู เด็กซน”
เขาจับมือเธอไว้ แล้วเอื้อมมือมาปลดตะขอยกทรงออกให้ จนความขาวอวบดีดเด้งออกมาเป็นอิสระ
ติณห์เป็นฝ่ายพลิกตัวเธอลงนอนกับเตียงแล้วซุกหน้าคลอเคลียสูดกลิ่นกายของเธอสลับดูดเม้ม ที่เม็ดสีชมพูที่ปลายยอดอก มือของเขาเลื่อนลงไปสำรวจโพรงน้ำหวานฉ่ำเยิ้มที่ด้านล่าง
“เด็กดีฉ่ำหมดแล้ว”
เขาพึมพำกับอกอวบเลื่อนตัวลงไปหาแหล่งน้ำหวานหวานฉ่ำที่ชิมได้ไม่รู้เบื่อ สองมือจับขาของเธอกางออก ลากลิ้นสำรวจภายในอย่างไม่ปราณีจนบุรฉัตรบิดตัวเร่า ด้วยความซ่านเสียว
“อ๊ะอ๊า~ คุณติณห์”
ติณห์จะชอบชิมตรงนั้นเป็นพิเศษ บุรฉัตรจึงต้องเรียนรู้การดูแลตัวเองอย่างดี ขนอ่อนนุ่มก็ถูกกำจัดออกหมดจนเกลี้ยงเกลา
เลือกกินอาหารที่จะทำให้น้ำตรงนั้นมีรสชาติหวานโดยการค้นข้อมูลมาจากอินเตอร์เน็ต ไม่รู้ว่าได้ผลไหมรู้แต่ว่าติณห์ติดใจมาก และชอบชิมอยู่เสมอครั้งละนานๆ
เขาเคยป้อนรสชาติของเธอให้เธอชิมผ่านปากของเขาซึ่งเธอพบว่ามันไม่ได้แย่เลย มันดีมากๆด้วยซ้ำ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะติณห์ป้อนมันด้วยปากของเขา หรือรสชาติของเธอดีจริงๆกันแน่
บุรฉัตรจิกเกร็งและปล่อยเสียงครางสุดเซ็กซี่ออกมาเมื่อติณห์ส่งเธอไปพบกับความสุขสม ที่นับวันเธอก็ยิ่งติดใจ
ติณห์จับขาเธอตั้งขึ้นละแทรกตัวเข้ามาสอดใส่ความแข็งแกร่งที่อุ่นจนร้อนเข้ามาในตัวเธอ บุรฉัตรต้องยกมือมาดันหน้าท้องแข็งแกร่งของเขาเอาไว้ เพราะการกระแทกรุนแรงจนมิดในคราวเดียวทำเอาเธอจุก
“คุณติณห์ขาเบาก่อนบลูไม่ไหว”
ติณห์ยกขาสองข้างของเธอพาดบ่าและค่อยๆขยับๆตามที่เธอร้องขอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Virgin Blue ซ่อนเสน่หา