Virgin Blue ซ่อนเสน่หา นิยาย บท 74

แต่งตัวแบบผู้ดีต้องทำตัวผู้ดีด้วย เธอเลยได้แต่ยืนเฉยๆ

“บลู ทำไมวันนี้มึงนิ่งจังวะ ไม่ด่าหน่อยเหรอ ไม่ได้ยินเสียงมึงด่ามานานแล้ว โคตรคิดถึงเลย”

เพื่อนร่วมชั้นเรียนของเธอคนเดิมตะโกนถามมา สงสัยมันจะโรคจิตจริงๆไอ้คนพวกนี้

“ไอ้ยุทธ มึงอยากฟังกูด่าไหม”

เสียงเฮียมิกซ์ตะโกนด่าขึ้นมาทันที แหมพวกนี้วอนตีน ชอบแซวผู้หญิงของมิกซ์ ส.ไพรวัลย์จริงๆ

“ไม่ครับเฮีย ไม่กล้าแซวแล้วค้าบ ว่าแต่วันนี้เฮียจะพาเพื่อนผมไปเที่ยวไหนกันครับ”

ไอ้ยุทธคนเดิมถามอย่างอยากรู้

“กินข้าว”

มิกซ์ตอบพร้อมรอยยิ้มที่มุมปาก รู้สึกเขินขึ้นมาไม่น้อย ยิ่งเห็นน้องบลูคนสวยที่วันนี้สวยจริงๆ ก็ใจเต้นแรงไปหมด

“บลูไปกันเถอะจ้ะ”

มิกซ์เปิดประตูรถฟอร์ดมัสแตง ให้บุรฉัตรเข้าไปนั่ง ท่ามกลางสายตาล้อเลียนของเด็กๆในค่าย

บุรฉัตรเข้าไปนั่งในรถและดึงเข็มขัดมารัด มิกซ์ประจำที่คนขับ

“บลูหิวไหม”

เขาชวนเธอคุย ลอบมองอีกเล็กน้อย ทำไมน้องบลูคนสวยถึงสวยขึ้นเยอะเลย การแต่งเนื้อแต่งตัวก็ดูดีไปหมด ชุดเซ็ทเสื้อกางเกงเข้ารูปสีกลีบบัวดูดีมากๆกึ่งทางการกึ่งแฟชั่น เหมือนสาวสังคมตามแมกกาซีนแฟชั่น

“ไม่ค่ะเฮีย บลูยังไม่หิว”

บุรฉัตรยิ้มให้เขา แต่ในใจลอยไปถึงใครบางคน ที่ทั้งวันก็มีเพียงข้อความที่ส่งมาว่าครับเท่านั้น

“เฮียยังไม่ได้ชมบลูเลย วันนี้บลูสวยมากเลยรู้ไหม”

มิกซ์หันมามองบุรฉัตรแวบหนึ่ง ส่งสายตาหวานซึ้งให้ บุรฉัตรยิ้มรับ

“ขอบคุณค่ะเฮีย”

สวยสิชุดนี้ราคาตั้งหลายหมื่น คุณติณห์ซื้อให้ เพิ่งมีโอกาสได้ใส่ ปกติไม่ค่อยได้ออกไปไหนเลยไม่เคยหยิบมาใส่

“เฮียมีเพื่อนที่สนใจ อยากจะซื้อประกันนะ เดี๋ยวส่งรายละเอียดให้”

เมื่อได้ยินว่ามีคนสนใจอยากจะซื้อประกันบุรฉัตรก็ตาโตขึ้นมาทันที

“จริงเหรอคะเฮีย”

บุรฉัตรเขย่าแขนมิกซ์อย่างดีใจ มิกซ์มองกิริยาของคนที่นั่งข้างๆแล้วยิ้มออกมา

“จริงสิ เฮียเคยหลอกบลูเหรอ เฮียบอกแล้วไงว่าจะช่วยแนะนำลูกค้าให้”

มิกซ์บอกกับเธอด้วยรอยยิ้ม อยากจะเอื้อมมือไปกุมมือเธอไว้แต่ก็ไม่กล้า บุรฉัตรค่อนข้างวางตัวห่างจากเขา เหมือนจะสนิทแต่ก็เหมือนมีอะไรบางอย่างกั้นเอาไว้

“ขอบคุณมากนะเฮีย”

บุรฉัตรเอ่ยขอบคุณเขา

“บลูอยากทำงาน อยากหาลูกค้าให้ได้เยอะๆ บ้านที่เช่าอยู่เหมือนเขาจะอยากได้บ้านคืน บลูเลยตั้งเป้าว่าอยากจะหาเงินซื้อบ้าน”

มิกซ์หันมามอง ในที่สุดก็ทนเสียงเรียกร้องของหัวใจไม่ไหว เอื้อมมือมากุมมือน้อยเอาไว้