วิวาห์จำยอมยอม ชีรัน~อันดา ภาคต่อจากรักหมดใจคุณเลขา นิยาย บท 15

" อันดากล้าตัดสายพี่อย่างนี้ได้ยังไงนะอย่าให้เจอนะจะสั่งสอนให้หลาบบจำ !!! ชายหนุ่มก็พร่ำบ่นแต่ก็พยายามกดโทรศัพท์ไปหาอันดาหลายสายแต่หญิงสาวก็ไม่ยอมรับโทรศัพท์อีกเลย

"ตกลงพี่รันว่าไงบ้างแก"

"โทรมาชวนทะเลาะน่ะไม่มีอะไรหรอก น่าเบื่อ"

"แล้วแกจะเอายังไงต่อไป"

"ฉันยังมีสัญญาอยู่อีกหนึ่งฉบับอยู่ที่ฉัน เก็บไว้ที่ตู้เซพบริษัท แล้วแกจะกลับวันไหนฝ้ายฉันจะได้กลับไปพร้อมกับแกเลยขอติดรถกลับไปด้วย"

"อีกสักพักก็กลับแล้วเพราะว่าพี่เกมมีงาน"

"โอเคงั้นฉันกลับพร้อมแกเลยนะ"

"ได้สิสู้สู้นะ" ฝ้ายบอกกับเพื่อนพร้อมกับรอยยิ้มยกมือขึ้นสู้ อันดาพยักหน้าให้กับเพื่อนขอบคุณ

ฝ้ายกับเกม ขับรถมาส่งอันดาที่หน้าบ้าน อันดาก็เดินลงจากรถแล้วเปิดประตูรั้วอันเล็กเข้าไปในบ้านทันที

พอหญิงสาวเดินเข้ามาในบ้านใหญ่ไม่มีเด็กรับใช้สักคนอันดาก็คิดในใจว่าดีแล้วที่ไม่เจอใครทางจะได้สะดวก

อันดาหันไปมองที่โรงจอดรถปรากฏว่ายังไม่มีรถของชีรัน จอดอยู่ในโรงจอดรถอันดาก็ดีใจที่รู้ว่าชายหนุ่มยังไม่กลับมา

อันดาเดินขึ้นไปบนบันไดบ้านฉันสองทันทีแล้วเข้าห้องของเธอปิดล็อกกลอนแน่นหนา หญิงสาวเก็บเสื้อผ้าและข้าวของเครื่องใช้ที่จำเป็น เพื่อที่เธอจะได้ไปอยู่ที่คอนโดที่เธอเคยซื้อเก็บไว้

เก็บเสื้อผ้าเสร็จหญิงสาวเดินลงมาจากชั้นบนนมพิน เอ่ยทักหญิงสาว

" คุณผู้หญิงจะไปไหนคะ เมื่อวานคุณผู้ชายก็ไม่ได้กลับบ้านค่ะ "

"อ๋อเมื่อวานพี่รันอยู่กับอันดาเองเลยค่ะ แล้ววันนี้พอดีอันดามีธุระด่วนเรื่องบริษัทต้องบินด่วนไปต่างประเทศอันดาเลยกลับมาก่อนพี่รันค่ะ "

"ไปด้วยกันไม่ได้กลับมาพร้อมกันหรอกเหรอคะ" นมพินอดสงสัยไม่ได้

"พอดีว่าพี่รันติดลมอยู่ค่ะก็เลยปล่อยให้เค้าเที่ยวต่อไปก่อนอันดารีบเรื่องงานเลยกลับมาก่อนค่ะไม่อยากให้พี่รันหมดสนุกนะคะนม ... " อันดาจำเป็นต้องโกหกคนแก่ออกไป

"งั้นเดี๋ยวนมให้แหวนมาช่วยยกกระเป๋าให้คุณอันดานะคะ"

"ขอบคุณค่ะ"

หลังจากที่เอากระเป๋าใส่ท้ายรถเรียบร้อยอันดาก็ได้ขับรถไปยังคอนโดของเธอที่เธอทิ้งไว้แต่ไม่ได้บอกใครแม้กระทั่งพ่อกับแม่ของเธอ

เมื่อเธอถึงคอนโดเปิดเข้าไปทำให้เธอรู้สึกปลอดภัยเป็นอย่างมาก คอนโดหรูสองชั้น ด้านล่างเป็นห้องครัว ห้องโถง และห้องรับแขก และมีห้องนอนรับแขก ส่วนด้านบนเป็นห้องนอนสองห้องและห้องน้ำสองห้อง และมีห้องทำงาน 1 ห้อง

เมื่อเธอได้เปิดประตูเข้าไปในคอนโด เธอได้ลากกระเป๋าเข้าไปในห้องนอน แล้วก็ล้มตัวเองลงไปในที่นอนทันที หลับตาคิดทบทวนสิ่งต่างๆที่เกิดขึ้นกับเธอหลังจากแต่งงานเดือนที่แล้วจนถึงวันนี้ ทุกการกระทำ ทุกคำพูดของชีรัน ยังได้ดังก้องอยู่ในหัวสมองของเธอ และคำพูดของฝ้ายที่เก็บให้เธอได้คิด หลังจากที่คิดเรื่องราวต่างๆด้วยความอ่อนเพลียเหนื่อยกายเหนื่อยใจจึงทำให้อันดาผล็อยหลับไปในที่สุด

ส่วนชีรัน เมื่อกลับถึงบ้านก็ได้ถามกับนมว่าอันดากลับมาหรือยังส่วนนมก็ได้ตอบกลับไปว่า

"คุณอันดาต้องรีบเดินทางไปต่างประเทศค่ะ...บลาๆๆๆๆๆ แต่คุณอันดาเธอบอกว่า ได้คุยกับคุณหนูแล้วนี่คะ " นมพินทำหน้า งง

ตอนนี้ชีรันโมโหจัดกำหมัดแน่น เดินเข้าไปในห้องทำงานทันที

กริ้งงง ... เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น อันดาหยิบขึ้นมาดูก็รู้ว่าเป็นใครโทรมา อันดากดตัดสายทิ้งทันที

ไลน์ๆๆๆๆๆๆๆ เสียงโทรศัพท์แอพพลิเคชั่น LINE ดังขึ้นถี่ๆรัวรัว

อันดาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมามอง

@ อันดาอยู่ไหน

@ หนีพี่ไปไหน

@ ทำไมต้องโกหกนมด้วย

" ค่ะคุณผู้ชายมีอะไรให้แหวนรับใช้คะ" แหวนวิ่งมาหาเจ้านายเนื้อตัวสั่นเทาด้วยความกลัวตอนนี้เจ้านายของเธอน่ากลัวเสียเหลือเกิน

"ไปเอาเหล้ากับมิกเซอร์มาให้ด้วย "

"ค่ะคุณผู้ชาย"

ไม่นานแหวนก็เอาวิสกี้ครบชุดมาเสิร์ฟให้กับชีรัน ชายหนุ่มดื่มจนเมามาย

"แหวนไปเอาวิสกี้มาอีกสิ !!!

"หมดแล้วค่ะคุณผู้ชาย"

"หมดก็ไปซื้อสิ ! อ้าวเนี่ยเอาตังไป ... " ชีรัน ยื่นเงินให้แหวนออกไปซื้อวิสกี้มาให้ตัวเองดื่มดับทุกข์

" คะ "

แหวนรับเงินแล้วออกไปซื้อที่เซเว่นทันที

เช้าวันใหม่อันดาได้ ตื่นขึ้นมาด้วยหัวใจที่สับสน ปนกับความเครียดเรื่องของชีรัน หญิงสาวก็ได้สลัดความคิดนั้นออกไปแล้วก็ลงลิฟท์ขับรถตรงไปบริษัทตัวเองทันที

เมื่ออันดาได้เดินเข้าไปที่ห้องทำงานของตัวเองก็เจอกับแม่ของเธอที่นั่งรออยู่

" อันดาช่วยแม่ด้วยลูก... " แม่ของเธออ้อนวอนขอความช่วยเหลือจากเธอ

"มีอะไรคะคุณแม่" เมื่อเห็นท่าทีของผู้เป็นแม่แบบนี้แล้วอันดาตกใจมาก

" เมื่อสัปดาห์ก่อนเพื่อนแม่ชวนแม่ไปที่มาเก๊าอีกแล้ว แล้วแม่เผลอไปเล่นเข้าบ่อนคาสิโน แม่เล่นจนหมดตัวกับเพื่อนทั้งสองคนโดยหุ้นกับเพื่อน แล้วตอนนี้แม่กับเพื่อนก็ได้กู้เงินในบ่อน 20 ล้าน ช่วยแม่ด้วยนะอันดา " ผู้เป็นแม่ร้องไห้คร่ำครวญกับลูก

"โธ้่ .... คุณแม่คะยังไม่เข็ดอีกหรอคะ ครั้งที่แล้วก็ 70 ล้าน จนคุณพ่อต้องขายหุ้นออกไป แล้วหนูก็ต้องมาแต่งงานกับพี่รัน ทั้งทั้งที่หนูไม่อยากแต่ง คุณแม่รู้มั้ยคะว่าหนูแต่งงานกับพี่เขามีความสุขหรือ เปล่าคุณแม่รู้บ้างไหมว่าหนูร้องไห้ทุกวันเลย คุณแม่เคยสนใจหนูกับคุณพ่อบ้างมั้ยคะ ..." อันดาพูดระบายความทุกข์ออกมาพร้อมกับร้องไห้อย่างหนัก