วิวาห์จำยอมยอม ชีรัน~อันดา ภาคต่อจากรักหมดใจคุณเลขา นิยาย บท 33

ไม่นานนมพินก็เคาะห้อง

ก๊อกๆๆ

"คุณอันดาข้าวต้มร้อนร้อนมาแล้วค่ะทานข้าวต้มจะได้ทานยานะคะ"

อันดารับข้าวต้มมาและทานจนหมด เสร็จแล้วหญิงสาวก็ทานยาและนอนหลับพักผ่อนทันที

เมื่ออันดานอนหลับอยู่มารดาของเธอได้โทรศัพท์เข้ามา ชีรันเป็นคนกดรับโทรศัพท์ของอันดา

"สวัสดีครับคุณแม่"

"อ้าวอันดาไปไหนละลูกทำไมตารันถึงได้มารับโทรศัพท์แม่ล่ะ!?

" อันดาวันนี้เธอไปหาหมอมาคุณหมอบอกว่าเธอเป็นโรคกระเพาะทานยาเสร็จเธอก็เลยง่วงนอนตอนนี้หลับอยู่ครับ คุณแม่มีอะไรไหมครับถ้าด่วนเดี๋ยวผมจะไปปลุกเธอให้ "

" อ่อ งั้นไม่เป็นไรจ้ะลูก แม่แค่จะโทรบอกอันดาว่าตอนนี้คุณพ่อฟื้นแล้ว เป็นปกติดีทุกอย่างคุณหมอบอกว่าอีก 10วันออกจากโรงพยาบาลได้ค่ะ แต่คุณหมอทางโรงพยาบาลแจ้งว่าให้เคลียร์ค่าใช้จ่ายวันต่อวัน แม่ก็เลยจะโทรมาบอกอันดาแค่นี้แหละจ้ะ "

"ได้ครับคุณแม่ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวผมไปเคลียร์ค่าใช้ใช้จ่ายให้คุณแม่ล่วงหน้า 10 วันเลยครับ"

"ขอบใจมากนะลูก ขอบใจมากที่รักอันดาและดูแลพ่อกับแม่ของอันดาดีแบบนี้ " แม่ของอันดาปลื้มปริ่มลูกเขยเป็นอย่างมากที่เค้าดูรักและเป็นห่วงครอบครัวของเธอและปฏิบัติกับครอบครัวตัวเองอย่างดีที่สุดและสม่ำเสมอ

"ไม่เป็นไรครับคุณแม่ ผมต้องดูแลคุณพ่อคุณแม่ให้ดีที่สุดอยู่แล้วครับเพื่ออันดา"

พูดจบซีรันก็ขับรถไปที่โรงพยาบาลทันที ตรงไปแผนกการเงินและเคลียร์ค่าใช้จ่ายทั้งหมดและเซ็นเช็คล่วงหน้าไว้ด้วยสำหรับค่าใช้จ่ายอีก 10 วันล่วงหน้า เมื่อเคลียร์ค่าใช้จ่ายทั้งหมดเสร็จเรียบร้อยแล้วชีรัน จึงเข้าไปเยี่ยมพ่อของอันดา และได้ยื่นบัตรเครดิตให้กับแม่ของอันดา

"ผมมากเรียกค่าใช้จ่ายของคุณพ่อทั้งหมดเรียบร้อยแล้วนะครับ และนี่ผมอยากให้คุณแม่เก็บไว้เอาไว้เป็นค่าใช้จ่าย และคุณแม่อยากจะไป Shopping หรือซื้อของอะไรก็ตามใจคุณแม่เลยนะครับ "

"แม่รับไว้ไม่ได้หรอกลูก " แม่ของอันดาส่งสายตาไปยังสามีตัวเองและ สามีก็พยักหน้าให้ราวกับว่าเห็นดีด้วยที่ไม่รับบัตรเครดิตของลูกเขยตัวเอง

"คุณแม่รับไว้เถอะนะครับ ผมให้คุณแม่และคุณพ่อไว้ใช้ผมเองก็เปรียบเสมือนลูกชายของคุณแม่นะครับ คุณแม่อย่าปฏิเสธเลย ได้โปรดรับไว้เถอะนะครับของแค่นี้มันเล็กน้อยถ้าเทียบกับสิ่งที่ผมได้ทำให้อันดาเจ็บปวดจนต้องมาขอหย่ากับผม ตอนนี้ผมกับน้องคืนดีกันแล้วครับเราเข้าใจกันแล้ว ผมให้คุณแม่ก็เหมือนอันดาให้คุณแม่ล่ะครับได้โปรดรับมันไว้ด้วย "

ชีรันหันไปกราบเท้าพ่อของภรรยาตัวเอง

"คุณพ่อครับ ผมกราบขอโทษทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมทำผิดไปกับอันดาด้วยนะครับ ผมหวังว่าคุณพ่อจะให้อภัยจากนี้ไปผมจะดูแลเธอและคุณพ่อคุณแม่ให้ดีที่สุดครับ ผมอยากจะขอโอกาสจากคุณพ่อ"

" คุณคะ อย่าเฉยเมยแบบนี้สิคะเด็กทำผิดเราเป็นผู้ใหญ่ก็ควรจะให้อภัยนะคะ ยังไงแล้วลูกเราก็แต่งงานกันถูกต้องตามกฎหมายทุกอย่าง ให้อภัยเด็กเด็กเถอะนะคะ" ผู้เป็นภรรยาช่วยลูกเขยพูดอย่างออกนอกหน้า

&& แล้วทำไมอันดาไม่มากับคุณ

" วันนี้อันดาเข้าโรงพยาบาลครับ ผมพาเธอไปเองทั้งทั้งที่เธอไม่อยากไป แต่ด้วยความเป็นห่วงผมจึงบังคับให้เธอไปครับ เพราะว่าผมเป็นห่วงเพราะเห็นเธอทานอาหารอยู่ก็วิ่งไปอาเจียนที่ในห้องน้ำครับ และครั้งนี้ก็ไม่ใช่ครั้งแรก ผมเป็นห่วงน้องมากผมเลยพาไปหาหมอที่โรงพยาบาล คุณหมอบอกว่าน้องเป็นโรคกระเพาะครับ ขอแค่ให้นอนพักผ่อนให้เพียงพอทานยาแค่นี้อาการอาเจียนก็จะหายไปครับ "

"อืม " พ่ออันดารับรู้

" ที่ผมมาที่โรงพยาบาลนี้เธอก็ไม่ทราบครับเพราะว่าเธอนอนหลับอยู่ ผมได้ยินเสียงโทรศัพท์ที่คุณแม่โทรไปหาเธอผมก็เลยเป็นห่วงว่าทางนี้คุณพ่อเป็นอะไรหรือเปล่า ผมก็เลยถือวิสาสะรับโทรศัพท์ครับ ผมต้องกลับขอโทษคุณพ่อกับคุณแม่ด้วยนะครับที่รับโทรศัพท์อันดา"

"ไม่เป็นไรหรอกลูก " มารดาอันดาส่งยิ้มให้ชายหนุ่ม

"ผมยกโทษให้คุณก็ได้แต่ต้องรับปากผมว่าจะไม่ทำให้อันดาเสียใจอีก "... ผู้เป็นพ่อเอ่ย

"ได้ครับผมจะดูแลเธอให้ดีที่สุด ขอบคุณคุณพ่อกับคุณแม่มากๆครับที่ให้โอกาส"

ชีรันรู้สึกมีความสุขเป็นอย่างมากที่เขาได้รับการไว้วางใจจากครอบครัวของอันดาอีกครั้งหนึ่ง

อันดาตื่นมาก็ไม่พบซีรันแล้ว

เมื่ออันดาพบว่าตัวเองท้องเธอคงต้องทำอะไรซักอย่าง อันดาเลยต้องเดินหน้าขายคอนโดต่อไป อันดาประกาศขายคอนโดผ่านทางช่องทางออนไลน์ และฝากเพื่อนขายให้ เธอต้องสับขาหลอกไม่ให้ชีรันรู้ตัว

" ฝ้ายฉันท้องอะแก "

" แกทานยาคุมไม่ใช่เหรอ " ฝ้ายถามเพื่อนด้วยความแปลกใจ

"มันก็ทาน บ้างไม่ทานบ้าง "

" งั้นแกก็มาฝากท้องกับฉันแล้วกัน ยังไงฉันก็เป็นหมอสูตินารีอยู่แล้ว รับรองว่าฉันดูแลหลานฉันอย่างดีที่สุดตั้งแต่อยู่ในท้องเลยแหละ"

"อือ ขอบใจแกมากนะฝ้าย "

"ด้วยความเต็มใจค่ะเพื่อน"

"อีกเรื่องที่ฉันอยากจะขอให้แกช่วยคือ ฉันฝากแกขายคอนโดด้วยนะ ..." อันดาโทรออกความช่วยเหลือจากฝ้ายเพื่อนสนิท