หลงรักทนายคนเลว นิยาย บท 251

บทที่ 251 ขโขยไก่ไม่ได้ยังเสียข้าวสารอีกกำมือ

“ทำไงดี ซือซือ” เป้ยฉ่ายเวยที่ไม่เคยจเอเหตุการณ์แบบนี้มาก่อน ก็ไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไร

ยังดีที่อวี๋ซือซือไหวพริบดี ในตอนที่ผู้ชายคนนั้นยื่นมือออกมาจะจับ ก็ดึงเป้ยฉ่ายเวยให้หลบ แล้วเอาตัวเองไปเสี่ยงแทน

แสงไฟหนึ่งเดียวที่มีอยู่ในห้องก็สาดส่องมาที่พวกเธอ ทำให้รูปร่างของพวกเธอปรากฏสู่สายตาคนพวกนั้น

ทันใดนั้นก็มีคนผิวปาก พูดขึ้นว่า “ว้าว สาวน้อยสองคนนี้มาได้ถูกเวลาเสียจริง”

“คนผมสีชมพูนี่เร้าใจดี ถึงขนาดถีบอาเหมาล้มได้นี่ก็ไม่เลวเลยนะ”

คนที่ชื่ออาเหมาก็คือคนที่ถูกอวี๋ซ์อซือถีบล้ม เขาทั้งโกรธทั้งอายเอ่ยปากขึ้นว่า “แล้วยังไง ตอนนั้นฉันไม่ได้ระวังตัวเถอะ คอยดูนะฉันไม่เก็บนังคนชั้นต่ำสองคนนี้ไว้แน่”

“ระวังปากหน่อย เรียกใครชั้นต่ำนะ ฉันก็บอกแล้วไงว่าเข้าใจผิด รับปากว่าจะชดใช้ให้แล้วด้วย แล้วยังจะอะไรอีก ไม่งั้นให้ฉันไปเรียกคนห้องตรงข้ามมาคุยให้ไหม?”

ขอแค่ไอ้เวรถังฉีตงยังอยู่อีกห้อง อวี๋ซือซือก็อุ่นใจ อย่างน้อยอวี๋ซือซือก็ยังมีแบ็คคอยหนุนหลัง แอบส่งสายตาให้เป้ยฉ่าวเวยรีบโทรหาถังฉีตง

ในตอนที่อวี๋ซือซือขยิบตาจนแทบจะเป็นตะคริว เป้ยฉ่ายเวยก็เข้าใจที่เธอจะสื่อ ยิ้มแห้งๆส่งไป พูดเสียงเบาใกล้หูของเธอ

“ฉันไม่มีเบอร์เขา......”

เธอเคยมีโอกาสติดต่อกับถังฉีตงที่ไหนกันล่ะ ดังนั้นก็เลยไม่ได้คิดที่จะเมมเบอร์ของเขาไว้เลย

ใบหน้าของอวี๋ซือซือมองเป้ยฉ่ายเวยอย่างหมดอาลัยตายอยากในทันที เมื่อได้รับสายตายืนยันจากเพื่อนสนิทว่าไม่มีเบอร์ของถังฉีตงจริงๆ ความหวังอันน้อยนิดที่มีอยู่ก็มลายสูญหายไปในทันที จะทำยังไงดี เธอเองก็รีบร้อนออกมาเกินไป เลยไม่ได้เอาโทรศัพท์มาด้วย

พลาดไปแล้วจริงๆ

“มีอะไรค่อยๆพูดกันดีกว่านะ มันก็ ก็แค่เรื่องเข้าใจผิดเอง”

อาเหมาเห็นว่าน้ำเสียงของเธอดูอ่อนลง ก็เข้าใจในทันทีว่าพวกเธอคงขอความช่วยเหลือจากใครไม่ได้แล้ว จึงเริ่มโอหังขึ้นมา พูดขึ้นอย่างประมาทเลินเล่อว่า “ทำไมล่ะ อวดดีนักไม่ใช่หรือไง พูดต่อสิ”

อวี๋ซือซือไม่ได้สนใจลูกกระจ๊อกอย่างอาเหมาที่อยู่ตรงหน้า ดวงตาเฉี่ยวคมกลับมองไปทางโซฟา แต่ทุกอย่างก็ดูมืดไปหมด เธอคาดเดาไม่ถูกว่าคนไหนคือหัวหน้าของคนพวกนี้ แต่ที่แน่ๆ คนที่นั่งอยู่ตรงกลาง สถานะคงไม่ใช่เล่นๆแน่

เธอชี้ไปยังตำแหน่งตรงกลางแล้วพูดขึ้นว่า “ฉันไม่อยากพูดกับเขา แต่ฉันอยากคุยกับนาย”

ผู้ชายที่โดนชี้ ลุกขึ้นจากอ้อมกอดสาวๆอย่างสบายๆท่างกลางเงามืด บนหน้าประดับไปด้วยรอยยิ้มร้ายๆ “คนสวย เธอเดาผิดคนแล้วล่ะ”

“งั้นก็บอกมาใครหัวหน้าพวกนาย ฉันจะพูดกับเขา” อวี๋ซือซือถามด้วยความหงุดหงิด ผู้ชายคนนี้ก็ดูไม่ธรรมดา แต่ก็คงไม่ใช่หัวหน้าตามที่เขาบอก สายตาอันเฉียบแหลมของเธอทำงานพลาดไปได้ยังไง

ผู้ชายที่ดูร้ายๆคนนั้นยกนิ้วชี้ขึ้นมาส่ายไปมาแล้วทำเสียงจุ๊ๆต่อหน้าวี๋ซือซือ จากนั้นก็ย้ายปลายนิ้วไปทางเป้ยฉ่ายเวย “คนสวยเสียโอกาสไปแล้วครั้งนึง เพราะงั้นจะให้โอกาสพวกเธออีกครั้งสุดท้าย ถ้าทายถูก ก็พอคุยๆกันได้”

“พี่อู่ พี่จะปล่อยนังผู้หญิงสองคนนี้ไปจริงๆหรอ”อาเหมาอึ้งไปสักพัก ถ้าผู้หญิงอีกคนทายถูก แบบนั้นก็เท่ากับว่าเขาโดนตบฟรีสิ ที่แปลกที่สุดก็คือ นายใหญ่ที่เหมือนจะยอมเล่นไปด้วย

แปลกมาก แปลกเกินไปแล้ว ใครบ้างไม่รู้ว่านิสัยของนายใหญ่น่ากลัวแค่ไหน