ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 1062

ตอนที่ 1062 บางสิ่งบางอย่างเกิดขึ้นอีกครั้ง

…………….

ในช่วงที่ผ่านมามีปัญหาแบบนี้อยู่เสมอซึ่งทำให้เย่เชียนหดหู่ใจมาก ซึ่งเรื่องในภาคตะวันตกเฉียงเหนือยังไม่ได้รับการแก้ไขเลยแต่ตอนนี้ในทวีปตะวันออกกลางกำลังมีปัญหาและเย่เชียนก็เหนื่อยกับการเผชิญปัญหาจนเย่เชียนรู้สึกหงุดหงิดมากเมื่อได้ยินคำพูดของเล้งยี่เมื่อครู่นี้ จากนั้นเขาก็เริ่มคิดว่าตั้งแต่ต้นจนถึงปัจจุบันเขามีแต่ช่วงเวลาที่ยากลำบากจริงๆ ซึ่งการหยุดพักครั้งล่าสุดที่เขาแอบหนีไปพักผ่อนเป็นเวลาสองปีมันเป็นเวลาที่วิเศษมากแต่ทันทีที่เขาปรากฏตัวออกมาปัญหาเหล่านี้ก็จะตามมาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

“บอส!..เกิดอะไรขึ้น?” เมื่อเห็นเย่เชียนขมวดคิ้วม่อหลงถามด้วยความกังวล

“เล้งยี่บอกว่ามีบางอย่างผิดปกติกับเขี้ยวหมาป่าในทวีปตะวันออกกลาง” เย่เชียนพูด “เหมืองเพชรของเราในประเทศที่เข้าร่วมสหพันธ์ต้องการที่จะขับไล่พวกเราออกจากพื้นที่..ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไปเหมืองเพชรของเราจะถูกสั่งปิด!”

“วาก้าเหรอ?..ความสัมพันธ์ของเขากับเราก็ดีมาโดยตลอดไม่ใช่เหรอแต่ทำไมจู่ๆเขาถึงทำแบบนี้กับเราล่ะ?..เขาลืมไปแล้วเหรอว่าถ้าไม่ใช่เพราะเราแล้วเขาจะนั่งอยู่บนเก้าอี้ประธานาธิบดีได้ยังไง?” ม่อหลงเองก็ไม่พอใจเหมือนกันและเขาก็พูดต่อ “แล้วเล้งยี่รู้มั้ยว่าวาก้าสมรู้ร่วมคิดกับใคร?”

“ฉันไม่รู้รายละเอียดแต่ก็น่าจะเป็นพวกประเทศสหพันธ์ของสหรัฐอเมริกาและพวกนั้นก็ให้ผลตอบแทนที่ดีกว่าเราดังนั้นวาก้าจึงกล้าที่จะทรยศเรา” เย่เชียนพูด “เรื่องนี้ไม่ธรรมดา..ผมคิดว่าผมต้องรีบไปจัดการเพราะแถวนั้นมันเป็นฐานบัญชาการของพวกเราและห้ามเกิดอะไรขึ้นที่นั่นเด็ดขาด”

“แล้วเล้งยี่มัวทำอะไรอยู่?..เขาไม่สามารถทำอะไรได้เลยงั้นเหรอ?” ม่อหลงพูดด้วยความไม่พอใจ

“ไม่ใช่แบบนั้น..เขากำลังขอความเห็นจากผมก่อนเพราะถ้าวาก้าต้องการจะจัดการกับเราจริงๆเล้งยี่ก็ทำอะไรไม่ได้หรอก” เย่เชียนพูด

เย่เชียนสูดลมหายใจเข้าลึกๆแล้วพูดว่า “ใช่..” ทันทีที่คำพูดนั้นออกมาจู่ๆโทรศัพท์ก็ดังขึ้นอีกครั้งและเย่เชียนก็แสดงสีหน้าที่ไม่พอใจอย่างมาก จากนั้นเขาก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาดูและเห็นว่าชาฮัวเอียนโทรมาหาเขา ซึ่งสีหน้าของเขาก็ดูผ่อนคลายอย่างเห็นได้ชัดและหลังจากรับสายเสียงของชาฮัวเอียนก็ดังมาจากฝั่งตรงข้าม “คุณเย่ทุกอย่างเป็นไปด้วยดี..เรากำลังจะจัดพิธีงานศพให้ตู้ฟู่เหว่ยภายในหนึ่งสัปดาห์..นี่คือสิ่งที่สำคัญที่สุดและเมื่อถึงตอนนั้นผมคิดว่าหยานซื่อฉุยคงจะทำอะไรบางอย่างที่งานศพแน่ๆ..เพราะงั้นผมเองก็วางแผนที่จะเริ่มแผนการตอนนั้นด้วย”

เย่เชียนก็พูดว่า “บางทีผมอาจไปช่วยไม่ได้เพราะมีบางอย่างที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น..เพราะงั้นจึงไม่สามารถเกณฑ์คนได้มากเกินไป..แต่ผมจะให้ม่อหลงอยู่ที่และเขาจะช่วยคุณเอง..แต่ถ้ามันไม่ไหวจริงๆผมก็จะมาช่วยเหมือนกัน..ว่าแต่นายน้อยโอ่วหยางเขาว่าไงบ้าง?”

ชาฮัวเอียนรู้สึกไม่มีความสุขอย่างมากเพราะการปฏิเสธและหลีกเลี่ยงซ้ำๆของเย่เชียนทำให้ความไว้วางใจในตัวเย่เชียนสำหรับเขาลดลงอย่างรวดเร็ว อย่างไรก็ตามพวกเขาต่างก็วางแผนกันและไม่เคยคิดเกี่ยวกับความร่วมมือที่แท้จริงกันอยู่แล้วแต่ชาฮัวเอียนก็จะไม่ยอมแพ้เพราะการต่อสู้ของเขากับหยานซื่อฉุยนั้นมีตำแหน่งเจ้าสำนักม่อจื๊อเป็นเดิมพันอีกทั้งยังมีม่อหลงอีก ดังนั้นการร่วมมือระหว่างพวกเขาสามารถพูดได้ว่าเป็นเพียงแค่ชั่วคราวเท่านั้น มันเป็นเพียงความร่วมมือตามเป้าหมายเดียวกันและผลประโยชน์ร่วมกันดังนั้นเย่เชียนจึงไม่จำเป็นต้องทำให้ชาฮัวเอียนเชื่อมั่นในตัวเองอย่างสมบูรณ์เพราะนี่มันเป็นไปไม่ได้เลย

“ไม่มีอะไรผิดปกติกับนายน้อยโอ่วหยาง..พวกเขาสามารถเริ่มได้ตลอดเวลา” ชาฮัวเอียนพูดต่อ “ถ้าแบบนั้นผมก็ไม่รบกวนคุณเย่แล้วครับ..ผมหวังว่าคุณเย่จะสามารถช่วยผมได้เมื่อถึงเวลา..พิธีงานศพเป็นช่วงเวลาที่สำคัญที่สุดและผมไม่สามารถแพ้ได้เลย..ไม่งั้นสิ่งต่างๆที่ผมทำมาจะล้มเหลวอย่างสมบูรณ์แบบและไม่สามารถหันหลังกลับได้อีก..อีกอย่างหยานซื่อฉุยก็ยังแสดงออกอย่างชัดเจนว่าเธอจะไม่ปล่อยคุณไป..เพราะงั้นคุณเย่ต้องคิดให้รอบคอบเพราะถ้าพวกเราพลาดหยานซื่อฉุยจะได้ทุกอย่างไป”

“อย่ากังวลไปคุณชาปัญหาของคุณก็เป็นปัญหาของผมเหมือนกัน..ถึงแม้ว่าผมจะไปช่วยไม่ได้แต่ผมก็จะหาคนไปสนับสนุนคุณ..ถ้าคุณชาต้องการให้ผมทำอะไรก็บอกมาได้เลย..ผมพร้อมจะบุกน้ำลุยไฟเพื่อคุณชา” เย่เชียนพูดด้วยท่าทางที่มั่นใจและทุกคนก็สามารถได้ยินคำพูดของการเสแสร้งนี้แต่ชาฮัวเอียนก็ไม่ได้จริงจังมากนัก ถึงยังไงเขาก็อยู่บนหลังเสืออยู่แล้วดังนั้นไม่ว่าเย่เชียนจะเบือนหน้าหนีอย่างไรเขาก็ต้องเผชิญหน้ากับหยานซื่อฉุยอยู่ดี นอกจากนี้เขาก็ไม่ได้กลัวหยานซื่อฉุยเลย อาจกล่าวได้ว่าเขามีโอกาสชนะด้วยพลังของตัวเองเพราะเขามีแผนการที่ดีในอนาคต

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน