ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 1162

ตอนที่ 1162 ผู้มาเยือนที่ไม่คาดคิด

………………..

หลังจากได้ยินคำพูดของเย่เชียนแล้วหลี่เหว่ยก็ถึงกับเหงื่อออกและรีบอธิบายว่า “ใจเย็นครับบอสผมส่งคนไปแล้วแต่เมื่อเร็วๆนี้เรือประมงของจีนยังไม่มีท่าทีถูกคุกอย่างแต่อย่างใด..เพราะงั้นถ้าหากผมรู้สึกว่าพวกเขาถูกคุกคามเมื่อไหร่ผมจะลงมือทันที”

“ไอ้บ้าเอ๊ย!..นายจะรอจนกว่าเรือประมงของจีนจะถอยกลับมาหาปลาที่ชายหาดเลยมั้ยล่ะ?..นายไม่เห็นเหรอว่าพวกเกาหลีมันได้ใจกันแค่ไหนแล้ว?” เย่เชียนพูด “นายไม่เห็นเหรอว่าตอนนี้พวกประชาคมระหว่างประเทศมีทัศนคติยังไง..เพราะงั้นเราต้องทำลายศักดิ์ศรีของพวกมันบ้าง..เอาล่ะนายติดต่อพวกโจรสลัดซาตานด่วนและบอกให้พวกเขาไปดักตามเส้นทางการขนส่งของเกาหลีและจัดการซะ”

หลี่เหว่ยแลบลิ้นของเขาและพูดว่า “รับทราบครับบอส..ผมจะไปเตรียมตัวเดี๋ยวนี้”

เย่เชียนพยักหน้าเล็กน้อยแล้วพูดว่า “แล้วพวกกองทัพเรือเกาหลีล่ะ..พวกมันตอบโต้มาบ้างมั้ย?”

“อิดาอับส์บอกว่าเขาเจรจากับพวกเกาหลีแล้วเกี่ยวกับเหตุการณ์นี้แต่พวกนั้นกลับเพิกเฉยแต่ผมเชื่อว่าไม่น่าจะมีปัญหาเพราะพวกโจรสลัดซาตานมีประสบการณ์มากในการรบทางทะเลเพราะงั้นผมจะจับตามองสถานการณ์โดยรวมแล้วจะรายงานบอสถ้าหากมีอะไรคืบหน้า” หลี่เหว่อุจจาระพูด

“ก็นั่นแหละจับตาดูฝั่งนั้นให้ดี..ภายในสามวันนี้ถ้าฉันยังไม่เห็นข่าวพวกกองทัพเรือเกาหลีถูกถล่มล่ะก็บอกอิดาอับส์ด้วยว่าเตรียมตัวหาคำอธิบายให้กับฉันอย่างเหมาะสม!..บอกเขาด้วยว่าไม่ว่าเขาจะใช้วิธีไหนก็ตามถึงยังไงฉันก็ต้องได้เห็นพวกกองทัพเกาหลีถูกถล่ม!” เย่เชียนพูด

“รับทราบครับบอส..เรื่องทางนี้ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของผม..ส่วนบอสทำภารกิจของทางนั้นเถอะครับ” หลี่เหว่ยพูด “ถ้าไม่มีอะไรแล้วผมขอวางสายก่อนนะครับ..บอสเตรียมตัวรอดูข่าวได้เลย” เขารู้ดีถึงอารมณ์ของเย่เชียนเพราะถ้าเย่เชียนโกรธขึ้นมาจริงๆศัตรูของเขาก็จะต้องตายอย่างเดียวเท่านั้น ซึ่งไม่สามารถจินตนาการได้เลยว่ามันจะโหดร้ายแค่ไหน

เย่เชียนไม่พูดอะไรอีกและพยักหน้าเล็กน้อยแล้ววางสายไป ตอนเที่ยงเย่เชียนสั่งอาหารกลับบ้านและในตอนบ่ายเขาก็ฝึกร่างกายของเขาอย่างสบายๆในบ้าน ซึ่งศิลปะการต่อสู้ก็เหมือนการแล่นเรือต้านกระแสน้ำเพราะถ้าไม่ฝึกอย่างต่อเรื่องมันก็จะอ่อนแอลง ครั้งก่อนในหมู่บ้านเมียวทำให้เย่เชียนต้องเตือนสติตัวเองว่าถ้าเขาไม่ปรับปรุงการฝึกฝนของเขาล่ะก็เขาอาจจะมีจุดจบที่แล้วร้ายเมื่อเผชิญหน้ากับปรมาจารย์ที่แข็งแกร่งกว่านี้และอาจจะไม่โชคดีแบบนี้อีก

ตอนเย็นเฉินโม่โทรมาบอกว่ามีคนมากมายจากองค์กรทหารรับจ้างอินทรีขาวแห่งสหรัฐอเมริกามาที่ไต้หวัน ซึ่งองค์กรทหารรับจ้างอินทรีขาวแห่งสหรัฐอเมริกาก็มีชื่อเสียงอย่างมากในโลกของทหารรับจ้างและยังติดอันดับองค์กรทหารรับจ้างชั้นนำของโลกด้วย อย่างไรก็ตามอาณาเขตของพวกเขาคือทวีปอเมริกาและยุโรปมาโดยตลอดและไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับทวีปเอเชีย ดังนั้นการมาถึงขององค์กรทหารรับจ้างอินทรีขาวแห่งสหรัฐอเมริกาในไต้หวันอย่างกะทันหันครั้งนี้ทำให้เย่เชียนรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติและคิดอย่างคลุมเครือว่านี่อาจจะเป็นการเคลื่อนไหวของเซินเจี๋ยก็เป็นได้

ท้ายที่สุดแล้วด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเซินเจี๋ยก็ยังค่อนข้างยากที่จะขึ้นครองตำแหน่งผู้นำองค์กรเทียนเต๋าได้ ดังนั้นเซินเจี๋ยจะทำทุกอย่างเพื่อตำแหน่งผู้นำองค์กรเทียนเต๋าและด้วยเหตุนี้จึงเป็นไปได้ที่เขาจะใช้องค์กรทหารรับจ้างอินทรีขาวเพื่อบรรลุจุดประสงค์ของตนเอง

เมื่อเขาออกจากสำนักงานใหญ่ขององค์กรเทียนเต๋าในตอนเช้าแล้วเซินเจี๋ยก็ออกไปตามลำพัง ดังนั้นจึงสงสัยว่าเขามีส่วนเกี่ยวข้องกับองค์กรทหารรับจ้างอินทรีขาวหรือไม่ อย่างไรก็ตามสถานการณ์ก็ยังไม่ชัดเจนและเย่เชียนก็ยังไม่กล้ายืนยัน หลังจากตกตะลึงอยู่พักหนึ่งเย่เชียนก็พูดว่า “จับตาดูพวกทหารรับจ้างอินทรีขาวเอาไว้ให้ดีถ้าพวกนั้นเคลื่อนไหวเมื่อไหร่นายต้องรีบรายงานฉันทันที..หึ..พวกอินทรีขาวกล้ามาที่นี่โดยไม่ขออนุญาตจากเราเลยงั้นเหรอ..ดูเหมือนว่าพวกนั้นจะลืมสิ่งที่ฉันพูดไปก่อนหน้านี้แล้วสินะ!”

เมื่อองค์กรทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่ากำจัดองค์กรทหารรับจ้างเสือดาวหิมะและกลายเป็นราชาแห่งโลกทหารรับจ้างอย่างเป็นทางการนั้นเย่เชียนได้จัดตั้งการประชุมร่วมกันขององค์กรทหารรับจ้างทั่วโลก ซึ่งในการประชุมเย่เชียนพูดอย่างชัดเจนว่าถ้าหากองค์กรทหารรับจ้างใดที่ต้องการทำภารกิจในทวีปตะวันออกกลางและประเทศจีนพวกเขาจะต้องแจ้งเขี้ยวหมาป่าก่อนเสมอไม่เช่นนั้นจะถือเป็นการยั่วยุ ซึ่งครั้งก่อนที่องค์กรทหารรับจ้างเรดซันละเมิดกฎนี้เย่เชียนก็ได้กวาดล้างพวกเขาโดยตรงและตอนนี้องค์กรทหารรับจ้างอินทรีขาวก็ทำผิดกฎเช่นเดียวกัน ดังนั้นดูเหมือนว่าพวกเขาจะลืมความโหดเหี้ยมขององค์กรทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่าไปแล้วจนลืมสิ่งที่เย่เชียนพูดในตอนนั้น

หลังจากเฉินโม่ตอบเขาก็วางสายไปและคิ้วของเย่เชียนก็ขมวดเข้าหากันทันที เย่เชียนรู้สึกว่าสถานการณ์ในไต้หวันนี้ดูเหมือนจะซับซ้อนยิ่งกว่าที่เขาคาดการณ์เอาไว้และยิ่งกว่านั้นยังไม่มีข่าวการเคลื่อนไหวใดๆขององค์กรสามมุมเมืองและองค์กรซูเหลียนเลยเพราะในเวลานี้ทั้งสององค์กรควรจะเริ่มโจมตีองค์กรเทียนเต๋าอย่างสุดกำลัง ดังนั้นพวกเขาจะพลาดโอกาสดีๆแบบนี้ไปได้อย่างไร ซึ่งเย่เชียนก็ไม่รู้ว่าพวกเขากำลังคิดอะไรกันอยู่

เย่เชียนไม่ได้ทำอาหารอีกต่อไปในตอนเย็นและถึงแม้ว่าเหลียงหยานจะอ้อนวอนอย่างผิดหวังเมื่อเธอกลับมาแต่เย่เชียนก็ไม่ใจอ่อนและในท้ายที่สุดเหลียงหยานก็ไม่มีทางเลือกนอกจากจะต้องยอมแพ้ไป ดังนั้นเธอจึงทำอาหารจานเล็กๆแต่ถึงแม้ว่าฝีมือของเธอจะไม่ดีเท่าเย่เชียนแต่รสชาติก็ไม่ได้แย่

หลังจากรับประทานอาหารเย็นแล้วเย่เชียนก็ไม่พูดคุยกับเหลียงหยานและเดินตรงเข้าไปในห้องของเขาแล้วล็อคประตู จากนั้นเย่เชียนก็หยิบกระดาษและปากกาเพื่อเริ่มร่างแผงผังบนกระดาษอีกครั้ง

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน