ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 1283

ตอนที่ 1283 การสมรู้ร่วมคิด

………………..

วันนี้ยังมีอีกสองสามที่ที่ต้องไปดังนั้นเย่เชียนจึงไม่อยากเสียเวลาอยู่ที่นี่นานเกินไป ดังนั้นหลังจากพูดจบเย่เชียนก็ลุกขึ้นและเดินออกไป เย่เชียนรู้ดีเกี่ยวกับเจ้าหน้าที่ทุจริตเหล่านี้ดีเพราะความปรารถนาของพวกเขาในสิ่งที่พวกเขาจะได้รับนั้นลึกซึ้งมากเพราะพวกเขารู้ดีว่ามันเป็นโอกาสของพวกเขาที่นำความมั่งคั่งเหล่านั้นมาให้พวกเขาและทำให้พวกเขามีสถานะที่สูงขึ้นเพราะนี่คือโอกาส

โดยเฉพาะผู้กำกับอู๋ที่เป็นผู้กำกับสถานีตำรวจและไม่รู้เลยว่าเขาทำให้ใครขุ่นเคืองไปแล้วกี่คน ดังนั้นถ้าหากเขาติดคุกเขาจะไม่มีชีวิตที่ดีอย่างแน่นอนและต่อให้มีชีวิตรอดออกมาจากคุกได้แต่ถ้าออกไปภายนอกก็คงเป็นศพอยู่ริมถนนอยู่ดี ดังนั้นเขาจึงรู้ดีกว่าใครถึงผลประโยชน์และผลที่จะตามมาของเขา

เมื่อเห็นว่าเย่เชียนกำลังจะจากไปผู้กำกับอู๋ก็รีบลุกขึ้นและพูดว่า “เดี๋ยวครับท่านรองนายกเทศมนตรีเย่..ช่วยรอสักครู่ครับ”

เย่เชียนหันไปอย่างช้าๆ “อะไรกันคุณคิดออกแล้วเหรอว่าต้องทำยังไง?”

ผู้กำกับอู๋กัดฟันพูด “ในเมื่อท่านรองนายกเทศมนตรีเย่ต้องการแบบนั้นผมก็จะจัดการให้ครับ” หลังจากนั้นเขาก็หยิบเช็คเงินสดออกมาแล้วจดตัวเลขแล้วยื่นให้จากนั้นเย่เชียนก็รับมาและเหลือบมอง เมื่อเห็นตัวเลขแล้วเย่เชียนก็แสยะยิ้มและพูดว่า “คนที่รู้ว่าอะไรควรไม่ควรนั่นคือคนฉลาด..เอาล่ะผมยังมีสิ่งที่ต้องทำอยู่เพราะงั้นผมจะไม่รบกวนคุณอีกเอาไว้เจอกันพรุ่งนี้นะครับ” หลังจากนั้นเย่เชียนก็เปิดประตูแล้วเดินออกไป ส่วน รปภ.ทั้งสามก็รีบเดินตามออกไป

เย่เชียนไม่ยอมปล่อยเขาไปง่ายๆ เพราะสำหรับเจ้าหน้าที่ที่ทุจริตแบบนี้ถ้าเก็บเขาเอาไว้เขาจะกลายเป็นปรสิตของประเทศต่อไปในอนาคต แต่เย่เชียนไม่ได้กลัวหรือกังวลว่าคนเหล่านี้จะแว้งกัดเขากลับและแน่นอนว่าเย่เชียนจะไม่ปล่อยพวกเขาไปง่ายๆ และการส่งพวกเขาเข้าคุกจึงเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดนั่นเอง

หลังจากมองเย่เชียนออกไปผู้กำกับอู๋ก็สูดลมหายใจเข้าลึกๆ และภรรยาของเขาก็เดินออกมาจากห้องซึ่งเธอได้ยินชัดว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อครู่นี้ว่าผู้กำกับอู๋มอบสินบนให้เย่เชียนอย่างง่ายดายแล้วเธอจะยอมรับได้อย่างไร ไม่นานหลังจากนั้นหญิงสาวก็จ้องไปที่ผู้กำกับอู๋แล้วพูดว่า “คุณคะทำไมคุณถึงให้เงินเขาง่ายๆอย่างนั้นล่ะคะ..แบบนี้พวกเราจะใช้ชีวิตกันยังไงในอนาคต”

ผู้กำกับอู๋สูดลมหายใจเข้าอย่างเย็นชาและพูดว่า “แล้วคุณต้องการให้ผมทำยังไง..ถ้าผมไม่ยอมให้เขาไปเรื่องนี้มันจะเลวร้ายกว่าที่คิดเอาไว้มากนะ” หลังจากหยุดไปครู่หนึ่งผู้กำกับอู๋ก็สูดลมหายใจเข้าลึกๆ แล้วหยิบปากกาบันทึกเสียงออกมาจากเสื้อของเขาและพูดว่า “ช่างมันเถอะเงินน่ะหาได้ง่ายๆ เพราะในเมื่อเราไม่รู้ว่าจะเดินหน้าหรือล่าถอยยังไงเราก็ต้องยอมไปก่อน..พอถึงพรุ่งนี้ผมจะไปที่คณะกรรมการตรวจสอบวินัยตั้งแต่เช้าและฟ้องร้องเขา..คนหยิ่งผยองแบบนี้ผมปล่อยไปไม่ได้หรอก..อีกอย่างด้วยการสนับสนุนของตระกูลหยุนแล้วผมน่าจะออกจากสำนักงานคณะกรรมการตรวจวินัยได้อย่างง่ายดาย”

“คุณฉลาดมากจริงๆ!” หญิงสาวพูดแล้วจูบแก้มของผู้กำกับอู๋อย่างมีความสุข

รปภ.ทั้งสามคนก็เดินตามเย่เชียนไปและมองดูแผ่นหลังของเขาซึ่งทุกคนต่างก็ชื่นชมเย่เชียนเพราะด้วยคำพูดเพียงไม่กี่คำนั้นสามารถได้เงิน 5 ล้านหยวนมาอยู่ในมือและพวกเขาคงจะไม่สามารถทำเงินได้มากขนาดนี้ในช่วงชีวิตของเขาแล้วนับประสาอะไรกับทั้งชีวิตและต่อให้ผ่านไปสามชั่วอายุคนพวกเขาก็ไม่สามารถทำได้

“อย่าคิดที่จะฉ้อโกงเด็ดขาดและตั้งใจทำหน้าที่ของตัวเองให้ดี..ซึ่งเรื่องเงินพวกนี้ถ้าหากคุณรับเงินมาจากใครล่ะก็พวกคุณก็จะถูกคนอื่นจูงจมูกตลอดไปและยากที่จะออกมาได้” เย่เชียนพูดโดยไม่หันหลังกลับไปมองว่า “ผมไม่ได้ต้องการเงินพวกนี้หรอกเพราะงั้นผมจะบริจาคมันทั้งหมดเพื่อเป็นการตอบแทนสังคมและประชาชนน่ะ”

รปภ.ตัวสูงพูดอย่างแผ่วเบาว่า “ท่านรองนายกเทศมนตรีเย่ครับแล้วถ้าผู้กำกับอู๋ไปที่คณะกรรมการตรวจสอบวินัยเพื่อฟ้องร้องคุณล่ะแบบนี้จะไม่แย่เอาหรอครับ?”

เย่เชียนแสยะยิ้มแล้วพูดว่า “คุณคิดว่าผมไม่เห็นสิ่งที่เขาคิดงั้นเหรอ..เขามีปากกาบันทึกเสียงอยู่ในเสื้อของเขาเพราะงั้นเขาจะต้องไปที่คณะกรรมการตรวจสอบวินัยและฟ้องร้องผมอย่างแน่นอน..อีกอย่างเขาคือคนของตระกูลหยุนเพราะงั้นผมคิดว่าเขามั่นใจว่าถึงแม้เขาจะไปที่คณะกรรมการตรวจสอบวินัยแต่เขาก็จะสามารถออกมาได้ง่ายๆ เพราะการสนับสนุนของตระกูลหยุน..ซึ่งถ้าผมเดาไม่ผิดผู้กำกับอู๋จะไปที่คณะกรรมการตรวจสอบวินัยในวันพรุ่งนี้เช้าอย่างแน่นอน..อีกอย่างเขาจะต้องเอาเรื่องของผมไปบอกกับตระกูลหยุนและเมื่อไหร่ที่เขาคิดว่าผมอันตรายเขาก็จะฆ่าผมอย่างแน่นอน”

ถึงแม้ว่าผู้กำกับอู๋จะซ่อนสิ่งที่คิดเอาไว้ดีแค่ไหนแต่ดวงตาของเย่เชียนยังคงมองเห็นสิ่งเล็กๆ น้อยๆ ที่เผยออกมาได้เป็นอย่างดี เมื่อรวมกับการเปลี่ยนแปลงในวิธีการพูดของผู้กำกับอู๋ทั้งก่อนหน้าและช่วงหลังแล้วเย่เชียนก็เดาได้คร่าวๆ ว่ามันคืออะไรและที่จริงแล้วสำหรับเย่เชียนนั้นคนพวกนี้เป็นแค่คนขี้ขลาดและเย่เชียนก็ไม่ได้จริงจังากนัก อย่างไรก็ตามเนื่องจากเย่เชียนมาที่นี่แล้วอย่างน้อยๆ เย่เชียนก็ควรจะทำอะไรสักอย่างใช่ไหม? ยิ่งไปกว่านั้นเงินที่เจ้าหน้าที่รัฐเหล่านี้ยักยอกไปนั้นไม่ใช่เงินที่สะอาดและเป็นการดีกว่าที่จะนำไปบริจาคผ่านกองทุนมูลนิธิเพื่ออนาคตของเครือน่านฟ้ากรุ๊ปและมันจะสามารถช่วยเหลือผู้คนได้อย่างมาก ซึ่งไม่มีเหตุผลหรือความจำเป็นสำหรับคนเหล่านี้ที่จะอยู่ในรัฐบาลอีกต่อไปเพราะนั่นจะทำให้เกิดปรสิตกลืนกินประเทศชาติ

“มีใครที่อยู่แถวนี้อีกมั้ยนำทางผมไปที” เย่เชียนพูด “ในเมื่อพวกเขาต้องการเล่นกับผมเพราะงั้นผมก็จะเล่นกับพวกเขาจนจบ..ผมอยากให้พวกเขาไปที่คณะกรรมการตรวจสอบวินัยในวันพรุ่งนี้เพื่อฟ้องร้องผม..ผมอยากให้พวกเขาเห็นว่าถึงพวกเขาจะมีความสามารถในการเข้าไปในสำนักงานคณะกรรมการตรวจสอบวินัยได้แต่พวกเขาจะไม่สามารถออกมาได้อีก”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน