ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 524

ตอนที่ 524 เหล่ยเจียง

ไม่ต้องพูดถึงความสามารถของชิงเฟิงในการตามหาใครสักคนเลยเพราะชิงเฟิงใช้เวลาไม่นานในการค้นหาที่อยู่ของเหล่ยเจียง ซึ่งจากคำพูดของชิงเฟิงนั้นเหล่ยเจียงคนนี้เป็นคนที่ฉลาดและมีไหวพริบพอๆ กันกับตนดังนั้นมันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะสืบข่าวของเขาได้

แม้แต่เมืองที่ด้อยพัฒนาอย่างเจิ้งโจวก็มีสถานบันเทิงยามค่ำคืนแต่มันก็ไม่ได้หรูหราอะไรมากนัก

ในเวลานี้แจ็คก็โทรมาและบอกว่าเขาพบข้อมูลเกี่ยวกับฮัวซงเจี๋ยและเหล่ยเจียงแล้ว ซึ่งเขาก็ส่งข้อมูลไปยังโทรศัพท์มือถือของเย่เชียนเรียบร้อยแล้วดังนั้นเย่เชียนจึงพยักหน้าด้วยความพึงพอใจและหลังจากวางสายโทรศัพท์ไปข้อมูลก็ถูกถ่ายโอนมายังโทรศัพท์ของเขา “บอส! ..เข้าไปกันเถอะ! ” ชิงเฟิงโบกมือให้เย่เชียนและเดินไปที่ไนต์คลับ

“เดี๋ยว! ..ฉันขอดูข้อมูลก่อน” เย่เชียนพูดขณะเปิดโทรศัพท์

“จะดูข้อมูลอะไร..รับเข้าไปเถอะ..เดี๋ยวสาวๆ สวยๆ ก็ถูกคนอื่นแย่งไปหมด” ชิงเฟิงพูดอย่างหดหู่

“ไอ้บ้านี่เรามาทำธุรกิจแต่นายกลับนึกถึงผู้หญิงตลอดทั้งวัน..สักวันนายจะต้องตายเพราะผู้หญิง! ” เย่เชียนมองชิงเฟิงด้วยท่าทางดุร้ายและพูดว่า “ฉันจะดูข้อมูลของเหล่ยเจียงอย่าเพิ่งมารบกวนฉัน..เดี๋ยวฉันจะตามเข้าไปเองแต่นายอย่าสร้างความเดือดร้อนล่ะไม่งั้นฉันจะส่งนายกลับ!”

ชิงเฟิงก็ผงะไปครู่หนึ่งจากนั้นเขาก็ยิ้ม เพราะความหมายของเย่เชียนนั้นชัดเจนอยู่แล้วและถ้าหากชิงเฟิงนั้นไม่เข้าใจเขาก็คงจะไม่สามารถเป็นพี่น้องกับเย่เชียนมานานหลายปีเช่นนี้ ซึ่งนี่แสดงให้เห็นว่าเย่เชียนนั้นได้คิดแค่การล้างแค้นให้เย่เหวินน้องสาวของเขาแต่เย่เชียนกำลังตระหนักถึงแผนการอื่นๆ อีก

เย่เชียนก็มองไปที่ไฟล์ชื่อเหล่ยเจียงและถึงกับตกตะลึงไปชั่วขณะเพราะเขาไม่ได้คาดหวังว่าเหล่ยเจียงจะเรียบง่ายขนาดนี้ เมื่อเห็นเย่เชียนก็ขมวดคิ้วแล้วชิงเฟิงก็ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งแล้วเดินไปข้างในแล้วถามว่า “เป็นอะไรไปบอส..เหล่ยเจียงคือใคร? ”

“เขาเป็นนักธุรกิจที่ถูกต้องตามกฎหมาย..แต่จริงๆ แล้วเขาเป็นสมาชิกขององค์กรสัมพันธมิตร” เย่เชียนพูด

“องค์กรสัมพันธมิตรมันคืออะไร? ” ชิงเฟิงถามด้วยความประหลาดใจ

“องค์กรสัมพันธมิตรเป็นองค์กรที่มีความลับมากมายและมีผู้นำอยู่ประมาณหกคนและแต่ละคนเป็นนักเรียนที่มีความสำเร็จสูงที่จบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงทั่วโลกและยังเป็นผู้นำในอุตสาหกรรมต่างๆ อีกด้วย..พวกเขาล้วนเป็นนักธุรกิจที่ถูกต้องตามกฎหมายแต่อันที่จริงแล้วพวกเขาเป็นองค์กรค้ายาเสพติดรายใหญ่ ซึ่งทั้ง CIA และสำนักงานความมั่นคงแห่งชาติของจีนก็ติดตามพวกเขามาเป็นเวลานานหลายปีแต่ก็น่าเสียดายที่ไม่มีหลักฐานใดๆ ที่จะฟ้องร้องและมักตัวพวกเขาได้..ซึ่งเหล่ยเจียงเป็นหนึ่งในนั้น” เย่เชียนพูดอย่างช้าๆ ตามข้อมูลที่แจ็คส่งมา

“ไอ้บ้าเอ๊ยสรุปไอ้หมอนั่นเขาจบมาจากมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงงั้นหรอ..แล้วเขาจบจากที่ไหนล่ะ? ” ชิงเฟิงอุทาน

“มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ในประเทศอังกฤษ” เย่เชียนพูด “คนเหล่านี้ล้วนเป็นอาชญากรที่มี IQ สูงและดูเหมือนว่าเหล่ยเจียงจะรับมือได้ยากเพราะงั้นก็ไม่น่าแปลกใจเลยที่เขากล้าเผชิญหน้ากับฮัวซงเจี๋ยอย่างหยิ่งยโส”

“แล้วระหว่างเหล่ยเจียงกับฮัวซงเจี๋ยบอสคิดว่าใครฉลาดและมีไหวพริบมากกว่ากัน? ” ชิงเฟิงถาม

“เมื่อพูดถึงไหวพริบฉันคิดว่าฮัวซงเจี๋ยคงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเหล่ยเจียงเลย..ซึ่งเห็นได้จากข้อเท็จจริงที่ว่าทั้ง CIA และสำนักงานความมั่นคงแห่งชาติของจีนยังไม่สามารถหาข้อมูลอาชญากรรมขององค์กรสัมพันธิมิตรได้..เพราะงั้นเหล่ยเจียงน่ะจะต้องเป็นอัจฉริยะอย่างแน่นอน..ส่วนฮัวซงเจี๋ยน่ะมาจากองค์กรใต้ดินเพราะงั้นอำนาจและอิทธิพลของเขาน่ะเยอะกว่ามาก..เพราะงั้นถ้าเราได้ต่อสู้กับทั้งสองจริงๆ ล่ะก็มันเป็นเรื่องที่น่าสนใจเลยทีเดียว” ปากของเย่เชียนค่อยๆ ฉีกขึ้นเป็นรอยยิ้มที่ชั่วร้าย

“ฮ่าๆ ผมเข้าใจ” ชิงเฟิงหัวเราะและพูด

หลังจากนั้นเย่เชียนก็ใส่โทรศัพท์กลับเข้าไปในกระเป๋ากางเกงและพูดว่า “ไปกันเถอะ..ข้อมูลของนายจะถูกต้องจริงๆ หรือเปล่าว่าเหล่ยเจียงอยู่ที่นี่”

“แน่นอนสิ..ผมรับปากเลย..บอสเห็นรถคันนั้นไหมมันจอดอยู่นอกภัตตาคารตอนกลางวัน..เพราะงั้นถ้าผมคิดไม่ผิดมันจะต้องเป็นรถของเหล่ยเจียงอย่างแน่นอน” ชิงเฟิงพูดอย่างมั่นใจ

เย่เชียนหันหน้าไปมองซึ่งมันเป็นรถ Mazda ที่ดูธรรมดามากเมื่อนึกถึงตอนนั้นเขาเคยเห็นมันนอกร้านอาหารในตอนกลางวัน ทว่าเหล่ยเจียงคนนี้มีตำแหน่งและฐานะที่ดีมากแต่เขากลับขับแค่รถ Mazda ธรรมดาๆ เท่านั้น “ไปกันเถอะไปหาอะไรดื่มกันก่อน..จิตใจของฉันจะได้ปลอดโปร่งและมีสติไม่งั้นฉันจะไม่มีอารมณ์ทำสิ่งต่างๆ ” เย่เชียนพูด

ไนต์คลับมีคนไม่มากนักและมีคนนั่งอยู่ในห้องล็อบบี้เพียงไม่กี่สิบคนแต่ไม่มีร่องรอยของเหล่ยเจียงเลยซึ่งเขาน่าจะต้องอยู่ในห้องส่วนตัว ซึ่งในเวลานี้เย่เชียนและชิงเฟิงก็หาที่สำหรับนั่งในห้องล็อบบี้และสั่งเบียร์สองสามขวดและขนมผลไม้สองสามจาน

ชิงเฟิงก็พยักหน้าให้เย่เชียนและลุกขึ้นเดินไปที่ห้องน้ำแน่นอนว่าเขาจะไม่ใช่แค่อยากไปห้องน้ำแต่เพื่อไปดูว่าเหล่ยเจียงอยู่ในห้องส่วนห้องไหนนั่นเอง อย่างไรก็ตามนี่เป็นเรื่องยากเพราะในไนต์คลับมีห้องส่วนตัวมากมายและกระจกก็เป็นแบบที่ไม่สามารถมองเห็นได้จากภายนอก ดังนั้นชิงเฟิงก็ต้องอดทนกับความขมขื่นที่ต้องแกล้งทำเป็นคนเมาและเปิดประตูเข้าไปทีละบานเช่นนั้น

ประมาณสิบนาทีชิงเฟิงก็เดินกลับมาอีกครั้ง “บอสทำไมไม่กินอะไรเลยล่ะ? ” ชิงเฟิงพูดขณะที่เขาหยิบผลไม้เข้าปาก

“มันน่าเบื่อมากฉันไม่อยากกินอะไร” เย่เชียนพูด

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน