ตอนที่ 567 หมาป่าผีต้องการอะไรกันแน่?
เมื่อสุนัขกระโดดข้ามกำแพงไปแล้วมันก็ไม่สามารถถอยกลับไปได้ ซึ่งเหรินเฉาก็เหมือนกันเพราะเขาถูกบังคับให้ทำเช่นนี้และไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจะต้องต่อสู้กับมัน
เมื่อเห็นมือของชายวัยกลางคนหัวโล้นเข้ามาใกล้เช่นนี้มือของเหรินเฉาก็สั่นและเขาก็พูดว่า “อย่าเข้ามา..อย่าบังคับให้ผมต้องยิงจริงๆ ”
“เอาสิวะ..แกคิดว่ามันเป็นปืนของเล่นเหรอถ้าแกกล้าแกก็ยิงสิวะ! ” นักเลงคนหนึ่งเดินเข้ามาใกล้ๆ พร้อมกับขู่เหรินเฉา
“ปัง!” เมื่อเขายื่นมือเข้าไปจับเหรินเฉาจู๋ๆเหรินเฉาก็เหนี่ยวไกและในทันใดนั้นเวลาก็ดูเหมือนจะหยุดนิ่งและทุกคนต่างก็ตกตะลึงรวมไปถึงชายวัยกลางคนหัวโล้นที่ตกใจอยู่พักหนึ่งซึ่งเห็นได้ชัดว่าพวกเขาไม่คาดคิดว่าเหรินเฉาจะกล้ายิงจริงๆ หลังจากตั้งสติได้ชายวัยกลางคนหัวโล้นก็ใช้มือกดแผลที่ถูกยิงของลูกน้องของเขาแต่เลือดก็ยังคงไหลออกมาผ่านนิ้วของเขาอย่างต่อเนื่อง
“พวกคุณบังคับให้ผมทำแบบนี้เองนะ..ผมบอกแล้วว่าอย่าเข้ามา!” เหรินเฉาพูดด้วยความตื่นตระหนกและรู้สึกประหม่าอย่างมากเมื่อเขายิงปืนครั้งแรกและถึงแม้ว่าปกติเขาจะดูหยิ่งผยองและโอหังก็ตามแต่เขาก็ไม่เคยฆ่าใครจริงๆ ดังนั้นเขาจะไม่กลัวการฆ่าคนเป็นครั้งแรกได้อย่างไร
“ไอ้เด็กบ้าแกทำอะไรลงไปเนี่ย! ”
“ล็อคตัวมัน! ”
“ไป!” นักเลงกลุ่มหนึ่งทำให้เหรินเฉาสูญเสียสติด้วยคำพูดต่างๆ จนเหรินเฉาไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรและเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก
ใช้ประโยชน์จากความตื่นตระหนกควบคู่กับเหรินเฉาที่กำลังเสียสตินักเลงกลุ่มหนึ่งก็รีบวิ่งไปคว้าปืนในมือของเหรินเฉาทันทีและล็อคตัวเขาเอาไว้ เมื่อเห็นเหรินเฉาถูกล็อคตัวแล้วชายวัยกลางคนหัวโล้นก็ค่อยๆ ลุกขึ้นยืนและตะคอกว่า “แกกล้ามากเลยนะ..วันนี้อย่าได้หวังที่จะออกไปจากที่นี่! ”
“พี่เสืออย่า! ..ผมไม่ได้จะทำแบบนี้จริงๆ ..ผมไม่ได้ตั้งใจ..ถ้าคุณปล่อยผมไปผมสัญญาเลยว่าผมจะให้เงินคุณ” เหรินเฉาพูดด้วยน้ำเสียงสั่นๆ เพราะเขาสูญเสียอาการไปหมดแล้ว แต่เขาก็รู้ดีว่าที่เขายิงออกไปนั้นอีกฝ่ายไม่ถึงกับตายดังนั้นถ้าเขาไม่ตั้งสติและใจเย็นกว่านี้เขาคงจะไม่ได้ออกไปจากที่นี่และชายวัยกลางคนหัวโล้นก็อาจจะฆ่าตนจริงๆ เพื่อระบายความโกรธและยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังเด็กและเขายังไม่อยากตาย
“มันไม่ใช่เงินที่จะจ่ายผ่อนได้ในตอนนี้” ชายวัยกลางคนหัวโล้นตะคอกอย่างเกรี้ยวกราดว่า “แกต้องรับผิดชอบที่แกยิงลูกน้องของฉัน..ส่วนเรื่องเงินฉันจะบอกพ่อของแก! ..แต่ตอนนี้มันไม่ใช่แค่สี่ล้านแล้วแกควรภาวนาเอาไว้จะดีกว่าพ่อของแกจะไม่เล่นตุกติก..ไม่งั้นก็อย่ามาโทษว่าฉันโหดร้ายก็แล้วกัน”
หลังจากพูดจบชายวัยกลางคนหัวโล้นก็หยิบโทรศัพท์มือถือของเขาออกมาและโทรออกไปยังเบอร์โทรศัพท์ของเหรินชุนไป่
****************************************************************************
คูลอฟส์อังเดรก็ใช้เวลาอีกสองสามวันในเมืองเจิ้งโจวจากนั้นเย่เชียนก็ไปส่งเขาที่สนามบินและบินตรงไปยังประเทศรัสเซียทันที เพราะเขาเตรียมการทุกอย่างในทวีปเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เอาไว้หมดแล้ว ซึ่งครั้งนี้คูลอฟส์อังเดรจำเป็นต้องเป็นประธานในการเตรียมการต้อนรับอุตสาหกรรมของฮัวซงเจี๋ยเป็นการส่วนตัว
ภายในบ้านเย่เชียนเอนกายบนโซฟาและอ่านหนังสือพิมพ์อย่างผ่านๆ โดยมีชิงเฟิงนั่งอยู่ข้างๆ และกำลังเบื่ออย่างมากเขาจึงอยู่ไม่สุข “บอสผมไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทำไมวันนั้นบอสถึงได้ปล่อยไอ้หมอนั่นไปง่ายๆ อย่างนี้ล่ะ..เพราะถ้าพ่อของเขาเป็นถึงผู้อำนวยการกรมตำรวจส่วนกลางแบบนั้นจากมุมมองของผมเขาควรจะให้บทเรียนที่รุนแรงซะบ้าง” ชิงเฟิงอดไม่ได้ที่จะเบะปากของเขาและพูด
ซึ่งเย่เชียนก็ไม่ได้สนใจเขาและยังคงดูหนังสือพิมพ์ของเขาต่อไปทว่าข่าวหัวข้อหนึ่งไปกระตุ้นความสนใจของเย่เชียนทันทีและรอยยิ้มที่ดูพึงพอใจปรากฏขึ้นที่มุมปากของเขา เมื่อเห็นเย่เชียนเช่นนี้ชิงเฟิงก็อดไม่ได้ที่จะตกตะลึงและถามด้วยความประหลาดใจว่า “บอสอะไรที่ทำให้บอสยิ้มแบบนั้น? ”
“ทำไมฉันถึงยิ้มแบบนี้น่ะเหรอ..ดูเอาเองก็แล้วกัน! ” เย่เชียนพูดพร้อมกับจ้องมองไปที่ชิงเฟิงจากนั้นก็ยื่นหนังสือพิมพ์ให้และพูดว่า “ลองอ่านดูสิ..เดี๋ยวนายก็จะรู้เองว่าฉันหัวเราะเพราะอะไร”
ชิงเฟิงหยิบหนังสือพิมพ์ขึ้นมาอย่างงุนงงและมองดูอย่างตั้งใจและจากนั้นร่องรอยของความประหลาดใจก็ค่อยๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขาและหลังจากนั้นชิงเฟิงก็มองไปที่เย่เชียนด้วยความสงสัยและถามว่า “บอสทั้งหมดนี้มันอยู่ในแผนของบอสด้วยหรอ? ”
เย่เชียนก็ยักไหล่และพูดว่า “เกือบจะใช่แต่สถานการณ์ของเรื่องนี้มันดีกว่าที่ฉันคาดเดาเอาไว้มาก..และมันก็น่าตื่นเต้นกว่าเดิมอีก”
ข่าวในหนังสือพิมพ์คืออะไร? แน่นอนว่ามันเป็นเรื่องของชายวัยกลางคนหัวโล้นและเหรินเฉา ซึ่งเมื่อเหรินชุนไป๋รู้ว่าลูกชายของเขาถูกลักพาตัวไปโดยเหรินเฉาแล้วเหรินชุนไป่ก็ตื่นตระหนกอย่างมากและเขาก็สาปแช่งเหรินเฉาหลายครั้งในใจ แต่ตอนนี้จะดุด่าไปเพื่ออะไร? เพราะสิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือการช่วยเหลือลูกชายของเขา
มีการรวบรวมกำลังพลเจ้าหน้าที่ตำรวจจำนวนมากและยังมีตำรวจติดอาวุธและหน่วยรบพิเศษถูกส่งไปยังคลับเฮาส์คาราโอเกะ
สถานการณ์ต่างๆ ดำเนินไปอย่างยากลำบากแต่ผลสุดท้ายนั้นก็คือเหรินเฉาถูกพี่ลูกน้องของชายวัยกลางคนหัวโล้นฆ่าตายส่วนชายวัยกลางคนหัวโล้นและลูกน้องของเขาถูกจับทั้งหมด


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดนักรบจอมราชัน