ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 635

635 /1358

ตอนที่ 635 ใครคือผู้ที่อยู่เบื้องหลัง?

คาเอดะก็ถึงกับตกตะลึงอย่างเห็นได้ชัดเพราะถ้าหากนากาซาวะไม่บอกตัวตนที่แท้จริงของเย่เชียนล่ะก็เขาคงจะไม่มีทางรู้ได้เลย เพราะจากที่ได้พบกับเย่เชียนถึงแม้ว่ามันจะไม่นานแต่เขาก็รู้สึกได้ว่าเย่เชียนนั้นไม่ใช่คนธรรมดาแต่เขาก็ไม่ได้คาดหวังว่าเย่เชียนจะมีตัวตนเช่นนี้ ซึ่งคาเอดะนั้นเคยได้ยินชื่อองค์กรทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่ามานานแล้วและเขี้ยวหมาป่านั้นก็เป็นราชาแห่งโลกทหารรับจ้างมาโดยตลอดและมีเครือข่ายมากมายในทวีปตะวันออกกลาง

อย่างไรก็ตามในมุมมองของคาเอดะนั้นองค์กรทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่าเป็นเพียงกลุ่มชายฉกรรจ์ที่หวังทำเงินโดยที่ไม่ต้องคิดอะไรมากมายและไม่มีทางเทียบได้กับตระกูลนินจาอิงะของเขาได้ อย่างไรก็ตามคาเอดะก็ไม่กล้าที่จะมองข้ามองค์กรทหารรับจ้างเพราะท้ายที่สุดองค์กรทหารรับจ้างเองก็มีประสิทธิภาพในการรบที่แข็งแกร่งไม่เช่นนั้นสถานะที่เขี้ยวหมาป่ามีอยู่ในตอนนี้คงจะเป็นไปไม่ได้ที่จะยืนอยู่ในโลก เมื่อได้ยินเช่นนั้นคาเอดะก็เริ่มครุ่นคิดอย่างช้าๆและในใจของเขาก็คิดว่าเขาจะใช้โอกาสนี้ให้เกิดประโยชน์ได้อย่างไร

“ทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่า?..ราชาหมาป่าเย่เชียน?” คาเอดะพูดด้วยน้ำเสียงที่ตกตะลึงแล้วพูดต่อ “นากาซาวะ..เธอรู้จุดประสงค์ที่เขามาญี่ปุ่นในครั้งนี้หรือเปล่า?”

“เวลามันกระชั้นชิดเกินไปฉันเลยไม่รู้จุดประสงค์ของพวกเขา” นากาซาวะตอบ “แต่ทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่ากับแก๊งยามากุจินั้นมีความขัดแย้งกันมาโดยตลอดเพราะพวกเขาเคยลอบสังหารหัวหน้าแก๊งยามากุจิถึงสองครั้ง..ดังนั้นฉันจึงเดาเอาว่าจุดประสงค์ที่ทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่ามายังประเทศญี่ปุ่นก็เพื่อจัดการกับแก๊งยามากุจิ”

“หืม?” คาเอดะขมวดคิ้วเล็กน้อยและมีรอยยิ้มที่ชั่วร้ายปรากฏขึ้นที่มุมปากของเขาแล้วพูดว่า “ดูเหมือนว่าสิ่งต่างๆมันค่อนข้างน่าสนใจจริงๆ” หลังจากหยุดไปชั่วขณะคาเอดะก็พูดว่า “เอาล่ะ..เรื่องของเย่เชียนเอาไว้ว่ากันทีหลัง..ตอนนี้เธอไปสืบมาให้ได้ก่อนว่าใครเป็นคนที่อยู่เบื้องหลังพวกนินจาที่มาลอบสังหารฉัน..ใครกล้าที่จะท้าทายฉันอย่างโจ่งแจ้งแบบนี้..มันไม่เห็นเลือดนินจาของสำนักอิงะในตัวฉันเลยสินะ”

นากาซาวะก็นั่งยองๆลงและตรวจสอบศพทั้งสี่แล้วพูดว่า “คนพวกนี้มาจากตระกูลฮัตโตริงั้นหรอ”

คาเอดะก็ยิ้มอย่างเย็นชาแล้วพูดว่า “มันจะเป็นแบบนั้นไปได้ยังไง..เธอก็รู้หนิว่าคนจากตระกูลฮัตโตริไม่ใช่คนโง่แบบนั้นเพราะถ้าพวกเขาต้องการที่จะฆ่าฉันเขาคงจะไม่ส่งขยะเหล่านี้มาหรอก..ฉันจึงคิดว่ามันเป็นการกระตุ้นความขัดแย้งระหว่างฉันกับตระกูลฮัตโตริเสียมากกว่า..ยิ่งไปกว่านั้นการเลือกพรรคการเมืองโตเกียวก็กำลังจะใกล้ถึงแล้วเพราะงั้นเราต้องหาให้ได้ว่าเรื่องต่างๆมันเป็นมายังไงกันแน่และฉันจะไม่ยอมให้ใครมาคุกคามฉัน”

รอยยิ้มอันชั่วร้ายก็ปรากฏขึ้นที่มุมปากของนากาซาวะและเธอก็พยักหน้าแล้วพูดว่า “ไม่ต้องกังวลค่ะนายท่าน..เดี๋ยวฉันจัดการให้”

“ฉันมั่นใจในตัวเธอ” คาเอดะก็ตบบ่าของนากาซาวะและลูบแขนของเธอเบาๆจากนั้นก็พูดว่า “ฉันจะปล่อยให้เธอจัดการก็แล้วกัน..ฉันขอตัวกลับก่อน” หลังจากพูดจบคาเอดะก็เดินออกจากร้านอาหารไป

นากาซาวะเคียวโกะนั้นเป็นเพื่อนร่วมชั้นของคาเอดะเมื่อตอนที่เรียนอยู่ที่ประเทศสหรัฐอเมริกา ซึ่งถึงแม้ว่าเธอจะทำหน้าที่เป็นผู้ช่วยของคาเอดะก็ตามแต่แท้ที่จริงแล้วเธอนั้นเป็นคนรักของคาเอดะและไม่ว่าจะเป็นทักษะการต่อสู้หรือการศึกษานั้นเธอก็คือที่หนึ่งเสมอ

หลังจากที่เห็นคาเอดะออกไปดวงตาของนากาซาวะก็ฉายแววเย็นชาจากนั้นเธอก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วโทรออกทันที หลังจากที่มีการเชื่อมต่อสายนากาซาวะก็พูดว่า “แผนเป็นไปด้วยดี..คาเอดะเริ่มสงสัยเรื่องนี้แล้วและเขาก็ขอให้ฉันไปตรวจสอบเกี่ยวกับผู้ที่อยู่เบื้องหลัง”

เสียงของชายชราก็ดังเข้ามาว่า “ดีมาก..แต่ไม่ต้องรีบร้อนเกินไปเพราะคาเอดะนั้นไม่ได้โง่..ส่วนปู่ของเขาก็ไม่ง่ายที่จะหลอกได้..เราต้องปล่อยให้พวกเขาตกหลุมพรางไปทีละขั้น”

“ได้ค่ะ..ฉันรู้แล้วว่าต้องทำยังไง” นากาซาวะ

“ฉันรู้ว่าเธอต้องทำได้..การอดทนรอมาเป็นเวลาหลายปีของฉันมันจะไม่ไร้ประโยชน์อีกต่อไปแล้ว” ชายชราพูดอย่างสบายใจว่า “ฉันจะรอเธอที่บ้านคืนนี้..มีคนนำเสือจากประเทศไทยมาให้ฉันเมื่อสองวันก่อน..มันดุร้ายมาก”

หลังจากวางสายไปแล้วใบหน้าของนากาซาวะก็เผยให้เห็นถึงการเย้ยหยันและการเสียดสีเพราะทุกอย่างอยู่ภายใต้การควบคุมของเธอ

หลังจากส่งซ่งหลันกลับไปที่สำนักงานใหญ่เครือน่านฟ้ากรุ๊ปแล้วเย่เชียนและหลินเฟิงก็ขับรถกลับไปที่โรงแรมที่พวกเขาพักอยู่ ซึ่งรถเป็นของบริษัทเครือน่านฟ้ากรุ๊ปเพราะหลังจากที่บริษัทเครือน่านฟ้ากรุ๊ปมาทำธุรกิจในประเทศญี่ปุ่นแล้วถ้าหากไม่มีรถมันก็จะเดินทางไม่สะดวก ระหว่างทางกลับหลินเฟิงนั้นขอลงจากรถและเดินจากไปแต่เย่เชียนก็ไม่ได้ถามเขาว่าเขาจะทำอะไร ดังนั้นเย่เชียนจึงกลับไปที่โรงแรมคนเดียว

เย่เชียนนั้นสามารถเดาได้โดยไม่ต้องถามหลินเฟิงว่าเขาไปติดต่อสมาชิกขององค์กรเซเว่นคิลเพื่อรับข้อมูลข่าวสารล่าสุดในปัจจุบัน เพราะสงครามในครั้งนี้จำเป็นต้องใช้ข้อมูลเชิงลึกและเย่เชียนก็รู้เรื่องนี้ดีว่าถ้าข้อมูลของฝ่ายใดถูกต้องกว่าความหวังในชัยชนะก็ย่อมมีมากกว่า ซึ่งถึงแม้ว่าตอนนี้เขาจะไม่ทราบรายละเอียดของสมาคมมังกรดำก็ตามแต่เย่เชียนก็ยังคงรู้สึงว่าเขาควรทำอะไรบางอย่าง ไม่เช่นนั้นมันจะเป็นการเสียเวลาโดยเปล่าประโยชน์ ดังนั้นการล่อเสือออกจากถ้ำจึงมักจะเป็นแผนการที่ดีเสมอเพราะหากเราต้องการทราบเกี่ยวกับองค์กรลึกลับและกว้างขวางอย่างสมาคมมังกรดำล่ะก็เราต้องกระตุ้นและปล่อยให้อีกฝ่ายเปิดเผยข้อบกพร่องออกมาเอง

หลังจากกดเบอร์โทรศัพท์ของแจ็คแล้วเย่เชียนก็พูดว่า “แจ็ค..นายช่วยอัปโหลดข้อมูลล่าสุดทั้งหมดที่หน่วยข่าวกรองรวบรวมมายังโทรศัพท์มือถือของฉันให้หน่อย..ฉันต้องการตรวจมันสอบอย่างละเอียด”