ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 639

ตอนที่ 639 การสนับสนุน ตอนที่ 2

เย่เชียนนั้นรู้ดีว่าทำไมหมาป่าผีไป๋ฮวยถึงทำแบบนี้แต่เขาก็ไม่ได้อยากเห็นสิ่งนี้เกิดขึ้นและไม่ต้องการให้สถานการณ์เช่นนี้เกิดขึ้น ซึ่งเขานั้นไม่อยากเห็นผลลัพธ์ในแบบที่เขาคิด

ครั้งสุดท้ายที่เขี้ยวหมาป่าทำสงครามกลางประเทศอียิปต์นั้นที่จริงแล้วเย่เชียนควรจะขอบคุณหมาป่าผีไป๋ฮวยเลยด้วยซ้ำซึ่งเย่เชียนคิดแบบนี้มาเสมอเพราะในฐานะสมาชิกเขี้ยวหมาป่าแล้วการที่หน่วยย่อยหมาป่าเพชฌฆาตไม่ยอมรับคำสั่งของเย่เชียนนั้นมันจึงเกิดปัญหาขึ้นมากมาย ซึ่งไม่ว่าจะเป็นองค์กรหรือสถาบันใดๆเมื่อองค์กรไม่สามารถรวมอำนาจเป็นหนึ่งเดียวได้มันก็จะนำไปสู่ความแตกแยกภายในอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้และนี่เป็นเหมือนอำนาจของจักรพรรดิเพราะถ้าหากจักรพรรดิไม่สามารถรวมอำนาจของอาณาจักรเอาไว้ในมือของเขาได้เขาก็จะเป็นเพียงแค่หุ่นเชิดเท่านั้น ถึงแม้ว่าเย่เชียนจะไม่ใช่หุ่นเชิดก็ตามแต่จูจื้อได้ควบคุมแนวทางการพัฒนาขององค์กรทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่าไป

หากเย่เชียนต้องการพัฒนาเขี้ยวหมาป่าล่ะก็เขาต้องรวมกองกำลังทั้งหมดของเขี้ยวหมาป่าให้เป็นหนึ่งภายใต้เขาเพื่อนำไปใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุด แต่เนื่องจากการดำรงอยู่ของจูจื้อนั้นเป็นถึงสหายของหัวหน้าของเขาดังนั้นเย่เชียนจึงต้องพยายามควบคุมจูจื้อในขณะที่เขากำลังพัฒนาเขี้ยวหมาป่าไปด้วยไม่เช่นนั้นหายนะอาจจะนำไปสู่การทำลายล้างภายในก็เป็นได้

เหตุผลที่หมาป่าผีไป๋ฮวยทรยศต่อเขี้ยวหมาป่านั้นส่วนใหญ่ก็เป็นเพราะจูจื้อเพราะเขาหลอกใช้ไป๋ยู่พี่ชายแท้ๆของหมาป่าผีไป๋ฮวยและทำให้หมาป่าผีไป๋ฮวยต้องลงมือปลิดชีพไป๋ยู่พี่ชายแท้ๆของเขาเอง ที่สำคัญกว่านั้นไป๋ยู่เองก็จริงใจต่อองค์กรทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่าและพี่น้องอย่างมากและเป็นคนที่คู่ควรกับเขี้ยวหมาป่าอย่างยิ่ง ซึ่งสิ่งนี้มันทำให้หมาป่าผีไป๋ฮวยมีความคิดที่บิดเบือนไปจากเดินอย่างมาก

ซึ่งจูจือนั้นมีความทะเยอทะยานอย่างมากและเขาก็ไม่ได้ขอโทษต่อพี่น้องเขี้ยวหมาป่าเลยและถึงแม้ว่าความพยายามของเขาจะทำให้การพัฒนาของเขี้ยวหมาป่าช้าลงก็ตามแต่เขาก็เป็นถึงหนึ่งในผู้ก่อตั้งองค์กรทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่าและวางรากฐานสำหรับองค์กรมาเสมอ ซึ่งการกระทำทั้งหมดของเขาก็เพื่ออนาคตของเขี้ยวหมาป่าอย่างแท้จริงและนี่คือเหตุผลที่เย่เชียนยังคงฝังจูจื้อในหลุมฝังศพของพี่น้องเหล่านักรบขององค์กรทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่าหลังจากที่เขาเสียชีวิตลงนั่นเอง

หมาป่าผีไป๋ฮวยใช้ข้ออ้างนี้เพื่อทำลายเขี้ยวหมาป่าแต่ในความเป็นจริงเป้าหมายที่ใหญ่ที่สุดของเขาคือจูจื้อเท่านั้น กล่าวอีกนัยหนึ่งคือเขากำลังช่วยให้เย่เชียนเข้าใจองค์ประกอบที่ขัดแย้งกันในเขี้ยวหมาป่าเพื่อให้พลังทั้งหมดของเขี้ยวหมาป่าสามารถรวมเป็นหนึ่งภายใต้เงื้อมมือของเย่เชียนเพื่อให้เย่เชียนสามารถใช้ทรัพยากรบุคคลของเขี้ยวหมาป่าได้อย่างเต็มที่เต็มประสิทธิภาพ ซึ่งเย่เชียนนั้นชัดเจนในจุดนี้และถึงแม้ว่าเขาจะไม่เคยรู้มาก่อนแต่เย่เชียนก็เข้าใจได้อย่างเต็มที่หลังจากสมครามกลางเมืองอียิปต์กับหมาป่าผีไป๋ฮวย

สำหรับเหตุผลที่หมาป่าผีไป๋ฮวยปฏิเสธที่จะกลับไปยังองค์กรทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่านั้นก็เพราะว่าเขาต้องการต่อสู้กับเย่เชียนอย่างเอาจริงเอาจังและมีชีวิตเป็นเดิมพันนั่นเองและเกรงว่าจะมีเพียงแค่พวกเขาสองคนเท่านั้นที่รู้ความหมายที่ลึกซึ้งของศึกชี้ชะตานี้ แต่เย่เชียนไม่ต้องการเห็นเหตุการณ์เช่นนี้เกิดขึ้นแต่เขาก็ไม่สามารถควบคุมอะไรได้ ดังนั้นหากวันนั้นมาถึงสิ่งเดียวที่เย่เชียนสามารถทำได้ก็คือยอมรับมันโดยไม่มีเงื่อนไขใดๆมาเกี่ยวพันอีกต่อไป

หลังจากเงียบไปครู่หนึ่งเย่เชียนก็สูดหายใจเข้าลึกๆแล้วพูดว่า “คุณไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับหมาป่าผีไป๋ฮวยหรอก…เพราะมันไม่มีใครสามารถช่วยเราแก้ปัญหาระหว่างเขากับผมได้เพราะผมต้องจัดการด้วยตัวเองเท่านั้น..เพราะงั้นคุณไอซอลเดผมขอบคุณมากที่เป็นห่วงผม..แต่ผมยังคงหวังว่าคุณจะไม่เข้ามาแทรกแซงกับเรื่องระหว่างผมกับเขานะ..ผมไม่ต้องการแบบนั้นจริงๆ”

ไอโซลเดแฮมป์ตันถึงกับผงะไปครู่หนึ่งจากนั้นก็พยักหน้าแล้วพูดว่า “ก็ได้ๆฉันสัญญา..แต่นายก็ต้องสัญญากับฉันด้วยว่าถ้านายรับมือไม่ไหวนายต้องบอกฉันเพราะฉันจะช่วยนายเอง..พวกเราเป็นเพื่อนและพี่น้องกันไม่ใช่เหรอ?”

“ใช่..พวกเราเป็นเพื่อนและพี่น้องกัน!” เย่เชียนพูด

“เอาล่ะ..ถ้างั้นเรากลับมาเข้าเรื่องกันเถอะ” ไอซอลเดแฮมป์ตันพูด “คราวนี้นายโทรมาหาฉันคงไม่ได้แค่มาทักทายกันหรอกใช่ไหม?..นายพูดออกมาเลยและตราบใดที่ฉันสามารถช่วยได้ฉันก็จะช่วย”

“อืม” เย่เชียนพูด “พูดง่ายๆเลยก็คือผมต้องการกวาดล้างองค์กรทหารรับจ้างเรดซัน!”

“เรดซัน!” ไอซอลเดแฮมป์ตันแน่นิ่งไปครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “ผู้นำของเรดซันอาซูกะนากาจิมะถูกฆ่าตายในจีนไปแล้วไม่ใช่เหรอ..ฉันคิดว่านั่นคือฝีมือของนายใช่ไหม”

ไม่ว่าอาซูกะนากาจิมะจะยังมีชีวิตอยู่หรือไม่นั้นเย่เชียนเองก็ไม่แน่ใจเพราะเธอถูกส่งตัวไปยังสำนักงานความมั่นคงแห่งชาติของจีนแล้ว อย่างไรก็ตามเย่เชียนก็สามารถมั่นใจได้ว่าอาซูกะนากาจิมะนั้นไม่สามารถรอดออกไปจากสำนักงานความมั่นคงแห่งชาติและออกจากประเทศจีนไปได้เพราะถึงยังไงคนของสำนักงานความมั่นคงแห่งชาติจีนก็ไม่ใช่คนโง่และหวงฟู่ชิงเตี๋ยนเองก็ไม่โง่พอที่จะปล่อยอาซูกะนากาจิมะออกมาและถึงแม้ว่าจะไม่มีข้อมูลออกมาจากปากของอาซูกะนากาจิมะก็ตามแต่ถึงัยไงเธอก็จะถูกกักขังอย่างไม่มีกำหนดอยู่ดี

“ผมเชื่อว่าคุณจำสิ่งที่ผมพูดในการประชุมร่วมองค์กรทหารรับจ้างทั่วโลกได้..ตอนแรกผมบอกว่าประเทศจีนเป็นบ้านเกิดของผมและองค์กรทหารรับจ้างทุกองค์กรที่เข้ามาเหยียบประเทศจีนเพื่อปฏิบัติภารกิจหรืออะไรก็ตามพวกเขาก็ต้องขออนุญาตจากองค์กรทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่าของผมก่อน..ซึ่งนี่คือกฎเหล็กของโลกทหารรับจ้างของเราใช่ไหม?..อย่างไรก็ตามอาซูกะนากาจิมะไม่เพียงแค่ไม่ได้ขออนุญาตผมแต่ยังพยายามคุกคามผมอย่างตั้งใจอีกด้วย..เพราะงั้นถ้าผมไม่ตอบโต้ศักดิ์ศรีของผมก็จะพังทลายลงไม่ใช่เหรอ..คุณน่ะอยู่กับผมมานานผมจึงเชื่อว่าคุณไอซอลเดน่าจะรู้นิสัยของผม..ผมเป็นคนประเภทที่จะแก้แค้นและชำระคืนเป็นสิบเท่า..เนื่องจากพวกทหารรับจ้างเรดซันไม่เห็นหัวของเขี้ยวหมาป่าของผมแบบนี้ล่ะก็ผมก็อดไม่ได้ที่จะให้บทเรียนพวกเขาเหมือนกับพวกจิ้งจอกหิมะ!” เย่เชียนพูดอย่างช้าๆ

“นายจะทำลายองค์กรทหารรับจ้างเรดซันงั้นเหรอ?” ไอซอลเดแฮมป์ตันถามหลังจากหยุดไปชั่วขณะ

“ใช่” เย่เชียนพูด “ไม่ใช่แค่นั้นแต่ผมต้องการขยายอำนาจและพลังของเขี้ยวหมาป่าไปยังประเทศญี่ปุ่นและยึดครองประเทศนั้น..เพราะงั้นการทำลายพวกเรดซันเป็นเพียงการโหมโรงเพื่อใช้เป็นตัวจุดชนวนสงครามเท่านั้น!”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน