ตอนที่ 645 การมาถึงขององค์กรทหารรับจ้างนีโอมิลิทารี่ ตอนที่ 2
ในฐานะผู้นำขององค์กรทหารรับจ้างนีโอมิลิทารี่ที่เป็นองค์กรทหารรับจ้างที่ใหญ่ที่สุดในโลกแล้วแน่นอนว่าทุกย่างก้าวของไอซอลเดแฮมป์ตันจะดึงดูดความสนใจจากนานาชาติอย่างมากเพราะสำหรับหลายๆประเทศแล้วไอซอลเดแฮมป์ตันเป็นบุคคลอันตรายระดับชาติและไม่มีใครต้องการให้ไอซอลเดแฮมป์ตันเข้ามาเหยียบประเทศของตนและก่อให้เกิดปัญหาใดๆอย่างแน่นอน
แน่นอนว่าหากรัฐบาลญี่ปุ่นรู้ว่าไอซอลเดแฮมป์ตันมาที่ประเทศญี่ปุ่นล่ะก็นี่ก็เป็นหายนะที่อันตรายมากสำหรับไอซอลเดแฮมป์ตัน ยิ่งไปกว่านั้นเป้าหมายในครั้งนี้คือการทำลายองค์กรทหารรับจ้างเรดซันของสมาคมมังกรดำและถ้าหากคนในสมาคมมังกรดำรู้เรื่องนี้มันก็จะทำให้เกิดปัญหามากมายและทำให้ชีวิตของไอซอลเดแฮมป์ตันตกอยู่ในอันตรายอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ดังนั้นเย่เชียนจึงต้องใช้ความระมัดระวังอย่างมาก ซึ่งถึงแม้จะได้รับการปกป้องจากแก๊งเจ้าพ่อฝูชิงแล้วก็ตามแต่เขาก็ยังต้องส่งสมาชิกเขี้ยวหมาป่าทั้งหน่วยหลักและหน่วยย่อยจำนวนมากไปซ่อนตัวอยู่ในความมืดเพื่อเฝ้าระวังสถานการณ์โดยรอบ
อย่างไรก็ตามไอซอลเดแฮมป์ตันก็มาที่ประเทศญี่ปุ่นเพื่อมาสนับสนุนเขาดังนั้นเย่เชียนจะปล่อยให้ไอซอลเดแฮมป์ตันเป็นอะไรไปไม่ได้โดยเด็ดขาด ซึ่งคำใบ้ที่เขาเพิ่งบอกกับอู๋หวนเฟิงให้เขาออกไปข้างนอกเพื่อตรวจสอบสถานการณ์ ส่วนอู๋หวนเฟิงก็เข้าใจความหมายในดวงตาของเย่เชียนได้อย่างเป็นธรรมชาติ ดังนั้นเขาจึงพยักหน้าและเดินออกไปทันที
เย่เชียนพาไอซอลเดแฮมป์ตันไปนั่งที่โต๊ะกาแฟและชี้ไปที่เซี่ยตงไป่กับโย่วซวนและแนะนำว่า “ผมจะแนะนำให้รู้จัก..นี่คือคุณเซี่ยตงไป่หัวหน้าแก๊งเจ้าพ่อฝูชิงที่มีชื่อเสียงในญี่ปุ่น..ส่วนนี่คือท่านแม่ทัพโย่วซวน”
“ท่านแม่ทัพ?” ไอซอลเดแฮมป์ตันตกตะลึงเล็กน้อยซึ่งเห็นได้ชัดว่าไม่เข้าใจว่าท่านแม่ทัพนั้นหมายถึงอะไร
เย่เชียนก็หัวเราะอย่างมีความสุขแล้วพูดว่า “อ๋อ..แม่ทัพคือผู้นำ..ทั้งนักคิดวิเคราะห์และนักรบ..ถ้าเทียบเท่ากับกองทหารล่ะก็เขาก็เหมือนกับเสนาธิการในกองทัพนั่นเอง”
“โอ้..แบบนี้นี่เอง” ไอซอลเดแฮมป์ตันพยักหน้าและเข้าใจ
จากนั้นเย่เชียนก็แนะนำเซี่ยตงไป่ว่า ส่วนเขาคนนี้คือผู้นำองค์กรทหารรับจ้างนีโอมิลิทารี่..ซึ่งเป็นองค์กรทหารรับจ้างที่ใหญ่ที่สุดในโลก..ไอซอลเดแฮมป์ตัน!”
“ผมเองก็เคยได้ยินชื่อเสียงของคุณมานานแล้ว..ยินดีที่ได้พบครับ” เซี่ยตงไป่ยื่นมือออกมาและพูดอย่างสุภาพ
“คุณเซี่ยสุภาพเกินไปแล้วครับ..ผมสิต้องขอรบกวนคุณด้วยเพราะผมต้องให้คุณแนะนำสิ่งต่างๆในประเทศญี่ปุ่นแห่งนี้” ไอซอลเดแฮมป์ตันจับมือกับเซี่ยตงไป่ ซึ่งไอซอลเดแฮมป์ตันก็ไม่ค่อยกระตือรือร้นอะไรมากนักเพราะถ้าไม่ใช่เพราะเซี่ยตงไป่มีสัมพันธไมตรีที่ดีกับเย่เชียนแล้วไอซอลเดแฮมป์ตันก็ไม่ได้ชื่นชมอะไรเซี่ยตงไป่เช่นกัน แต่ไม่ใช่ว่าไอซอลเดแฮมป์ตันจะหยิ่งทะนงตัวแต่อย่างใดแต่เขาไม่ได้มีความประทับใจอะไรกับเซี่ยตงไป่เพราะเขาไม่รู้จักเซี่ยตงไป่ผู้นี้จริงๆและไม่เคยได้ยินแม้แต่ชื่อเลยด้วยซ้ำ และเขาไม่สามารถพูดฉากหน้าซื่อใจคดเหล่านั้นได้
โย่วซวนก็จับมือกับไอซอลเดแฮมป์ตันแล้วปล่อย ทางด้านของเย่เชียนนั้นเขารู้ดีถึงนิสัยและอารมณ์ของไอซอลเดแฮมป์ตัน ดังนั้นเขาจึงไม่รู้สึกอะไรเกี่ยวกับทัศนคติของเขา จากนั้นเขาก็ชี้ไปที่หลินเฟิงและแนะนำว่า “คุณไอซอลเด..คุณน่าจะคุ้นเคยกับชื่อนี้ดี..เขาคือผู้นำองค์กรนักฆ่าอันดับหนึ่งของโลก..ผู้นำขององค์กรเซเว่นคิลในตำนาน..หลินเฟิง!”
ไอซอลเดแฮมป์ตันก็ถึงกับตกใจและมองไปที่หลินเฟิงด้วยความประหลาดใจ จากนั้นเขาก็เงยหน้าขึ้นมองและไม่อยากจะเชื่อเลยเพราะเขาเคยได้ยินเกี่ยวกับองค์กรเซเว่นคิลมาโดยตลอดแต่เขานั้นไม่เคยคาดหวังเลยในชีวิตนี้เขาจะได้พบกับผู้นำขององค์กรเซเว่นคิลที่อายุน้อยพอๆกับเย่เชียน ซึ่งเห็นได้ชัดว่ามันเกินความคาดหมายอย่างมาก
องค์กรทหารรับจ้างและองค์กรนักฆ่านั้นมีความคล้ายคลึงกันมาก ดังนั้นจึงมีความใกล้ชิดกันบ้างนอกจากนี้ชื่อเสียงขององค์กรเซเว่นคิลก็ยังโด่งดังไปทั่วโลกได้รับการยกย่องมาอย่างยาวนานและตอนนี้เขาก็ได้พบกับผู้นำขององค์กรเซเว่นคิลที่ลึกลับและเป็นตำนานเช่นนี้จะไม่ให้ไอซอลเดแฮมป์ตันตื่นเต้นได้อย่างไร
ครั้งนี้ความกระตือรือร้นและปฏิกิริยาของไอซอลเดแฮมป์ตันนั้นมากกว่าตอนที่เขาเพิ่งรู้จักกับเซี่ยตงไป่อย่างมาก “ผู้นำองค์กรเซเว่นคิลหลินเฟิง!..ผมได้ยืนชื่อเสียงเรียงนามของคุณมานานมากแล้ว..ผมไม่คิดเลยว่าเราจะได้มาพบกันที่นี่..ดูเหมือนว่าผมคงจะคิดถูกสินะที่เลือกมาที่ประเทศญี่ปุ่นในครั้งนี้” ไอซอลเดแฮมป์ตันพูดด้วยรอยยิ้มว่า “เจ้าน้องชาย..ทำไมนายไม่บอกฉันว่านายรู้จักคุณหลินให้เร็วกว่านี้ล่ะ..ทำไมนายไม่บอกว่ารู้จักกับเขามาตั้งนานแล้ว”
เย่เชียนฉีกยิ้มและไม่ได้พูดอะไรใดๆ
หลินเฟิงก็จับมือกับไอซอลเดแฮมป์ตันและพูดว่า “น้องชายคนนี้ก็เป็นแบบนี้แหละครับ..ขนาดผมเองยังไม่รู้เลยว่าคุณกับเขาจะสนิทกันแบบนี้..เจ้าน้องชายคนนี้เล่ห์เหลี่ยมเยอะจริงๆ..หึหึ..มาสิครับคุณไอซอลเดแฮมป์ตันเรามานั่งคุยกันเถอะ”
“ได้สิครับ” ไอซอลเดแฮมป์ตันพยักหน้าซ้ำแล้วซ้ำเล่าและนั่งลงข้างๆเย่เชียน
เห็นได้ชัดว่าสีหน้าของเซี่ยตงไป่ดูขมขื่นเล็กน้อยเพราะในฐานะหัวหน้าแก๊งเจ้าพ่อฝูชิงที่สง่างามดูเหมือนจะจืดจางอย่างมากในเวลานี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการแสดงออกที่แตกต่างกันมากของไอซอลเดแฮมป์ตันอย่างต่อเนื่อง ซึ่งทำให้เขารู้สึกว่าไอซอลเดแฮมป์ตันกำลังดูถูกตัวเองอยู่เล็กน้อย ซึ่งทุกคนล้วนมีความเย่อหยิ่งในใจนับประสาอะไรกับหัวหน้าแก๊งเจ้าพ่อฝูชิงอย่างเขา ยิ่งไปกว่านั้นตลอดเวลาที่ผ่านมาไม่เคยมีใครกล้าดูถูกเขาแบบนี้ ดังนั้นเขาคงมีบางอย่างที่อึดอัดในใจอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
อย่างไรก็ตามไอซอลเดแฮมป์ตันก็เป็นเพื่อนของเย่เชียนดังนั้นแน่นอน่าไอซอลเดแฮมป์ตันมีสิทธิ์ที่จะหยิ่งผยองเช่นกัน ยิ่งไปกว่านั้นหากแก๊งเจ้าพ่อฝูชิงของเขาขัดแย้งกับองค์กรทหารรับจ้างนีโอมิลิทารี่ล่ะก็เขาคงจะต้านทานไม่ได้เลยแม้แต่น้อย ทั้งในแง่ของประสิทธิภาพการต่อสู้แล้วแก๊งเจ้าพ่อฝูชิงกับองค์กรทหารรับจ้างนีโอมิลิทารี่ก็ไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันเลย ซึ่งมันแตกต่างกันอย่างมาก



VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดนักรบจอมราชัน