ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 649

ตอนที่ 649 การมาถึงของหมาป่าผี

ขณะที่ขับรถกลับเย่เชียนและหลินเฟิงนั้นก็ไม่ได้พูดอะไรกันสักคำแต่ทั้งคู่กำลังขมวดคิ้วราวกับกำลังคิดอะไรบางอย่างกันอยู่

หลังจากนั้นไม่นานหลินเฟิงก็พูดว่า “น้องเย่นายรู้เรื่องโย่วซวนมากแค่ไหน?”

“หืม..พี่หลินกำลังสงสัยว่าโย่วซวนเป็นสายลับงั้นหรอ” เย่เชียนถาม

หลินเฟิงก็พยักหน้าแล้วว่า “โย่วซวนนั้นน่าสงสัยจริงๆเพราะเขารู้ว่าเจ้าหน้าที่จากสำนักงานความมั่นคงแห่งชาติของจีนกำลังจะหลบหนีออกจากประเทศญี่ปุ่นและเหมือนจะรู้อีกว่าผู้คุมเขตจ้าวถูกฆ่าตายทันทีที่เกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น..ฉันน่ะคิดว่ามันมีความเป็นไปได้เพราะโย่วซวนกำลังพยายามปกปิดตัวตนของเขา..เพราะงั้นเขาจึงโยนความผิดให้ผู้คุมเขตจ้าว..ลองคิดดูสิว่าต่อให้แก๊งฝูชิงจะรู้แล้วว่าผู้คุมเขตจ้าวนั้นเป็นสายลับแต่เขาก็ไม่จำเป็นจะต้องมาในเวลานี้เลย..ยิ่งไปกว่านั้นหลังจากที่เขาคุยโทรศัพท์กับเซี่ยจือยี่เสร็จเขาก็เดาว่าเราจะมาด้วยดังนั้นเขาจึงทำอย่างนั้นและจุดประสงค์ก็คือไม่ให้เราสงสัยเขา..แต่ทว่าทุกสิ่งกลับทำให้ฉันยิ่งสงสัยเขามากกว่าเดิม”

“พี่อยู่ในประเทศญี่ปุ่นมานานกว่าผมและรู้จักโย่วซวนดีกว่าผมอีก..ว่าแต่พี่รู้เกี่ยวกับโย่วซวนมากแค่ไหน” เย่เชียนถาม

หลินเฟิงก็ส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้แล้วพูดว่า “เมื่อตอนที่จือยี่กับฉันพบกันตอนนั้นโย่วซวนก็ได้เป็นผู้คุมเขตหลักของแก๊งฝูชิงแล้ว..ต่อมาถึงแม้ว่าฉันจะให้ความสนใจเกี่ยวกับการเคลื่อนไหวและสิ่งต่างๆของแก๊งฝูชิงก็ตามแต่มันก็ไม่มีอะไรที่น่าสงสัยเกี่ยวกับโย่วซวนเลย..ยิ่งไปกว่านั้นเขาทำเพื่อผลประโยชน์ของแก๊งมาโดยตลอด..อย่างครั้งล่าสุดที่แก๊งอินาดะและแก๊งโยชิคาว่าร่วมกันโจมตีแก๊งฝูชิงนั้นถ้าไม่ใช่เพราะโย่วซวนคนนี้ฉันก็คิดว่าแก๊งฝูชิงคงจะถูกลบออกไปจากประเทศญี่ปุ่นแล้ว..นั่นคือตัวตนของโย่วซวนอย่างที่พวกเรารู้”

“อันที่จริงก่อนหน้านี้รวมถึงครั้งนี้นั้นแก๊งฝูชิงกับเขี้ยวหมาป่าของผมก็เคยร่วมมือกันแค่สามครั้ง” เย่เชียนพูด “ผมไม่รู้อะไรเกี่ยวกับโย่วซวนคนนี้เลย..แต่ผมได้ยินมาว่าเซี่ยตงไป่เคยช่วยชีวิตเขาเอาไว้ดังนั้นโย่วซวนจึงภักดีต่อเซี่ยตงไป่และแก๊งฝูชิงและได้มาทำหน้าที่เป็นที่ปรึกษาของแก๊งและคอยให้คำปรึกษาเซี่ยตงไป่..เพราะงั้นผมจึงคิดไม่ออกเลยว่าเขาจะเป็นสายลับได้ยังไง..ซึ่งครั้งที่แล้วที่ผมนำเขี้ยวหมาป่าไปโจมตีผู้นำทั้งสามของแก๊งยามากุจินั้นถ้าหากโย่วซวนเป็นสายลับแล้วเขาจะไม่เอาเรื่องต่างๆไปบอกสมาคมมังกรดำได้อย่างไร..อีกอย่างถามเป็นแบบนั้นแก๊งยามากุจิก็จะต้องเตรียมพร้อมสำหรับการโจมตีของผม..เพราะงั้นผมจึงคิดไม่ออกจริงๆว่าโย่วซวนจะเป็นสายลับได้ยังไง”

หลินเฟิงก็ถอนหายใจแล้วพูดว่า “ฉันก็คิดแบบนั้นเพราะฉันเองก็ไม่อยากจะเชื่อว่าโย่วซวนจะเป็นสายลับ..อย่างไรก็ตามเรามาตามสืบเขากันเถอะ..แต่ตอนนี้เราอยู่ในประเทศญี่ปุ่นเพราะงั้นทุกสิ่งทุกอย่างจะอยู่ภายใต้จมูกของแก๊งฝูชิง..ซึ่งถ้าหากโย่วซวนเป็นสายลับล่ะก็พวกเราก็เสี่ยงอย่างมาก”

“นี่เป็นเรื่องปกติอย่างมาก” เย่เชียนพยักหน้าแล้วพูดว่า “นอกจากนี้ผมก็คิดว่าผมต้องเรียกกำลังเสริมเพื่อมาจัดการกับนินจาเหล่านี้โดยเฉพาะเพราะพวกมันอันตรายอย่างมากเพราะงั้นพวกเราจึงต้องระมัดระวังให้มากกว่าเดิม”

“หลิวเทียนเฉิน..หมาป่าเขี้ยวพิษหลิวเทียนเฉินใช่ไหม?” หลินเฟิงพูด “ฉันเคยได้ยินชื่อเสียงเรียงนามนี้มานานแล้วแต่ฉันไม่เคยพบเขาเลยสักครั้ง”

เย่เชียนนั้นไม่มีอะไรที่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องที่หลินเฟิงสามารถรู้ชื่อของหลิวเทียนเฉินได้เพราะหลินเฟิงนั้นรู้ช้อมูลต่างๆขององค์กรทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่าอย่างมาก ดังนั้นมันจึงไม่แปลกที่หลินเฟิงจะรู้จักชื่อของสมาชิกเขี้ยวหมาป่า เมื่อได้ยินเช่นนั้นเย่เชียนก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วกดเบอร์โทรศัพท์ของหมาป่าเขี้ยวพิษหลิวเทียนเฉินทันที

“บอส!..คิดยังไงถึงได้โทรมาหาฉันเนี่ย..ฉันได้ยินมาว่าบอสไปปฏิบัติภารกิจที่ประเทศญี่ปุ่นไม่ใช่หรอ..ว่าแต่มีอะไรงั้นหรอ..ตอนนี้ฉันเบื่อมากเพราะวันๆเอาแต่กินและดื่มกับพี่น้องเขี้ยวหมาป่าที่นี่..ฉันคิดว่าถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไปฝีมือในการต่อสู้ของฉันคงจะแย่ลงมาก” ทันทีที่มีการเชื่อมต่อสายแล้วเสียงของหมาป่าเขี้ยวพิษหลิวเทียนเฉินก็ดังมาจากอีกด้านหนึ่ง

“โถ่..พี่เก่งซะขนาดนั้นมันจะไปแย่ลงได้ยังไง..พี่จะพูดแบบนี้ไม่ได้นะเพราะในเมื่อฝีมือและทักษะของพี่โดดเด่นซะขนาดนั้น” เย่เชียนกลอกตาไปมาและพูดว่า “ก็นะ..ผมว่าพี่เทียนเฉินต้องมาที่นี่จริงๆแล้วเพราะมันมีบางสิ่งบางอย่างที่มีแต่พี่เท่านั้นที่สามารถทำได้”

“จริงเหรอ?..ได้เลยเดี๋ยวฉันจะรีบจองตั๋วเครื่องบินและบินไปที่นั่นในวันพรุ่งนี้” หมาป่าเขี้ยวพิษหลิวเทียนเฉินพูดด้วยความตื่นเต้น

“พี่รีบมาที่นี่โดยเร็วที่สุดเลยเพราะนินจาที่นี่เก่งเรื่องการใช้ยาพิษอย่างมาก..ผมเกือบตายเพราะพวกมันแล้ว..เพราะงั้นพี่เทียนเฉินที่เป็นผู้เชี่ยวชาญในด้านนี้ต้องรับมือกับพวกมันได้อย่างแน่นอน..ถ้ามีพี่อยู่ด้วยมันจะดีมาก” เย่เชียนพูด

“ไม่มีปัญหา..ยาพิษของญี่ปุ่นก็เป็นได้แค่ยาของเด็กเล่น..พวกเราชาวจีนน่ะเป็นบรรพบุรุษแห่งยาพิษอยู่แล้วไม่ต้องห่วงไป..บอส!..ฉันรับปากเลยว่าฉันจะฆ่าพวกนินจาเหล่านั้นทั้งหมดให้เอง” หลิวเทียนเฉินพูดอย่างมั่นใจ ซึ่งนี่ไม่ใช่สิ่งที่หมาป่าเขี้ยวพิษหลิวเทียนเฉินโออ้วดเกินจริงแต่อย่างใดเพราะกลวิธีการใช้พิษและสารเคมีของเขานั้นมีความพิเศษเฉพาะตัวอย่างมาก ซึ่งเขาสามารถฆ่าคนโดยไม่ต้องมองและโดยที่อีกฝ่ายยังไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำ ชื่อของหมาป่าเขี้ยวพิษนั้นก็มาจากสิ่งนี้เช่นกันเพราะถ้าให้พูดก็คือหมาป่าเขี้ยวพิษหลิวเทียนเฉินนั้นเป็นดั่งยมทูตที่คร่าชีวิตผู้คนโดยที่พวกเขาไม่แม้แต่จะรู้เลยว่าตัวเองตายยังไงและถูกฆ่าเมื่อไหร่ซึ่งมันเป็นสิ่งที่น่าหวาดผวาอย่างมาก

“เราห้ามประมาทเราจะทำให้เขี้ยวหมาป่าของเราเสียหน้าไม่ได้เด็ดขาด..ตอนนี้มีอยู่หลายคนที่รอดูการแสดงของพี่อยู่..ผมล่ะอยากรู้จริงๆว่าพี่จะจัดการกับพวกนั้นยังไง” เย่เชียนพูด

ทางด้านของหลินเฟิงนั้นเขาเพียงแค่ยักไหล่แต่ไมได้พูดอะไรใดๆและยังคงขับรถไปโรงแรมต่อไป

“ใครกันที่รอดูการแสดงของฉัน?” หลิวเทียนเฉินถามด้วยความประหลาดใจ

“ผู้นำขององค์กรเซเว่นคิล…ราชาแห่งนักฆ่าลับไร้เงาหลินเฟิงแห่งเซเว่นคิล!” เย่เชียนพูด

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน