ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 653

ตอนที่ 653 การประชุมของแก๊งเจ้าพ่อฝูชิง ตอนที่ 2

“บอส! ม่อหลงทักทายและพูดว่า “ทุกคนมากันพร้อมแล้ว”

“น้องเขยฉันต้องขอโทษจริงๆพี่พ่อของฉันไม่สามารถออกมาต้อนรับคุณได้เพราะเขากำลังเตรียมต้อนรับหัวหน้าเขตของแก๊งฝูชิงคนอื่นๆอยู่ด้านใน..ฉันหวังว่าน้องเขยจะไม่ขุ่นเคือง” เซี่ยจือยี่พูด

นี่เป็นเพียงฉากบังหน้าเท่านั้นเพราะเย่เชียนจะไม่เอาจริงเอาจังกับเรื่องแบบนี้ เมื่อได้ยินเช่นนั้นเย่เชียนก็พูดด้วยรอยยิ้มว่า “หืม..ไม่เป็นไรๆเพราะนี่คือการประชุมภายในของแก๊งฝูชิงและผมก็เป็นแค่แขกรับเชิญเท่านั้น..ว่าแต่การประชุมครั้งนี้ยิ่งใหญ่อลังการมากด้วยผู้คนจำนวนมากขนาดนี้พวกคุณไม่กลัวที่จะดึงดูดความสนใจของกรมตำรวจโตเกียวหรอครับ”

“จริงๆแล้วในทุกๆปีแก๊งฝูชิงจะมีการประชุมภายในสองครั้งต่อปี..แต่ครั้งนี้เราได้รับคำสั่งจากอาจารย์โย่วบอกว่านี่คือวาระพิเศษและเร่งด่วนเพราะงั้นพวกเราต้องระวังให้มาก..ด้วยเหตุนี้เราจึงจัดการประชุมภายในขึ้นมาอีกครั้ง” เซี่ยจือยี่พูด

เย่เชียนก็พยักหน้าเบาๆและครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ซึ่งจุดประสงค์ของเย่เชียนนั้นการสังเกตการณ์โย่วซวนไม่ใช่เพราะเขาต้องการช่วยแก๊งฝูชิง ดังนั้นเย่เชียนจึงพูดด้วยรอยยิ้มจางๆว่า “คุณโย่วคิดถูกแล้วเพราะสถานการณ์ของประเทศญี่ปุ่นในตอนนี้ตึงเครียดมากและสมาคมมังกรดำก็คอยจับตาดูสิ่งต่างๆอยู่เพราะงั้นพวกเราควรจะระวังเอาไว้ดีกว่า”

“น้องเขย..ว่าแต่เรื่องการสืบหาตัวของสายลับเป็นยังไงบ้าง” เซี่ยจือยี่ถาม

“เมื่อคืนผมไปที่บ้านของหัวหน้าเขตจ้าวแต่เราก็พบว่าเขาถูกฆ่าตายไปแล้ว..หลังจากนั้นไม่นานหัวหน้าโย่วก็ตามมา..ยิ่งไปกว่านั้นหัวหน้าโย่วยังบอกว่าหัวหน้าเขตจ้าวนั้นเป็นสายลับแฝงตัว..ผมคิดว่าหัวหน้าโย่วคงกังวลมากเขาจึงบอกให้พี่ใหญ่เซี่ยจัดการประชุมภายในของแก๊งฝูชิงขึ้นอีกครั้งและควรจะหารือกันเกี่ยวกับเรื่องสายลับแฝงตัว” เย่เชียนพูดเบาๆ

เซี่ยจือยี่ก็ขมวดคิ้วขและพูดว่า “เป็นไปไม่ได้เพราะหัวหน้าเขตจ้าวภักดีต่อแก๊งฝูชิงมาตั้งแต่แรกแล้วเขาจะเป็นสายลับได้ยังไง?..นอกจากนี้หัวหน้าเขตจ้าวก็เคยช่วยชีวิตฉันและพ่อของฉันเอาไว้ตั้งหลายครั้ง..เขาไม่ใช่คนแบบนั้นอย่างแน่นอน!”

“ผมเองก็ไม่รู้รายละเอียดอะไรเลย..ผมคิดว่าพี่สะใภ้ควรจะหยิบยกประเด็นนี้ขึ้นมาหารือในที่ประชุมนะ..ถึงเวลานั้นผมก็น่าจะเข้าใจทุกอย่างได้” เย่เชียนยักไหล่เล็กน้อยแล้วพูด

“ฉันไม่เคยคิดเลยว่าหัวหน้าเขตจ้าวจะเป็นสายลับแฝงตัวเข้ามา..นอกจากนี้ถ้าเขาเป็นสายลับจริงๆทำไมเขาถึงถูกฆ่าล่ะ?..นี่คงเป็นเพราะสายลับตัวจริงพยายามปกปิดความจริงเพราะงั้นสายลับตัวจริงจึงสร้างฉากฆ่าหัวหน้าเขตจ้าวแล้วโยนความผิดให้เขา” เซี่ยจือยี่พูดอย่างหนักแน่น

“อาจเป็นเพราะพวกสมาคมมังกรดำกลัวว่าสายลับจะเปิดเผยแผนการสมรู้ร่วมคิดของพวกเขาดังนั้นเขาจึงฆ่าปิดปากหัวหน้าเขตจ้าวก็เป็นไปได้” หลินเฟิงพูด

เซี่ยจือยี่นั้นมีอคติต่อหลินเฟิงและตอนนี้เธอก็พบว่าหลินเฟิงนั้นโต้แย้งเธออย่างชัดเจนจนเธอรู้สึกไม่สบายใจมากกว่าเดิม เมื่อได้ยินเช่นนั้นเซี่ยจือยี่ก็พูดอย่างเย็นชาว่า “นี่คือแก๊งฝูชิงของเราไม่ใช่องค์กรของคุณและไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นฉันก็ไม่เชื่อว่าหัวหน้าเขตจ้าวจะเป็นสายลับหรอก”

หลินเฟิงก็ยิ้มอย่างขมขื่นและปิดปากของเขาไปทันทีเพราะคำพูดของเซี่ยจือยี่นั้นค่อนข้างหนักนหน่วงไปหน่อย ซึ่งถ้าเขาไม่มีความสัมพันธ์แบบนั้นกับเซี่ยจือยี่ล่ะก็เรื่องแบบนี้มันจะไม่เกิดขึ้นเลย อย่างไรก็ตามในใจของหลินเฟิงนั้นเขาก็รู้สึกว่าเขาเป็นหนี้เซี่ยจือยี่จริงๆดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงแต่ปล่อยให้เธอระบายอารมณ์ออกมาบ้าง

เย่เชียนก็ไม่คิดว่าเซี่ยจือยี่จะคิดเช่นนี้เพราะความตั้งใจเดิมของเขาคือมาเพื่อดูการแสดงของโย่วซวน ดังนั้นถ้าหากเซี่ยจือยี่หุนหันพลันแล่นมากเกินไปทุกอย่างก็อาจจะพัง อย่างไรก็ตามสิ่งต่างๆมันก็ยังไม่แน่นอน ยิ่งไปกว่านั้นถ้าหากเซี่ยจือยี่รู้ว่าโย่วซวนเป็นสายลับล่ะก็คาดว่าผู้หญิงคนนี้คงจะรีบเข้าไปฆ่าโย่วซวนทันทีเลยก็เป็นได้

เย่เชียนก็เหลือบมองไปที่ม่อหลงแล้วขยิบตาให้เขาเพราะถ้ามีอะไรสามารถห้ามปรามเซี่ยจือยี่ได้ในตอนนี้เย่เชียนก็คาดว่าม่อหลงคงจะเป็นคนเดียวที่ทำได้เพราะเย่เชียนเชื่อว่าเซี่ยจือยี่จะต้องฟังในสิ่งที่ม่อหลงพูดอย่างแน่นอน ซึ่งเมื่อเห็นเช่นนั้นม่อหลงก็เข้าใจความหมายในดวงตาของเย่เชียนได้เขาจึงพยักหน้าตอบเล็กน้อยและควงแขนเซี่ยจือยี่เอาไว้แล้วพูดว่า “เอาล่ะคนที่อยู่ข้างในกำลังรอพวกเราอยู่..เราเข้าไปข้างในกันก่อนดีกว่า”

ในเมื่อม่อหลงพูดออกมาเช่นนั้นเซี่ยจือยี่ก็ไม่มีเหตุผลที่จะทำอะไรให้มันวุ่นวายอีกต่อไปแต่เธอก็ยังคงจ้องมองหลินเฟิงอย่างโกรธแค้นแล้วพูดกับเย่เชียนว่า “น้องเขยเราเข้าไปข้างในกันเถอะ” ส่วนหลินเฟิงก็ขดริมฝีปากเล็กน้อยแล้วเดินตามเย่เชียนเข้าไปข้างในสโมสร

ในครั้งนั้นที่หลินเฟิงเลือกที่จะจากไปนั้นมันก็เป็นเรื่องที่สามารถเข้าใจได้จริงๆและถึงแม้ว่าหลินเฟิงจะไม่เต็มใจเลือกที่จะจากไปก็ตามแต่ถึงยังไงเขาก็ไม่สามารถอยู่กับเซี่ยจือยี่ได้อยู่ดีเพราะท้ายที่สุดแล้วก็มีเซี่ยตงไป่ขั้นกลางระหว่างพวกเขาอยู่ อย่างไรก็ตามท้ายที่สุดแล้วหลินเฟิงเองก็เป็นคนที่เลิกล้มความสัมพันธ์นั้นก่อน ดังนั้นก็เป็นธรรมดาที่เซี่ยจือยี่จะเกลียดชังและเคียดแค้นเขา ซึ่งสิ่งเดียวที่หลินเฟิงทำได้ก็คือเลือกที่จะปิดปากเงียบและปล่อยให้เซี่ยจือยี่ระบายความเกลียดชังที่เธอมีต่อเขานั่นเอง

อย่างไรก็ตามในตอนนี้เธอก็คลั่งไคล้ในความรักและไม่สามารถรู้สึกดีๆกับหลินเฟิงได้อีกต่อไปเพราะตอนนี้เธอมีม่อหลงแล้วและเธอก็มีความสุขอย่างมาก อย่างไรก็ตามเมื่อเธอเห็นหลินเฟิงมันก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะทำให้ความทรงจำเก่าๆของเธอผุดขึ้นมาและเป็นเรื่องปกติที่เธอจะไม่สบอารมณ์เช่นนี้

หลังจากเข้าสู่สโมสรแล้วผู้นำคนสำคัญของแก๊งเจ้าพ่อฝูชิงต่างก็มาถึงกันแล้ว ซึ่งตรงกลางห้องโถงมีโต๊ะเรียงยาวและแบ่งเก้าอีกเป็น 2 แถว ซึ่งเรียงตามลำดับอาวุโส ส่วนด้านหลังก็มีเก้าอี้ให้สำหรับลูกน้องคนสำคัญของผู้นำแต่ละคน

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน