ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 68

“อย่าลืมสิว่าเราจะต้องไปงานราตรีกันคืนนี้… นายคงไม่ปล่อยให้ฉันไปคนเดียวหรอกใช่มั้ย ?” หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง ฉินหยูก็พูดขึ้นมา

“ไม่หรอกหน่า… ผมกำลังจะโทรหาคุณให้มารับผมอยู่นี่แหละ ใครจะไปรู้ล่ะว่าจู่ ๆ คุณจะมาโผล่ที่นี่ซะอย่างงั้น ใจเราสองคนนี่มันตรงกันจริง ๆ เลยนะเนี่ย” เย่เชียนพูดด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม

หลังจากพูดจบ เย่เชียนก็หันไปหาเจ้าหน้าที่คนอื่น ๆ และโบกมือพร้อมพูดว่า “ลาก่อนนะทุกคน… ถ้าว่าง ๆ เดี๋ยวผมจะแวะมาอีก ผมยังมีเรื่องราวอีกมากมายที่อยากเล่าให้ฟัง”

“โธ่เอ๊ย! คุณน่ะเอาแต่พูดเรื่องขี้โม้เกินจริงไปเรื่อย พวกเราจะไม่เชื่อคุณแล้ว ฮ่า ๆ ๆ” เจ้าหน้าที่ตำรวจคนหนึ่งตอบด้วยน้ำเสียงหยอกล้อ

เย่เชียนหัวเราะเบา ๆ แล้วหันไปหาฉินหยู เขาวางมือบนไหล่ของเธออย่างเป็นธรรมชาติ จากนั้นก็ขยับเข้าไปใกล้ ๆ หูของเธอและกระซิบว่า “กลับบ้านกันเถอะ…”

ความใกล้ชิดสนิทสนมของทั้งคู่นั้นทำให้ผู้คนรอบข้างรู้สึกอิจฉาอย่างมาก เย่เชียนเป็นผู้ชายและพวกเขาเองก็เป็นผู้ชายเหมือนกัน แต่ทำไมพวกเขาถึงได้แตกต่างกันขนาดนี้ ? เย่เชียนมีเทพธิดาอยู่ข้างกาย แต่พวกเขาทำได้แค่ดูดารา AV และสื่อลามกอนาจารไปวัน ๆ เท่านั้นเอง

ฉินหยูจ้องมองเย่เชียนอย่างเดือดดาล

“ปล่อยนะ! ไม่งั้นนายอย่ามาโทษฉันสำหรับสิ่งที่ฉันกำลังจะทำ”

“แหม… คุณไม่ใช่แฟนของผมหรอกเหรอ ? มันไม่แปลกตรงไหนหรอกหน่าที่ผู้ชายจะกอดแฟนตัวเองน่ะ หึ ๆ ๆ” พูดจบ เย่เชียนก็หัวเราะชอบใจ

ฉินหยูพยายามดิ้นรนเล็กน้อยแต่เธอก็ทำอะไรไม่ได้มากนัก เธอจึงไม่มีทางอื่นนอกจากจำใจยอมรับมัน เธอรู้สึกโกรธเกรี้ยวอยู่ในใจเพราะผู้ชายคนนี้เป็นคนขี้โกงชอบฉวยโอกาส แต่แล้วเธอก็วางมือของเธอที่เอวของเย่เชียน จากนั้นก็บีบและบิดมันอย่างรุนแรง

“โอ๊ย!” เย่เชียนร้องอุทานขึ้นด้วยความเจ็บปวด เขามองไปที่ฉินหยูอย่างไม่พอใจและพูดว่า “คราวหน้าคุณช่วยเปลี่ยนที่หน่อยได้มั้ย ? ทำไมทุกครั้งที่หยิก คุณต้องเลือกหยิกที่เดิมด้วยล่ะ ? มันเจ็บนะ”

ฉินหยูจ้องกลับมาที่เย่เชียน แต่เธอก็ไม่อยากที่จะโต้เถียงกับเขาอีกต่อไป เธอยังคงขับแลมโบกินี่สุดโก้คันเดิม และเมื่อเจ้าหน้าที่คนอื่น ๆ เห็น พวกเขาต่างก็ประหลาดใจและคิดกันว่าผู้ชายคนนี้โชคดีกับความรักเกินไปแล้ว ไม่เพียงแค่เธอคนนี้เป็นดั่งเทพธิดา แต่เธอยังร่ำรวยมากอีกด้วย

……

“เราจะไปที่ไหนกันน่ะ ?” เย่เชียนถามเมื่อพวกเขาอยู่ในรถ

“โรงแรม” ฉินหยูตอบอย่างเฉยเมย

“หะ… หา ?” เย่เชียนหน้าซีดด้วยความตกใจ ถึงแม้ว่าเขาจะชอบฉินหยูก็ตาม แต่สิ่งต่าง ๆ มันก็ยังเร็วเกินไป เย่เชียนก้มหน้าลงเล็กน้อยและพูดอย่างเหนื่อยล้า

“คุณ… คุณไม่ได้ต้องการจะทำอะไรกับผมใช่ไหม ? ถึงผมจะไม่ใช่ผู้ชายหัวโบราณ แต่เราก็เพิ่งจะรู้จักกันในช่วงเวลาสั้น ๆ เท่านั้นเอง เราสองคนค่อย ๆ ดูใจกันไปก่อนดีกว่ามั้ย ?”

เมื่อเห็นเย่เชียนทำตัวเหมือนเด็กไร้เดียงสา ฉินหยูก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา เธอมองเย่เชียนด้วยสายตาที่อ่อนโยน

“นายคิดอะไรของนายน่ะ ? ฉันเดาว่านายคงไม่ได้อาบน้ำมาตั้งหลายวันแล้ว รู้มั้ยว่าตัวนายน่ะมีแต่กลิ่นเหงื่อเต็มไปหมด”

เย่เชียนดึงเสื้อของเขาขึ้นมาที่จมูกและดมมัน จากนั้นก็พูดว่า “ผมเป็นผู้ชายนะ… นี่มันเป็นกลิ่นของผู้ชาย คุณไม่รู้เหรอ ?”

“ผู้ชาย…? ฉันคิดไม่ถึงเลยว่าผู้ชายจะมีกลิ่นแบบนี้” ฉินหยูตอบและพูดต่อ “เอาเถอะ… ก่อนที่เราจะไปที่โรงแรมกัน ฉันจะพานายไปที่อื่นก่อน”

“ไปที่ไหน ?” เย่เชียนถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน