ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 701

ตอนที่ 701 การเผชิญหน้าอย่างไม่คาดคิด

สำหรับนากาซาวะเคโกะแล้วเธอไม่คาดคิดมาก่อนว่าเย่เชียนจะเป็นตัวแปรสำคัญและเป็นคนที่พลิกผันเรื่องต่างๆ ซึ่งเธอคิดมาเสมอว่าเรื่องความสัมพันธ์ของเธอกับดันโซบายาชินั้นเป็นความลับและไม่สามารถมีใครรู้ได้และเธอก็เชื่ออย่างยิ่งว่าตัวตนที่แท้จริงของเธอจะไม่ถูกเปิดเผย จากนั้นเธอก็จะสามารถทำภารกิจที่ได้รับมอบหมายจากหัวหน้าของเธอจนสำเร็จได้อย่างลุล่วง

ในที่สุดนากาซาวะเคโกะก็ออกจากบ้านของดันโซบายาชิไปแล้วขับรถกลับไปยังบ้านของตระกูลฟูมะภายในครึ่งชั่วโมงและเนื่องจากสถานะพิเศษของนากาซาวะเคโกะในนามผู้ช่วยของคาเอดะนั้นเธอจึงสามารถเข้าและออกบ้านของตระกูลฟูมะได้อย่างอิสระ ซึ่งแม้ว่าฟูมะฮายาคุจิจะไม่ค่อยชอบเธอมากนักแต่เธอก็เป็นผู้หญิงของหลานชายของตนดังนั้นฟูมะฮายาคุจิจึงเมินเฉยไม่ได้สนใจเกี่ยวกับการกระทำของเธอเลยในช่วงหลายปีที่ผ่านมา

เมื่อเธอเดินมาถึงห้องนั่งเล่นเธอก็เห็นฟูมะฮายาคุจิและคนอื่นๆนั่งอยู่บนโซฟา ซึ่งแน่นอนว่าเธอนั้นรู้จักซ่งหลันได้อย่างเป็นธรรมชาติและแน่นอนว่าเธอเองก็รู้ว่าคาเอดะนั้นแอบชอบซ่งหลันและอยากที่จะครอบครองเธอ อีกทั้งยังรู้ด้วยว่าฟูมะฮายาคุจิก็โปรดปรานซ่งหลันและอยากให้ซ่งหลันเป็นหลานสะใภ้ของเขา อย่างไรก็ตามนี่ไม่ใช่สิ่งที่เธอสนใจเพราะเป้าหมายของเธอไม่ใช่เพื่อจะเป็นสะใภ้ของตระกูลฟูมะแต่เป็นการครอบครองสำนักนินจาอิงะทั้งหมดนั่นเอง

แต่เมื่อนากาซาวะเคโกะเห็นเย่เชียนที่อยู่ถัดจากซ่งหลันแล้วนากาซาวะเคโกะก็อดไม่ได้ที่จะแน่นิ่งไปชั่วขณะและคิดอย่างลับๆว่า ‘เป็นเพราะเขางั้นเหรอที่ทำให้คาเอดะต้องเรียกฉันกลับมา?’ แต่คราวนี้เธอก็ไม่ได้คิดอะไรมากเธอจึงก้าวไปข้างหน้าไม่กี่ก้าวและโค้งคำนับพร้อมกับพูดว่า “สวัสดีค่ะท่านผู้อาวุโส!”

ฟูมะฮายาคุจิก็พยักหน้าแล้วพูดว่า “ฉันได้ยินคาเอดะบอกว่าคุณเพิ่งจัดการเรื่องธุรกิจในบริษัทใช่ไหม?”

“เนื่องจากงานเปิดการแข่งขันศิลปะการต่อสู้จึงทำให้หุ้นของธุรกิจของบริษัทค่อนข้างวุ่นวายเมื่อเร็วๆนี้เพราะงั้นฉันจึงต้องจับตาดูอยู่ตลอดเวลาและไม่สามารถทำอะไรผิดพลาดได้เลย..ฉันกลับมาช้าไปสักหน่อยหวังว่าท่านผู้อาวุโสจะยกโทษให้ฉัน” นากาซาวะเคโกะยังคงถ่อมตัวมาก

“จริงเหรอ?” ฟูมะฮายาคุจิพูดอย่างเย็นชาว่า “แต่ฉันได้กลิ่นคาวๆบนร่างกายของคุณ..อย่าคิดว่าฉันไม่รู้อะไรเลย..ฉันจะให้โอกาสคุณพูดใหม่อีกครั้ง..เมื่อกี้คุณไปไหนมา?” ในประโยคสุดท้ายฟูมะฮายาคุจิตะโกนอย่างเคร่งเครียด

อย่างไรก็ตามความจริงแล้วฟูมะฮายาคุจิไม่รู้อะไรเลยแต่เขาแค่อยากจะหลอกนากาซาวะเคโกะเท่านั้น เมื่อได้ยินเช่นนั้นนากาซาวะก็ขมวดคิ้วแต่สีหน้าของเธอยังคงไม่เปลี่ยนแปลงไปและถึงแม้ว่าเธอจะมองไม่ออกว่าฟูมะฮายาคุจิกำลังหลอกเธออยู่แต่เรื่องแบบนี้มันก็ไม่สามารถยอมรับออกมาตรงๆได้ไม่เช่นนั้นทุกอย่างก็จะพังทลายและผลที่ได้ก็จะน่าสลดใจมากกว่าการไม่พูดอะไรเสียอีก จากนั้นเธอจึงมองไปที่คาเอดะเพื่อพยายามส่งสัญญาณให้คาเอดะช่วยพูดให้เธอนั่นเอง

“ท่านปู่..คุณไม่ได้รู้อะไรเกี่ยวกับบริษัทของเราในตอนนี้เพราะการแข่งขันศิลปะการต่อสู้ได้เปิดตัวขึ้นแล้วและธุรกิจของบริษัทก็ยุ่งวุ่นวายมาก..ด้วยเหตุนี้คุณจะไปสงสัยเธอได้ยังไง..ตลอดหลายปีที่ผ่านมานากาซาวะเคโกะก็ได้ทำเพื่อตระกูลของเรามามากมาย..ท่านปู่ก็น่าจะเห็นเพราะงั้นผมเชื่อว่านากาซาวะเคโกะไม่ได้ทำอะไรแบบนั้นอย่างแน่นอน” คาเอดะพูด

“ฉันจะดูจากความจริงเท่านั้น..ฉันจะไม่ปล่อยให้ใครก็ตามที่กล้าทรยศสำนักอิงะของเราไป” ฟูมะฮายาคุจิพูดและขณะที่เขาพูดเขาก็หันไปมองฮัตโตริชิฮิโระ เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการบอกนัยๆ ซึ่งฮัตโตริชิฮิโระสังเกตเห็นการแสดงออกของฟูมะฮายาคุจิได้อย่างชัดเจนแต่เขาก็หันหน้าหนีไปราวกับว่าเขาไม่สนใจอะไรเลย

“ได้โปรดยกโทษให้นากาซาวะเคโกะคนนี้ที่ทำตัวงี่เง่าด้วยค่ะ..แต่ฉันไม่เข้าใจว่าผู้อาวุโสฟูมะหมายถึงอะไร?..ฉันทำอะไรให้สำนักอิงะของเราต้องเสียหายหรือเปล่าคะ?” นากาซาวะเคโกะพูด

“เอาล่ะในเมื่อคุณมาแล้วถ้างั้นเราก็มาเข้าเรื่องกันเถอะ..ฉันรู้ว่าคุณเคยเรียนที่ประเทศจีนมาเพราะงั้นคุณก็น่าจะรู้ภาษาจีน..เอาเป็นว่าจากนี้ไปเราใช้ภาษาจีนคุยกันเถอะ” ฟูมะฮายาคุจิพูด หลังจากหยุดไปชั่วขณะเขาก็พูดต่อ “คุณนากาซาวะเคโกะคุณรู้เรื่องที่คาเอดะถูกลอบสังหารที่ร้านอาหารย่านไชน่าทาวน์ใช่ไหม?”

หัวใจของนากาซาวะเคโกะก็เต้นรัวทันทีที่ฟูมะฮายาคุจิหยิบยกเรื่องนี้ขึ้นมา ยิ่งไปกว่านั้นฮัตโตริชิฮิโระก็อยู่ที่นี่และเป็นไปได้ไหมว่าฟูมะฮายาคุจิเชิญชวนฮายาคุจิมาให้เป็นพยานกับเขา? นากาซาวะเคโกะก็อดไม่ได้ที่จะคิดอย่างลับๆ

เมื่อเห็นนากาซาวะเคโกะไม่ได้พูดมาสักพักฟูมะฮายาคุจิก็ขมวดคิ้วและพูดอย่างเย็นชาว่า “เกิดอะไรขึ้น..ทำไมคุณไม่ตอบเมื่อฉันถามคุณ?”

“คะ?” นากาซาวะเคโกะสะดุ้งจากความคิดและรีบพูดว่า “ใช่ค่ะ..คุณคาเอดะถูกลอบสังหารที่ร้านอาหารย่านไชน่าทาวน์ในวันนั้น..หลังจากนั้นฉันก็รับสายจากคุณคาเอดะเพื่อช่วยจัดการกับตำรวจท้องถิ่น..ฉันได้ตรวจสอบนินจาที่มาลอบสังหารแล้วถึงแม้ว่าพวกเขาจะมีตราสัญลักษณ์ของตระกูลฮัตโตริอยู่ก็ตามแต่ฉันก็ไม่เชื่อว่ามันจะเป็นอย่างที่เราเห็นจริงๆ”

“แล้วความจริงคืออะไร” คาเอดะพูด

ซึ่งนากาซาวะเคโกะก็รู้สึกว่าฟูมะฮายาคุจิกำลังต้องการให้เธอโยนทุกสิ่งให้ฮัตโตริชิฮิโระและเมื่อนึกถึงสิ่งนี้นากาซาวะเคโกะก็มีความสุขมากและสิ่งที่เธอคาดหวังก็คือผลลัพธ์นี้และเนื่องจากเธอคิดว่าฟูมะฮายาคุจิต้องการแบบนี้เธอจึงคิดที่จะเริ่มแผนการของเธอที่เธอเตรียมเอาไว้มานานโดยการทำทั้งสองตระกูลในสำนักนินจาอิงะขัดแย้งกันนั่นเอง

นากาซาวะเคโกะก็เสแสร้งทำหน้าตาลำบากใจแล้วพูดเบาๆว่า “เอ่อ..คือ…คือ…”

“นากาซาวะเคโกะถ้าเธอมีอะไรก็พูดออกมาได้เลยเพราะผู้อาวุโสฮัตโตริก็อยู่ที่นี่ด้วย..ถ้างั้นก็มาเปิดเผยแผนการสมรู้ร่วมคิดของเขากันตอนนี้เลย” คาเอดะพูด

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน