ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 739

ตอนที่ 739 ความเกลียดชังทางเชื้อชาติ ตอนที่ 12

ท่ามกลางสงครามนั้นสิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนท้ายของสงครามไม่ใช่อาวุธและยุทโธปกรณ์แต่เป็นความอดทนและความตั้งใจในการต่อสู้และนี่คือสิ่งที่สนับสนุนให้พวกเขายังคงสู้ต่อไป ยกตัวอย่างเช่นเหตุใดในสงครามต่อต้านญี่ปุ่นนั้นชาวจีนถึงได้รับชัยชนะเพราะนั่นไม่ใช่อาวุธและยุทโธปกรณ์เพราะเหนือกว่าสิ่งอื่นใดก็คือชาวจีนนั้นยึดมั่นในหัวใจของพวกเขาและชาติ ดังนั้นแน่นอนว่าเรื่องนี้ก็มีส่วนเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ต่างๆในประเทศญี่ปุ่นเช่นกัน

การระดมพลก่อนสงครามเป็นขั้นตอนที่ขาดไม่ได้เพราะนี่คืออาวุธและกำลังรบที่อันตรายที่สุดที่สามารถขยายอำนาจของมนุษย์ได้โดยไม่มีขีดจำกัดและไม่ว่ามันจะเป็นสงครามแบบไหนมันก็ต้องใช้จิตใจที่แน่วแน่และความตั้งใจในการต่อสู้เสมอ

เย่เชียนก็พยักหน้าอย่างพึงพอใจและชี้ไปที่แผนที่ประเทศไต้หวันแล้วพูดกับเหล่าทหารเรือไอร่อนบลัดอย่างเสียงดังว่า “พวกคุณรู้ไหมว่าที่นี่คืออะไร?”

“ประเทศไต้หวัน!” ทุกคนตอบพร้อมกัน

“แล้วพวกเราเป็นใคร!” เย่เชียนถามต่อ

“ชาวจีน!”

“ประเทศจีนเป็นเหมือนประเทศพ่อเพราะงั้นประเทศไต้หวันก็เหมือนประเทศลูก..พวกเขาเป็นลูกของประเทศจีนแล้วถ้าหากมีคนมารังแกลูกของพวกคุณล่ะ?..พวกคุณจะทำยังไง?” เย่เชียนยังคงปลุกเร้าความฮึกเหิมของเหล่าทหารเรือไอร่อนบลัด

“ทำลาย!” เหล่าทหารเรือไอร่อนบลัดตะโกนพร้อมกันและเสียงของพวกเขาก็บดบังคลื่นที่โหมกระหน่ำไปอย่างสมบูรณ์แบบและเผยให้เห็นเจตนาฆ่าที่รุนแรงอย่างยิ่ง

“ถ้ามีคนมารังแกพี่น้องของเราและเพื่อนร่วมชาติของเรา..เราควรทำยังไง?” เย่เชียนตะโกนเสียงดัง

“กวาดล้างพวกมัน!”

“พวกคุณกลัวตายมั้ย?” เย่เชียนพูดกระตุ้นความฮึกเหิมอีกครั้ง

“อยู่อย่างรุ่งโรจน์..ตายไปอย่างไร้ตัวตน!” ทหารเรือไอร่อนบลัดพูดพร้อมกัน ซึ่งประโยคนี้แพร่หลายอย่างกว้างขวางในฐานทัพเรือไอร่อนบลัดแห่งนี้และเกือบจะเป็นคติประจำใจของพวกเขาและนี่ก็เป็นความเชื่อที่หลี่เหว่ยถ่ายทอดให้พวกเขานั่นเอง ซึ่งทุกๆองค์กรนั้นคติและคำขวัญประจำองค์กรจะอยู่เหนือสิ่งอื่นใดเสมอ

“เอาล่ะ..เกาะไต้หวันอยู่ข้างหน้าพวกเราอีกไม่ไกล..เตรียมตัวกวาดล้างทุกคนที่ดูถูกพี่น้องและเพื่อนร่วมชาติของเรา..เราจะไม่เสียใจในสิ่งที่เราทำและจะไม่โศกเศร้าในความตายของศัตรู!” เย่เชียนโบกมือแล้วพูดว่า “เคลื่อนพลไปข้างหน้าด้วยความเร็วเต็มที่!”

เหล่าทหารเรือไอร่อนบลัดทั้งหมดก็เริ่มเตรียมตัวและความเร็วของเรือรบก็เพิ่มขึ้นเป็นความเร็วสูงสุดและมุ่งหน้าไปยังเกาะไต้หวันอย่างรวดเร็ว จากนั้นผู้ที่มีหน้าที่ในการโหลดกระสุนใส่อาวุธยุทโธปกรณ์ทั้งหมดก็เตรียมพร้อมแล้ว ดังนั้นเมื่อถึงระยะยิงที่เหมาะสมเมื่อไหร่ปืนใหญ่และอาวุธทั้งหมดก็สามารถยิงได้ทันที จากนี้ไปเย่เชียนไม่ได้กำกับและบัญชาการอีกต่อไปเพราะคราวนี้เป็นการแสดงของเหล่าทหารเรือไอร่อนบลัดและแน่นอนหลี่เหว่ยจะต้องบัญชาการอย่างเต็มที่

เย่เชียนก็พยักหน้าให้หลี่เหว่ยจากนั้นก็มองออกไปยังเกาะที่อยู่ไม่ไกลออกไป เมื่อหันกลับมาหลี่เหว่ยก็เริ่มสั่งการเรือรบทั้งหมดเพื่อเริ่มปฏิบัติการและเนื่องจากครั้งนี้มีเรือรบของกองทัพเรือแห่งชาติญี่ปุ่นเพียงสองลำลาดตระเวนอยู่บริเวณน่านน้ำประเทศไต้หวันในครั้งนี้ดังนั้นกองทัพเรือไอร่อนบลัดจึงไม่ส่งเรือรบไปทั้งหมดและมีเพียงเรือพิฆาต 2 ลำและเรือดำน้ำ 2 ลำประสานกันและแล่นไปข้างหน้า ซึ่งนี่เป็นการการรบจริงและเป็นบททดสอบผลการฝึกของพวกเขาในหลายๆปีที่ผ่านมา ดังนั้นเหล่าทหารเรือไอร่อนบลัดจึงมีจิตใจที่แน่วแน่และไม่กล้าหย่อนยานเลยแม้แต่น้อย

ในสงครามครั้งนี้พวกเขาห้ามพลาดหรือพ่ายแพ้เป็นอันขาดเพราะถ้าหากพวกเขาแพ้พวกเขาจะไม่เพียงสูญเสียแค่ชื่อเสียงของกองทัพเรือไอร่อนบลัดเท่านั้นแต่ยังรวมไปถึงชื่อเสียงขององค์กรทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่าและศักดิ์ศรีของประเทศจีนอีกด้วย

ภายใต้คำสั่งของหลี่เหว่ยทันใดนั้นขีปนาวุธบนเรือพิฆาตทั้งสองลำพุ่งเข้าหาเรือรบของกองเรือทัพแห่งชาติญี่ปุ่น ด้วยเสียงระเบิด “บึ้ม..บึ้ม” สองครั้งและเรือรบของกองทัพเรือแห่งชาติญี่ปุ่นก็ไฟลุกท่วมเป็นทะเลเพลิงและค่อยๆจมลงไปใต้น้ำ ซึ่งในเวลานี้ท้องฟ้าก็มืดแล้วดังนั้นเปลวไฟบนเรือรบของกองทัพเรือแห่งชาติญี่ปุ่นก็ส่องสว่างขึ้นไปบนท้องฟ้าราวกับว่ามันเป็นเมฆยามพระอาทิตย์ตกและมันช่างสวยงามจริงๆ

ในเวลานี้ทหารญี่ปุ่นกว่าสองร้อยนายที่ประจำการเฝ้าระวังอยู่บนเกาะไต้หวันก็ได้ยินการะเบิดครั้งใหญ่ได้อย่างชัดเจน ซึ่งเมื่อสังเกตจากแสงไฟของสปอร์ตไลท์ที่หอสังเกตการณ์บนเกาะไต้หวันเย่เชียนก็เห็นทหารจำนวนมากวิ่งไปที่ชายหาดอย่างตื่นตระหนก

“เหล่าพี่น้องไอร่อนบลัดยกเว้นคนคุมเรือและเดินเรือทุกคนลงจากเรือและไปฆ่าพวกมันให้หมด!” หลี่เหว่ยออกคำสั่งและกระโดดลงไปในเรือยางก่อน เนื่องจากเรือรบจอดอยู่ใกล้กับเกาะจึงมีหลายแนวปะการังที่ซ่อนอยู่ใต้น้ำดังนั้นเรือรบไม่ควรเข้าใกล้ด้วยเหตุนี้พวกเขาจึงต้องหย่อนเรือยางลงและมุ่งหน้าไปยังชายหาย เมื่อได้ยินคำสั่งของหลี่เหว่ยแล้วเหล่าทหารเรือทั้งหมดของกองทัพเรือไอร่อนบลัดก็ฮึกเหิมและกระโดดลงเรือรบไปอย่างโกรธเกรี้ยวและมุ่งหน้าไปยังชายหาดเกาะไต้หวันอย่างรวดเร็ว

พวกเขาได้รับการฝึกอบรมมาอย่างเข้มงวดในการปฏิบัติการสะเทินน้ำสะเทินบกทั้งทางบกและทางน้ำดังนั้นแต่ละคนจึงเทียบได้กับนาวิกโยธินและหน่วยซีลของกองทัพ ซึ่งทั้งหมดที่พวกเขาฝึกล้วนเป็นหลักสูตรบังคับที่ได้มาตรฐานและแน่นอนว่าพวกเขาไม่มีปัญหาอะไรใดๆทั้งสิ้นในการปฏิบัติการครั้งนี้

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน