ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 786

ตอนที่ 786 พูดคุยเรื่องราวต่างๆ

เย่หานรุ่ยกับเย่หานห่าวก็รู้สึกไม่พึงพอใจอย่างยิ่งกับคำพูดของเย่เจียอู๋เพราะทั้งสองคนที่ไม่เคยประสบกับความยากลำบากใดๆมาก่อนและไม่สามารถทนทุกข์ได้เลยแม้แต่น้อย ดังนั้นการบังคับให้พวกเขาไปที่กองทัพมันจึงเป็นเหมือนการทรมานพวกเขาอย่างมาก ส่วนเย่หานซวนนั้นอยู่ในกองทัพมานานมาและไม่ต้องสงสัยเลยว่าทักษะทางการทหารของเย่หานซวนนั้นจะต้องแข็งแกร่งกว่าพวกเขา ซึ่งวิธีการพิจารณาดังกล่าวจึงค่อนข้างลำเอียง

เย่เจียอู๋ไม่ได้สนใจสิ่งนี้เพราะที่ทั้งสองเป็นเหมือนทุกวันนี้เพราะพวกเขามักจะพึ่งพาสิ่งที่บรรพบุรุษทิ้งเอาไว้ให้มาโดยตลอด พวกเขาไม่จำเป็นต้องต่อสู้และแค่เล่นสนุกกับชีวิตไปวันๆ ซึ่งถ้าหากยังเป็นเช่นนี้ต่อไปตระกูลเย่มีแต่จะตกต่ำลงเรื่อยๆและเย่เจียอู๋ก็ไม่อยากเห็นลูกหลานของตระกูลลำบากเพราะพวกเขาทั้งหมดเป็นทายาทในสายเลือดของตน

“หึ!” เย่เจียอู๋ตะคอกอย่างรุนแรง “ในบรรดาทายาทของตระกูลเย่ทั้งหมดพวกเอ็งทั้งสองคนเป็นคนที่ไม่ได้เรื่องที่สุดเลย..พวกเอ็งเอาแต่ใช้ชีวิตสนุกไปวันๆ..ถ้าตระกูลเย่ตกอยู่ในมือของพวกเอ็งมันจะเป็นยังไง?..ถึงแม้ว่าการใช้เกณฑ์นี้ในการพิจารณาจะไม่ยุติธรรมสำหรับพวกเอ็งแต่มันก็เป็นการวัดความสามารถและยังสามารถใช้โอกาสนี้ในการเผชิญกับโลกภายนอก..สิ่งนี้จะเป็นประโยชน์สำหรับพวกเอ็งในอนาคต..เอาล่ะไม่ต้องพูดอะไรมากเพราะฉันตัดสินใจแล้วว่าจะส่งตัวพวกเอ็งไปที่เขตทหารเมืองหนานจิงในอีกไม่กี่วันนี้..จำเอาไว้ว่าอย่าหวังจะใช้ความสัมพันธ์และอิทธิพลของตระกูลเพื่ออำนวยความสะดวกของพวกเอ็ง..ทุกอย่างจะต้องเริ่มใหม่ทั้งหมด!”

เย่หานรุ่ยกับเย่าหานห่าวก็ไม่เต็มใจอย่างมากและเมื่อพวกเขากำลังจะเปิดปากและต้องการจะพูดอะไรบางอย่างเย่เจิ้งเซียงก็รีบขยิบตาให้พวกเขาเพราะสิ่งไหนที่เย่เจียอู๋ได้ตัดสินใจไปแล้วก็ไม่มีใครสามารถเปลี่ยนแปลงได้เลย แทนที่จะปล่อยให้พวกเขาทำตัวขี้ขลาดเช่นนี้ยอมตกลงอย่างกล้าหาญเสียยังดีกว่าเพราะอย่างน้อยๆพวกเขาก็อาจจะสามารถสร้างความประทับใจเล็กๆ น้อยๆให้กับเย่เจียอู๋ได้ ส่วนในอนาคตเย่เจิ้งเซียงจะคิดหาวิธีอื่นเอง

เมื่อเห็นการขยิบตาของเย่เจิ้งเซียงพี่น้องทั้งสองก็ปิดปากไม่พูดอะไรแต่พวกเขายังโกรธอยู่เล็กน้อยโดยดวงตาของพวกเขาจ้องมองไปที่เย่เชียนกับเย่หานซวนและเต็มไปด้วยความขุ่นเคืองอย่างรุนแรง ส่วนเย่เชียนกับเย่หานซวนต่างก็ยิ้มให้กันและไม่ได้พูดอะไรใดๆ

อันที่จริงเย่เจิ้งเซียงก็รู้ดีว่าเย่หานซวนไม่ได้มีเจตนาที่จะแย่งชิงตำแหน่งผู้นำตระกูลเย่เลย ดังนั้นจึงไม่เป็นภัยคุกคามต่อลูกชายสองคนของเขา ส่วนเย่เจิ้งเฟิงก็เป็นพี่น้องเขาและเขาก็รู้นิสัยของน้องชายดีเพราะฉะนั้นในเรื่องนี้ถึงแม้ว่าเย่หานซวนจะเต็มใจต่อสู้เพื่อแย่งชิงตำแหน่งผู้นำตระกูลก็ตามถึงยังไงเย่เจิ้งเฟิงก็ช่วยอะไรไม่ได้มากนักและบางทีเย่เจิ้งเฟิงกับเย่หานซวนอาจจะยอมถอยให้ก็เป็นได้ อย่างไรก็ตามเย่เชียนนั้นแตกต่างออกไปเพราะเย่เชียนที่ได้รับการโจมตีของตนไปอย่างเต็มที่แต่กลับได้รับบาดเจ็บเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ซึ่งทำให้เย่เชียนโดดเด่นในหมู่ลูกหลานรุ่นใหม่และตัวละครดังกล่าวย่อมเป็นภัยต่อลูกชายของเขาอย่างมาก ยิ่งไปกว่านั้นเบื้องหลังของเย่เชียนคือสำนักถังของถังซูหยานด้วยเหตุนี้หากสำนักถังสนับสนุนเย่เชียนล่ะก็เย่เชียนจะเป็นศัตรูที่ทรงพลังที่สุดของเขากับลูกชาย

พิธีกราบไหว้บรรพบุรุษสิ้นสุดลงอย่างรวดเร็วและบรรดาแขกที่มาอวยพรวันเกิดของเขาก็ได้ทยอยออกจากบ้านของตระกูลเย่ไปเมื่อวานนี้และทันทีที่พิธีกราบไว้บรรพบุรุษสิ้นสุดลงลูกหลานของตระกูลเย่ก็เริ่มจองตั๋วเครื่องบินทีละคนเตรียมจะกลับและแยกย้ายกันไป บุตรของสายหลักประกันไม่มีสิทธิ์เข้าร่วมในการรณรงค์ของปรมาจารย์

จากนั้นเย่เจียอู๋ก็พาเย่เชียนไปที่ห้องของเขาเพราะเขาไม่ค่อยได้คุยกับเย่เชียนนักไม่ว่าจะเป็นในฐานะปู่หรือผู้อาวุโสสูงสุดของตระกูลเย่ก็ตามแต่เย่เจียอู๋ก็ต้องการพูดคุยกับเย่เชียนเพื่อยืนยันความคิดของเขา ซึ่งไม่รู้ว่าทำไมตอนแรกเย่เชียนถึงได้สบายใจเมื่อคุยกับเย่เจียอู๋เพราะตอนนี้ดูเหมือนว่าเขาจะรู้สึกแปลกๆเล็กน้อย บางทีเย่เชียนอาจจะรู้สึกกดดันมากเกินไป

“เสี่ยวเชียนเราไม่ได้พูดคุยกันในฐานะปู่กับหลานมานาน..เรามาคุยกันหน่อยจะได้มั้ย?” เย่เจียอู๋พูด “อย่ารู้สึกกดดันเกินไปมันเป็นแค่การพูดคุยแบบสบายๆกับคนในครอบครัว..ฉันได้ส่งคนไปตรวจสอบเอ็งแล้วและฉันรู้ว่าเอ็งเป็นหัวหน้าองค์กรทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่าใช่มั้ย”

แม้ว่าเย่เชียนจะได้ยินความหมายนี้จากคำพูดของเย่เจียอู๋เมื่อเขาอยู่ในโรงพยาบาลแต่ในขณะนั้นมีคนจำนวนมากเกินไปและเย่เชียนก็อดไม่ได้ที่จะถาม ซึ่งตอนนี้เมื่อเย่เจียอู๋พูดถึงของเรื่องนี้อีกครั้งหัวใจของเย่เชียนก็ค่อนข้างอึดอัดอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้และเขาก็พูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาว่า “คุณส่งคนมาสืบค้นผมหรอ?”

เย่เจียอู๋ก็อดไม่ได้ที่จะพูดว่า “อย่าเข้าใจฉันผิด..ฉันทำแบบนั้นก็เพื่อประโยชน์ของเอ็ง..ฉันแค่อยากรู้ว่าเอ็งใช้ชีวิตยังไงในหลายปีที่ผ่านมา..ปรากฏว่าเอ็งเป็นถึงผู้นำองค์กรทหารรับจ้างเพราะงั้นเรื่องนี้ในบฐานะปู่ฉันก็ยินดีเป็นอย่างยิ่งที่เอ็งสามารถสร้างองค์กรที่ดีได้ด้วยตัวเอง…”

“นี่ไม่ใช่ความดีความชอบของผมแต่เป็นพี่น้องของผมทุกคนที่ทำงานร่วมกันเพื่อบรรลุความสำเร็จในทุกวันนี้ได้” ก่อนที่คำพูดของเย่เจียอู๋จะจบเย่เชียนก็ขัดจังหวะเขา

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน