เข้าสู่ระบบผ่าน

ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 907

ตอนที่ 907 โอนหุ้น

ถึงแม้ว่าชางกวนซินหยางจะโกรธมากแต่เขาก็ต้องหุบปากอย่างเชื่อฟังในเวลานี้เพราะยิ่งอายุมากขึ้นเขาก็ยิ่งกลัวความตายมากขึ้นและนั่นเป็นเพราะเขายังมีภาระและพันธะอีกหลายๆอย่างที่ต้องแบกรับเอาไว้และชางกวนซินหยางก็ไม่มีข้อยกเว้น เขาเชื่อว่าตราบใดที่ชางกวนอู๋เต๋อกลับมาเขาก็จะปลอดภัย ตอนนี้เป็นการดีที่สุดที่จะไม่เผชิญหน้ากับชางกวนเจ้อที่ตอนนี้กำลังบ้าไปแล้ว

“พาเขาไปที่ห้องใต้ดินและขังเขาไว้และห้ามเลือดของเขาด้วย..ฉันไม่อยากให้เขาตายเร็วๆ..อย่างน้อยๆก็จะใช้เวลาอีกสองหรือสามวันและเมื่อซ่างกวนอู๋เต๋อกลับมามันจะมีการแสดงสนุกๆให้พวกเราชม” ชางกวนเจ้อพูดกับพวกลูกน้องของเขา

หลังจากได้ยินคำพูดของชางกวนเจ้อแล้วลูกน้องก็ตอบรับและลากชางกวนซินหยางไปที่ห้องใต้ดิน จากนั้นชางกวนเจ้อก็ยิ้มอย่างพึงพอใจแล้วพูดว่า “ติดต่อสมาชิกตระกูลชางกวนทุกคนและให้พวกเขามาที่นี่เพื่อเข้าร่วมประชุมตระกูลในเช้าวันพรุ่งนี้..ย้ำไปว่านี่เป็นคำสั่งจากชางกวนซินหยาง” หลังจากนั้นชางกวนเจ้อก็เดินขึ้นไปชั้นบน

เมื่อมาถึงโต๊ะของชางกวนซินหยางแล้วชางกวนเจ้อก็เปิดคอมพิวเตอร์และเริ่มเข้าสู่โปรแกรมด้วยการแฮ็คและพยายามที่จะเจาะรหัสผ่านของชางกวนซินหยางเพื่อโอนทรัพย์สินต่างๆไปยังชื่อของเขาเอง

แน่นอนว่าชางกวนอู๋เต๋อกับเย่เชียนไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้นในเมืองหลวงเพราะหลังจากที่ชางกวนอู๋เต๋อช่วยชีวิตชางกวนหยานยู่ได้เขาก็รีบกลับไปที่บ้านของซงหยานเจิ้ง ซึ่งซงหยานเจิ้งก็รออยู่ที่ห้องนั่งเล่นและเมื่อเขาเห็นพวกเขากลับมาเขาก็อดไม่ได้ที่จะฉีกยิ้มออกมาเพราะในที่สุดก้อนหินในใจของเขาก็ถูกปล่อยลง ซึ่งถ้าชางกวนหยานยู่ยังคงอยู่ในกำมือของเย่เชียนล่ะก็เขาจะไม่กล้าดำเนินการใดๆ แต่เมื่อชางกวนหยานยู่ได้รับการช่วยเหลือจนปลอดภัยแล้วซงหยานเจิ้งก็จะไร้ความปรานีใดๆและสั่งคนของเขาไปโจมตีคาสิโนฟอลเลนพาราไดซ์ได้

“เป็นไงบ้าง?..เป็นอะไรมากมั้ย?” ซงหยวนเจิ้งทักทายเขาและถาม

“ทุกอย่างเป็นไปด้วยดี” ชางกวนอู๋เต๋อพูด “พวกนั้นมั่นใจเกินไปจนส่งแต่พวกขยะมาเฝ้าแค่ไม่กี่คนเพราะงั้นมันไม่ใช่ปัญหาสำหรับคนของคุณซงเลย..หยานยู่ขอบคุณซงสิ..ถ้าไม่ใช่เพราะเขาชีวิตของแกคงจะจบลงที่นั่น”

“ขอบคุณครับคุณซง” ซางกวนหยานยู่พูด ถึงแม้ว่าเขาจะพูดอย่างจริงใจแต่แววตาของเขากลับดูถูกเหยียดหยามและเขาก็แอบคิดในใจว่า ‘บ้าจริงถึงจะไม่มีแกฉันก็อยู่อย่างสบายได้”

“เราคนกันเองเพราะงั้นไม่จำเป็นต้องมากพิธีหรอก” ซงหยานเจิ้งพูดด้วยรอยยิ้มจากนั้นเขาก็เหลือบมองไปที่ลูกน้องที่อยู่ข้างหลังชางกวนอู๋เต๋อและพูดว่า “พวกนายคงเหนื่อยเพราะงั้นกลับไปพักผ่อนและไปหาแม่บ้านเพื่อรับรางวัล..ตราบใดที่พวกนายติดตามฉันต่อไปฉันรับประกันว่าพวกนายจะเพลิดเพลินไปกับความมั่งคั่งและความสุขอย่างไม่รู้จบ”

“เป็นโชคก้อนใหญ่จริงๆสำหรับพวกเขาที่มีเจ้านายอย่างคุณซง” ซางกวนอู๋เต๋อพูดประจบประแจง ซึ่งคนเหล่านั้นก็พยักหน้าและขอบคุณจากนั้นก็หันหลังกลับและเดินออกไป

ซงหยานเจิ้งก็ดึงชางกวนอู๋เต๋อนั่งลงบนโซฟาแล้วพูดว่า “ตอนนี้ลูกชายของคุณก็ได้รับการช่วยเหลือแล้วเพราะงั้นเราจะเริ่มดำเนินการกันต่อ..หืม..เย่เชียนมันหยิ่งผยองเกินไปเพราะงั้นจัดการแสดงชุดใหญ่ให้มันสักหน่อย..มันจะได้รู้สักทีว่ามาเก๊านั้นเป็นที่ของใคร!”

“ใช่ครับเย่เชียนมันอวดดีเกินไป..ลูกชายของผมต้องทนทุกข์ทรมานเพราะมัน..ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นผมต้องจัดการมันให้ได้..คุณต้องการให้ผมทำอะไรก็บอกมาได้เลยผมจะไม่ปฏิเสธ” ชางกวนอู๋เต๋อตบหน้าอกแล้วพูดอย่างมั่นใจ

“เอาล่ะเรื่องนั้นไม่ใช่ปัญหาสำหรับพวกเราหรอก” ซงหยานเจิ้งพูด หลังจากหยุดไปชั่วขณะ ซงหยานเจิ้งก็พูดต่อ “ฉันชื่มชมตระกูลชางกวนเสมอมาแต่ฉันก็ไม่มีเวลาไปที่เมืองหลวงเพื่อเยี่ยมชมธุรกิจของตระกูลชางเลย..ในฐานะที่พวกคุณเป็นตระกูลของเมืองหลวงเพราะงั้นสำหรับคุณแล้วการพัฒนาของมาเก๊าเทียบไม่ได้กับเมืองหลวงเลย..ดังนั้นผมสามารถกำจัดคาสิโนฟอลเลนพาราไดซ์ได้และถ้าหากคุณชางกวนต้องการผมจะให้คุณบริหารจัดการคาซิโนเอง”

“อันที่จริงการพัฒนาของบริษัททะเลสี่ทิศของเราค่อนข้างซบเซาในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาและเราต้องเผชิญกับข้อจำกัดมากมาย หากเราสามารถหาวิธีอื่นในการตั้งหลักในอุตสาหกรรมการพนันได้มันคงจะเป็นทางเลือกที่ดีจริงๆ..ขอบคุณครับคุณซงสำหรับความเมตตาของคุณ..ผมจะไปบอกเรื่องนี้กับพ่ออย่างแน่นอนหลังจากที่ผมกลับไป..ผมคิดว่าพ่อของผมต้องมีความสุขมากแน่ๆ” ชางกวนอู๋เต๋อพูด

ซงหยานเจิ้งพูดว่า “ดีมากถ้าทุกคนให้ความร่วมมือในอนาคตจะไม่มีใครกล้ามาท้าทายพวกเรา”

“แน่นอนมาเก๊าเป็นโลกของตระกูลซงและถ้าคุณซงจัดการเรื่องไหนมันต้องออกมายอดเยี่ยมเสมอ” ชางกวนอู๋เต๋อพูด “ที่จริงแล้วคุณน่าจะลองอาจพิจารณาลงทุนในปักกิ่งด้วยนะ..ท้ายที่สุดมันอยู่ใต้เท้าของจักรพรรดิใช่มั้ยล่ะครับ..ถ้าคุณซงขยายอำนาจไปยังเมืองหลวงในอนาคตมันจะเป็นประโยชน์มากอย่างแน่นอน”

ซงหยานเจิ้งหยุดไปครู่หนึ่งแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ใช่..จริงๆแล้วผมก็อยากไปที่ปักกิ่งเพื่อขยายขอบเขตอำนาจมาโดยตลอดแต่ผมยังหาโอกาสที่เหมาะสมไม่ได้เลย..แต่ตอนนี้ถ้ามีคุณชางกวนให้ความช่วยเหลือมันคงจะดีมาก..เอาล่ะมาเถอะเรามาดื่มชาแทนไวน์กันเถอะและขอให้ความร่วมมือของเราเป็นไปอย่างรุ่งโรจน์”

Verify captcha to read the content.VERIFYCAPTCHA_LABEL

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดนักรบจอมราชัน