ยอดนักรบจอมราชัน นิยาย บท 963

ตอนที่ 963 เคียดแค้นฝังลึก

ในบ้านหลังหนึ่งในย่านไชน่าทาวน์กลางเมืองโตเกียวนั้นจ้าวซือเหลากำลังขมวดคิ้วแน่นเพราะเขาได้ส่งสาวกหมิงม่อทั้งหมดไปสืบข่าวของม่อนานทั่วทั้งเมืองแต่กลับไม่มีข้อมูลอะไรคืบหน้าเลยแม้แต่น้อย ซึ่งดูเหมือนว่าสัญลักษณ์ของสำนักม่อจื๊อที่ทิ้งเอาไว้จะไม่สามารถดึงดูดความสนใจของม่อหนานได้เลย ซึ่งเขาก็ไม่รู้ว่านี่เป็นเพราะม่อหนานตั้งใจหลีกเลี่ยงหรือมองไม่เห็นกันแน่

ในสายตาของจ้าวซือเหลานั้นม่อหนานเป็นความภาคภูมิใจของสำนักมือจื๊ออย่างมากเพราะเขาเป็นคนที่สามารถต่อสู้กับเย่เจิ้งหรานเป็นเวลาสามวันสามคืนได้ ดังนั้นในใจของลูกศิษย์ทุกคนในสำนักม่อจื๊อนั้นไม่มีใครที่ไม่ชื่นชมม่อหนานเลย อย่างไรก็ตามสิ่งที่ม่อหนานทำนั้นได้ทำให้จ้าวซือเหลารู้สึกละอายใจอย่ามากเพราะตอนนี้ได้รับการยืนยันแล้วว่าผู้บงการที่อยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมดนี้ก็คือม่อหนานซึ่งทำให้เขาผิดหวังอย่างมาก

ตอนนี้เขาแค่ต้องการหาตัวของม่อหนานให้เจอโดยเร็วที่สุดและถามว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ไม่ว่าในกรณีใดในฐานะสาวกของสำนักม่อจื๊อแล้วพวกเขาจะไม่มีวันร่วมมือกับชาวญี่ปุ่นอย่างแน่นอน เพราะสิ่งเหล่านี้มันจะทำลายชื่อเสียงของสำนักม่อจื๊อ ยิ่งไปกว่านั้นม่อหนานอยู่ในฐานะลูกชายของอดีตผู้นำสำนักม่อจื๊อดังนั้นเขามีแต่จะทำลายชื่อเสียงของสำนักม่อจื๊ออย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

ถ้วยน้ำชาที่อยู่ข้างหน้าเขากำลังร้อนๆอยู่และตอนนี้จ้าวซือเหลากำลังสูบบุหรี่อย่างเคร่งเครียด จ้าวซือเหลานั้นอยู่ประเทศญี่ปุ่นมานานหลายปีแล้วแต่กลับไม่รู้ด้วยซ้ำว่าม่อหนานนั้นอยู่ที่ไหน ถ้าเขารู้สิ่งต่างๆอย่างวันนี้ก็คงจะไม่เกิดขึ้น

ทันใดนั้นจ้าวซือเหลาก็อดไม่ได้ที่จะสั่นสะท้านและมองไปข้างหน้าด้วยความประหลาดใจ ซึ่งการแสดงออกที่น่าตกใจเผยให้เห็นถึงความปีติยินดีอย่างชัดเจนและเขาก็อดไม่ได้ที่จะตัวสั่นและพูดอย่างตื่นเต้นว่า “หนึ่งในสี่องครักษ์แห่งสำนักม่อจื๊อคนนี้ทราบซึ้งมากที่ได้พบนายน้อยในวันนี้!”

“คุณยังคิดว่าคุณเป็นสี่องครักษ์แห่งสำนักม่อจื๊ออยู่อีกเหรออาจารย์จ้าว!” การแสดงออกของม่อหนานนั้นแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าเขาไม่สบอารมณ์อย่างมากและเขาพูดอย่างเย็นชา ในเวลานี้ลูกศิษย์ของเจ้าซือเหลาก็รีบวิ่งเข้ามาและมองดูม่อหนานด้วยความระมัดระวัง เมื่อเห็นเช่นนั้นจ้าวซือเหลาก็โบกมือเล็กน้อยและพูดว่า “ออกไปเถอะฉันไม่เป็นไร”

จากนั้นจ้าวซือเหลาก็หันไปมองม่อหนานแล้วพูดว่า “ฉันไม่ได้คาดหวังว่านายน้อยจะยังมีชีวิตอยู่..ในที่สุดตระกูลม่อก็ยังคงเป็นอมตะเหมือนในตำนานกล่าวขาน..ฉันในฐานะองครักษ์ละอายใจจริงๆที่ไม่สามารถปกป้องนายน้อยได้ตามที่ควร..ว่าแต่นายน้อยเห็นรหัสที่ฉันทิ้งเอาไว้หรือเปล่า?”

ม่อหนานก็พยักหน้าเล็กน้อยและพูดว่า “ผมเองก็ไม่ได้คาดหวังเลยว่าคุณจะอยู่ในประเทศญี่ปุ่นด้วย..ถ้าผมรู้ก่อนหน้านี้พวกเราคงจะสามารถแก้แค้นให้พ่อของผมและสำนักม่อจื๊อได้!”

จ้าวซือเหลาตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “นายน้อยหมายความอย่างว่าไง?”

“คุณไม่เข้าใจที่ผมจะสื่ออย่างงั้นเหรอ?” ม่อหนานพูดอย่างเย็นชาและขณะที่เขาพูดเขาก็เดินเข้าไปหาจ้าวซือเหลาอย่างช้าๆแล้วนั่งที่ฝั่งตรงข้ามของจ้าวซือเหลา จากนั้นม่อหนานก็เหลือบมองไปที่โต๊ะและมองชาที่ยังร้อนๆอยู่แล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อาจารย์จ้าวช่างสุขภาพดีจริงๆคุณดื่มชาทุกๆวันอย่างสบายใจเฉิบเลยสินะ”

จ้าวซือเหลาก็สับสนเกี่ยวกับจุดประสงค์ในการแสดงออกของม่อหนาน หลังจากนั้นจ้าวซือเหลาก็พูดด้วยรอยยิ้มที่ขมขื่นว่า “นายน้อยอยากดื่มชาหรือกาแฟไหม?”

“ผมไม่กล้าหรอกครับ..ผมจะไปกล้าดียังไงให้ท่านสี่องครักษ์ผู้ยิ่งใหญ่รินชาให้?” ม่อหนานพูด

จ้าวซือเหลาก็นั่งด้วยท่าทางเกร็งๆและหลังจากเงียบไปครู่หนึ่งเขาก็พูดว่า “ว่าแต่นายน้อยเป็นยังไงบ้างในช่วงหลายปีที่ผ่านมา?”

“โชคดีที่ผมรอดมาได้ท่ามกลางกองศพที่ไร้วิญญาณ!” ม่อหนานพูด “ผมยังไม่ลืมความแค้นในตอนนั้นที่ผมทำได้แค่เฝ้าดูพ่อและพี่ชายและภรรยาของผมตายไปต่อหน้าต่อตา..ผมรอที่จะแก้แค้นไม่ไหวแล้ว..แต่ที่ผมผิดหวังยิ่งกว่านั้นคือในฐานะสาวกหมิงม่อแล้วคุณมัวไปทำอะไรอยู่..พวกคุณพ่ายแพ้ไปโดยไม่ยอมต่อสู้และเลือกที่จะหนีไปอย่างขี้ขลาด..แบบนั้นคุณสมควรที่จะเป็นองครักษ์ของพ่องั้นเหรอ?”

“เดี๋ยวสินายน้อยคือสิ่งต่างๆมันไม่ใช่สิ่งที่นายน้อยคิดหรอก” จ้าวซือเหลาพูด “ตอนที่ตู้ฟู่เหว่ยและลูกศิษย์อันม่อโจมตีพวกเรานั้นพวกเราไม่ได้ตั้งตัวและไม่สามารถที่จะตอบโต้ได้เลย..ยิ่งไปกว่านั้นตระกูลม่อก็ล้มตายไปจนหมดและประสบความสูญเสียอย่างหนักส่วนท่านเจ้าสำนักก็รอดมาได้แต่บาดเจ็บสาหัส..ซึ่งเมื่อเรารวบรวมกำลังของเราเพื่อเริ่มโต้กลับแต่ทว่าท้ายที่สุดท่านเจ้าสำนักก็เสียชีวิตไปเพราะทนพิษบาดแผลไม่ไหว..แต่ก่อนที่เขาจะตายเขาบอกเราว่าไม่ต้องต่อสู้อีกแล้ว..ซึ่งพวกเราทุกคนก็เข้าใจว่าทำไมท่านเจ้าสำนักถึงเลือกทำแบบนี้..นั่นเพราะเขากลัวว่าการต่อสู้ภายในจะนำไปสู่การล่มสลายของสำนักม่อจื๊อซึ่งจะทำให้ฝ่ายอื่นๆฉวยโอกาสที่จะทำลายเรา..นี่คือคำสั่งสุดท้ายก่อนตายของท่านเจ้าสำนักผู้นำสูงสุด..เพราะงั้นเราก็ต้องเชื่อฟัง..แน่นอนว่าพวกเราเองก็ไม่สามารถยอมรับเรื่องนี้ได้และด้วยเหตุนี้พวกเราทุกคนจึงถอนตัวออกจากสำนักม่อจื๊อไป”

ม่อหนานไม่ได้ขัดจังหวะคำพูดของจ้าวซือเหลาและฟังอย่างเงียบๆ อย่างไรก็ตามเขาจะเชื่อที่จ้าวซือเหลาพูดหรือไม่? เห็นได้ชัดว่าเป็นไปไม่ได้ จากนั้นม่อหนานก็พูดด้วยรอยยิ้มที่เย็นชาว่า “อาจารย์จ้าวจะมีใครเชื่อในสิ่งที่คุณพูดงั้นเหรอ..พ่อของผมเนี่ยนะจะไม่ยอมให้คุณโต้กลับ?..คุณเห็นผมเป็นเด็กอายุสามขวบงั้นเหรอ?..ถ้าสาวกหมิงม่อทั้งหมดรวมกันต่อต้านล่ะก็ตู้ฟู่เหว่ยกับสาวกอันม่อจะยึดครองสำนักของเราไปได้ยังไง?..เว้นแต่ว่าคุณต้องการหลีกเลี่ยงความรับผิดชอบไปอย่างขี้ขลาด!”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน